Amfetamina to syntetyczny środek pobudzający.
W medycynie była stosowana jako lek pezciw depresji i śpiączce.
Wyprodukowana pod koniec XIX w., rozpowszechniona w czasie II wojny światowej. Ponieważ zmniejsza łaknienie stosowano ją jako środek odchudzający. W latach 60. brali ją sportowcy, zanim trafiła na listę środków dopingujących. Zrezygnowano z niej tez w lecznictwie.
„Amfa” to biały proszek, tabletki lub kryształki.
Może być zażywana, wąchana lub wstrzykiwana.
Polska jest jednym z producentów czarnorynkowej a. = tania i dostępna.
Działanie podobne do kokainy (aktywność, moc, brak łaknienia, zmniejszona potrzeba snu)
Objawy (tez podobne) - rozszerzone źrenice, podwyższone ciśnienie, przyspieszony oddech.
Dłuższe używanie powoduje bezsenność, depresję, rozdrażnienie, zawroty głowy, gwałtowne i nieregularne bicie serca, trudności z koncentracją oraz halucynacje.
Przedawkowanie powoduje wzrost ciśnienia krwi i temperatury ciała, drgawki, halucynacje. Może skończyć się utratą przytomności i śmiercią.
Objawy abstynencyjne podobne jak w przypadku kokainy.
HALUCYNOGENY (psychodeliki - czyli środki prowadzące do „ukazania duszy”)
to środki naturalne lub syntetyczne wywołujące halucynacje.
Od dwóch tysięcy lat ludzie mieli świadomość, że rośliny takie jak kaktus meksykański, szereg grzybów, niektóre gatunki lian, sporysz itp. wywołują omamy.
Na przełomie XIX i XX w. popularne stały się meskalina i psylocybina.
W XX w. wyprodukowano syntetyczne LSD.
Początkowo w psychiatrii leczono nim depresję.
Ostatnio pojawiły się też MDA, DOM (inaczej STP), MHDA, DHT itp.
„kwas” może być brany w zastrzykach lub doustnie.
Wystarczą małe dawki środka jako domieszka do kostek cukru lub nasączony papierek, który wkłada się pod język.
„grzybki” (psylocybina) może być wytwarzana chałupniczo z polskich grzybów, ma postać pigułek lub proszku i jest wstrzykiwana, wdychana lub palona.
h. zaburzają percepcję i świadomość. Wywołane halucynacje stale się zmieniają, nawet po użyciu tego samego środka (wspaniałe wizje lub koszmarne obrazy i zaburzenia somatyczne).
Zanika krytycyzm, nastrój euforyczny lub depresyjny, ze sklonnością do samobójstwa.
Objawy: suchość w ustach, nudności, potliwość, podwyższone ciśnienie krwi i temperatura. Przy dłuższym używaniu - zaburzenia napięcia mięśniowego: zesztywnienie lub zwiotczenie mięśni.
Z wyjątkiem PCP przedawkowanie raczej się nie zdarza.
Przy LCD mogą wystąpić zaburzenia krążenia. Łączenie ich z alkoholem lub innymi narkotykami może być bardzo groźne.
Uzależnienie od halucynogenów - głównie psychiczne - brak objawów abstynencyjnych. Po ustaniu działania występuje lęk, depresja, rozdrażnienie, agresja.
PCP (fenicyklidyna, „anielski pyłek”, „uspokajacz słoni”) - dawniej stosowana jako środek znieczulający, stwierdzono, że wywołuje zbyt silne podniecenie i halucynacje. Legalnie stosowana tylko w weterynarii.
To biały proszek do wąchania lub posypywania marihuany albo jako pigułki lub płyn.
Przy małych dawkach: odurzenie, uczucie lekkości, „pływanie” w powietrzu, zdeformowany obraz rzeczywistości oraz samego siebie, trudności w mówieniu.
Przy dużych dawkach: dezorientacja w otoczeniu, koszmarne halucynacje, panikę na przemian z agresją, niespójną mowę.
Objawy: zwężone źrenice, zamazana mowa, potliwość, kurcze mięśniowe, nudności i wymioty. Dłuższe używanie (nawet małych dawek) prowadzi do zaburzeń mowy, upośledzenie zapamiętywania i logicznego myślenia, lęków, depresji, wrogości wobec otoczenia lub siebie, tendencji samobójczych.
Przedawkowanie PCP wywołuje śpiączkę i śmierć.
Brak fizycznych objawów abstynencyjnych.
POCHODNE KONOPII
dają odprężenie i wzmożoną emocjonalność, w większych dawkach zaburzenia percepcji.
Używani je od tysięcy lat głównie w obrzędach religijnych (Indie, kraje arabskie, Am. Środkowa)
W konopi indyjskiej najwięcej THC - najwyżej ceniona przez narkomanów.
