Makroekonomia klasyczna a makroekonomia keynesowska, Turystyka i Rekreacja, ekonomia


Makroekonomia klasyczna a makroekonomia keynesowska

OŚ SPORU

Osią sporu pomiędzy ekonomistami keynesowskimi a klasycznymi jest podstawowe pytanie o to, czy

gospodarka ma silne siły samoregulujące, w postaci elastycznych cen i płac, które pomagają utrzymać

pełne zatrudnienie.

TRADYCJA KLASYCZNA

Klasyczna myśl makroekonomiczna ma swe korzenie w pracach:

A. Smitha (“Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów”, 1776),

J. B. Saya (“Traktat o ekonomii politycznej”, 1803),

J. S. Milla ( "Zasady ekonomii politycznej”, 1848).

Klasycznymi nazywana są te sposoby podejścia, które akcentują samoregulujące się siły

w gospodarce. Według nich ceny i płace są elastyczne, a gospodarka stabilna, co sprawia, że szybko i

automatycznie dochodzi do stanu równowagi przy pełnym zatrudnieniu.

1. Prawo rynków Say'a

Analiza ekonomistów klasycznych obracała się wokół prawa rynków Say'a, która wysunięta została

w 1803 roku przez francuskiego ekonomistę J. B. Saya. Głosi ona, że nadprodukcja jest z samej istoty

niemożliwa, czyli “podaż sama tworzy dla siebie popyt”. Teoria ta opierała się na przekonaniu o braku

zasadniczej różnicy pomiędzy gospodarką pieniężną a wymienną, tzn. że wszystko co wytworzą fabryki,

robotnicy będą w stanie kupić.

2. Podstawa poglądu klasycznego

Przekonanie o elastyczności płac i cen, która pozwala bardzo szybko “oczyszczać” rynki, tzn. przywracać

równowagę.

3. Wniosek przedstawicieli makroekonomii klasycznej:

Gospodarka funkcjonuje przy pełnym zatrudnieniu na poziomie potencjalnego produktu.

Przykład: Załóżmy, że łączny popyt spada w wyniki polityki drogiego pieniądza, spadku eksportu lub

innych czynników zewnętrznych. W rezultacie krzywa popytu przesunie się w lewo do położenia AD'

na rys. 1. Początkowo, przy wyjściowym poziomie cen P, łączne wydatki spadają do punktu B; może

również wystąpić bardzo krótki okres spadku produkcji. Jednakże, za zmianą popytu idzie szybki ruch

dostosowawczy płac i cen, w wyniku którego ogólny poziom cen spada z P do P'. Po spadku poziomu

cen produkcja całkowita powraca do poziomu potencjalnego, a pełne zatrudnienie zostaje przywrócone w

punkcie C.

Rys. 1 Zgodnie z prawem Saya, podaż tworzy swój własny popyt w wyniku dostosowawczego ruchu cen równoważącego popyt z

łączną podażą

4. Konsekwencje polityczne

1) Gospodarka przeżywa jedynie krótkotrwałe i przejściowe odchylenia od stanu pełnego

zatrudnienia i pełnego wykorzystania mocy produkcyjnych.

2) Nie występuję uporczywe recesje lub depresje, a wykwalifikowani robotnicy bez trudu znajda

pracę przy bieżących rynkowych stawkach płac.

3) Nie obserwuje się marnotrawstwa w znaczeniu niepełnego wykorzystania zasobów na skutek

niedostatecznego popytu.

4) Polityka oddziałująca na łączny popyt nie jest w stanie wpłynąć na poziom bezrobocia

i realnej produkcji, a tylko na poziom cen i strukturę realnego PKB. W odniesieniu do powyższego

wykresu, rozważmy sytuacje, kiedy gospodarka jest w stanie równowagi w punkcie A, a krzywa

AD przecina się z pionową krzywą AS. Załóżmy, że bank centralny postanawia zmniejszyć podaż

pieniądza w celu zmniejszenia inflacji. Na krótko, przy wyjściowym poziomie cen P, wystąpi

nadwyżka podaży. Kiedy jednak ceny i płace zaczną szybko spadać po naporem nadwyżki podaży,

gospodarka przejdzie do stanu równowagi w punkcie C. Polityka “wyhamowania” gospodarki

spowodowała spadek ogólnego poziomu cen. Zasadniczo jednak produkcja i zatrudnienie pozostają

niezmienione, ponieważ elastyczność cen i płac zapewnia płynne, niezakłócone przejście między

starym a nowym stanem równowagi. (Rys. 1)