Konopie są pożyteczna rośliną, wykorzystywana w różnych gałęziach przemysłu.
Marihuana („trawa”, „ziele”, „Maryśka”, „gandzia”) przypomina z wyglądu suszoną pietruszkę. Jest silniejsza od tej z lat 60. Pali się ją jak papierosy lub w fajce.
skoon - marihuana uprawiana hydroponicznie - w wodzie, dosypuje się do niej kokainę lub amfetaminę.
Haszysz („hasz”) to żywiczny wyciąg z kwiatostanu. Ciemne kulki, które po podgrzaniu miękną. Wdycha się go. Jest silniejszy od marihuany.
Olej haszyszowy wygląda jak syrop. Dodaje się go np. do kosmicznych ciastek, nasącza się nim papierosy lub skręty.
Wszystkie te środki wydzielają ostry, słodkawy zapach.
Pochodne konopi wywołują:
podwyższenie nastroju
wzmożoną emocjonalność
zaburzone poczucie czasu
gadatliwość
senność
zwiększona wrażliwość na bodźce dźwiękowe
osłabiony refleks
skłonność do filozofowania
złudzenia wzrokowe lub halucynacje
Dłuższe używanie powoduje:
apatię
utratę zainteresowań
zaburzenia pamięci i koncentracji
zaburzenia koordynacji
choroby psychiczne
przewlekle zapalenia gardła, krtani i oskrzeli
Objawy:
rozszerzone źrenice
przekrwione oczy
suchość w ustach
kaszel
wzmożony apetyt
słodkawy zapach oddechu, włosów i ubrań
Przedawkowanie nie występuje, ale może prowadzić do zaburzeń pracy serca i układu oddechowego oraz zaburzenia psychiczne.
Objawy abstynencyjne: łagodne, dotyczą głównie sfery psychicznej (zaburzenia snu, nadpobudliwość, lęk); w sferze somatycznej - pocenie się, utrata łaknienia.
Pochodne konopi stają się często narkotykiem inicjującym branie innych.
Same grożą tzw. zespołem amotywacyjnym (bierność, utrata zainteresowania szkolą i hobby, brak celów). Mogą powodować poważne zaburzenia psychiczne. - dlatego należy tłumaczyć młodzieży, że nie są to lekkie, „miękkie” narkotyki.
INHALATORY (środki wziewne)
środki chemiczne będące w codziennym użyciu np. kleje, rozpuszczalniki, benzen, terpentyna,tri, zmywacze do paznokci, benzyna, lakiery, eter, chloroform.
Zwykle nasącza się nimi szmaty lub umieszcza w torebce foliowej i wdycha.
Są tanie i dostępne, więc używają ich najmłodsi (nawet w wieku 8-12 lat).
Działają tłumiąco na system nerwowy
objawy podobne do upojenia alkoholowego (zaburzenia koordynacji, bełkot, ogólne podniecenie, agresję/odrętwienie, niekiedy złudzenia i halucynacje).
Szybko uszkadzają komórki nerwowe (dłuższe używanie upośledza pamięć i myślenie, prowadzi do zaburzeń mowy, z. Emocjonalnych, agresji i autoagresji
uszkadzają też ukł. Oddechowy,nerki, wątrobę, wzrok, wiotczenie mięśni, bóle głowy.
Objawy: kichanie,kaszel, krwawienie z nosa, zapalenie spojówek, przekrwione oczy, nudności, wymioty, senność, zapach chemikaliów i dziwne plamy na ubraniu.
Przedawkowanie: głęboki sen, śpiączka, niewydolność krążenia, która może doprowadzić do śmierci (niekiedy uduszenie przez założenie torebki foliowej na twarz)
objawy abstynencyjne to: rozdrażnienie, nudności, drżenia
największe niebezpieczeństwo - szybkie i nieodwracalne zmiany w mózgu.
BARBITURANY(LEKOMANIA)
szczególnie groźne leki uspakajające i nasenne z grupy barbituranów = szybkie uzależnienie psychiczne i fizyczne.
Początkowo działają uspokajająco lub nasennie, potem pojawia się zmienność nastroju, depresja, zaburzenia pamięci, mowy, agresja.
Tolerancja na b. szybko wzrasta = zwiększanie dawek.
Objawy: odurzenie, oszołomienie, „nieobecność”, niepewne ruchy, zamazana mowa.
Przedawkowanie: obniżona temperatura, płytki oddech, śpiączka, a nawet śmierć.
Objawy abstynencyjne: lęki, bezsenność,dreszcze, nudności, halucynacje i urojenia, zaburzenia krążenia,
Grozi zapaścią a nawet śmiercią.
W leczeniu uzależnienia stopniowo zmniejsza się dawki.