5. Teoria klasyczna a polityka

Przedstawiciele odnoszą się sceptycznie do potrzeby podejmowania przez rząd jakichkolwiek

działań stabilizujących koniunkturę. Polityka rządu zmierzająca do zwiększenia łącznego popytu

doprowadzi do wzrostu inflacji

Niepokoją ich długofalowe skutki działania rządu dla potencjalnej produkcji i w rezultacie dla

łącznej podaży (przekonani, ze deficyt budżetowy może wypierać inwestycje prywatne)

REWOLUCJA KEYNESOWSKA

Byłą połączeniem dwóch elementów:

1. Przedstawienia pojęcia łącznego popytu,

2. Przedstawienia teorii łącznej podaży.

Podejście keynesowskie stanowczo akcentowało brak elastyczności cen i płac oraz płaską lub wznoszącą

się krzywą AS co oznaczało, że podaż nie stwarza dla siebie odpowiedniego popytu, a produkcja może

odbiegać od poziomu potencjalnego przez dowolnie długie okresy.

Przykład: Krzywa łącznej podaży biegnie ku górze, co oznacza, że produkcja będzie wzrastać wraz ze

wzrostem łącznego popytu, dopóki pozwolą na to niewykorzystane zasoby wytwórcze. Przy niskim

położeniu AD punkt A wyznaczy warunki równowagi, której towarzyszyć będzie wysokie bezrobocie.

Jeżeli łączny popyt wzrośnie z AD do AD', poziom realnej produkcji wzrośnie z punktu A do punktu B

lecz wzrosną również ceny. Efektem zwiększania łącznego popytu jest wzrost produkcji i zatrudnienia.

Rys. 2 Łączny popyt pomaga określić produkt

1. Wnioski:

1.Współczesna gospodarka rynkowa

może się znaleźć w pułapce równowagi przy niepełnym

2. Prowadząc politykę pieniężną i fiskalną,

rząd może pobudzić gospodarkę i pomóc jej

2. Teoria Keynesowska a polityka

Rząd może oddziaływać na

poziomie realnej aktywności

gospodarczej, wpływając

środkami polityki pieniężnej

lub fiskalnej na zmiany

łącznego popytu.

Porównanie modelu klasycznego

i keynesowskiego

1)OKRES/PRZEDSTAWICIELE

2)GOSPODARKA

MODEL KLASYCZNY

II połowa XVIII w./ A. Smith, D.

Ricardo

Z natury stabilna

MODEL KEYNESOWSKI

Lata 20-30 XXw./ J.M. Keynes

3)DETERMINANTY, POZIOM PRODUKCJI

Sektor prywatny w gospodarce

cechuje się dość dużą

niestabilnością

Zagregowany popyt

Wielkość i dostępność czynników

produkcji

4)CENY

5)BUDŻET PAŃSTWA

Elastyczne

Zrównoważony

6)ROLA PAŃSTWA W GOSPODARCE

Sztywne, lepkie (niezmienne)

Dopuszczalny ograniczony deficyt

budżetowy

Interwencjonizm państwowy

Rola stróża nocnego (brak

ingerencji w gospodarkę)

działa

7)PRAWO SAY'A (podaż sama sobie stwarza

rynki zbytu. “Podaż tworzy swój własny

popyt”).

Nie działa z powodu: a)

tezauryzacji(jedna z funkcji

pieniądza oznaczająca odraczanie

wartości pieniądza, czyli

oszczędzania; b) sztywności cen i

płac

ŹRÓDŁA:

Begg D. (2000) Makroekonomia. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa

1.

http://www.nbportal.pl/pl/commonPages/EconomicsEntryDetails?entryId=36&pageId=608

2.

3.

Samuelson Paul A., Nordhaus WiliamD. (2004) Ekonomia tom 2. PWN, Warszawa



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
keynesowska a klasyczna, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
Funkcje panstwa, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
ZESTAWY na egzamin, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
istota z, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
Przedsiębiorstwo, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
Ekonomia pytania opracowane, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
pytania opracowane, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
definicje ekonomia, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
podstawy ekonomii- wszystko, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
W2-PRZE, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
Funkcje państwa, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
Funkcje panstwa, Turystyka i Rekreacja, ekonomia
wszystkie zadania z makroekonomii, Turystyka i Rekreacja UEK, I rok, makroekonomia
zadania h narod, Turystyka i Rekreacja UEK, I rok, makroekonomia
Makroekonomia keynesistowska, Ekonomia, ekonomia
Makroekonomia klasyczna a makroekonomia keynesowska
2010.11.10 Ekonomika Turystyki i Rekreacji rynek tur, AWF
Ekonomika cwiczenia, WSKFIT 2007-2012, V semestr, ekonomika turystyki i rekreacji
Strategie rozwoju turystyki do 2015 roku, WSKFIT 2007-2012, V semestr, ekonomika turystyki i rekreac

więcej podobnych podstron