PRODUKCJA SPRZĘŻONA - typ produkcji gdzie z jednego wsadu materiałów podstawowych z przyczyn naturalnych lub technologicznych powstają równocześnie kilka grup wyrobów które różnią się wartością użytkową.
Wyroby główne
Produkty uboczne
Odpady
Podział na w/w grupy ma charakter względny i zmienia się w czasie.
Przykłady przemysłu sprzężonego :
Przetwórstwo rolno - spożywcze
Hutnictwo żelaza
Przemysł chemiczny
W produkcji sprzężonej grupy tych wyrobów powstają jednocześnie.
Metodologia ułatwiająca kalkulacje w produkcji sprzężonej:
METODA RESZTOWA (odjemna) - służy wyznaczaniu kosztów jednostkowych wyrobów głównych. W metodzie tej zazwyczaj abstrahuje się od powstania odpadów.
Kj = S Ki - S CjuX Xju / Xg
S ki - wartośc w .. sprzedaży produktów ubocznych
Kju = Cju - koszt jednostkowy produktu ubocznego jest równy cenie jego sprzedaży
S Ki - suma poniesionych kosztów na proces produkcji sprzężonej
S Cju * Xju - cena jednostkowa produktu ubocznego jednego rodzaju x dla jego sprzedaży
Xg - ilośc wyrobu głównego
UWAGA: wzór w tej postaci ma zastosowanie jeżeli w wyniku procesu produkcji sprzężonej powstaje jeden rodzaj wyrobu głównego. Jeżeli natomiast w wyniku procesu produkcji sprzężonej powstaje więcej produktów głównych wówczas różnica w liczeniu rozliczany pomiędzy wytworzone wyroby główne najczęściej zgodnie z kalkulacją podziałową współczynnikową.
KALKULACJA PROPORCJONALNA PRZY PRODUKCJI SPRZĘŻONEJ - ten rodzaj kalkulacji stosujemy w sytuacji gdy jesteśmy w stanie wskazać związek przyczynowo skutkowy pomiędzy ponoszonymi kosztami produkcji sprzężonej a pewną wielkością które charakteryzuje wszystkie wytworzone wyroby.
Tą wielkością może być:
Ciążar wyrobu
Powierzchnie
Objętość
Nakład pracy.
KALKULACJA WSPÓŁCZYNNIKOWA PRZY PRODUKCJI SPRZĘŻONEJ ma zastosowanie kiedy:
Wytworzone wyroby nie da się przedstawić za pomocą jednej jednostki miary
Gdy nie da się wskazać związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy wielkością charakterystyczną dla tych wyrobów a poniesionymi kosztami produkcji sprzężonej. W takiej sytuacji do rozliczenia kosztow produkcji sprzężonej wykorzystywane są współczynniki oparte na cenach planowanych bądź realizowanych na rynku dla poszczególnych wyrobów.
KALKULACJA DOLICZENIOWA - może być stosowana do produkcji jedno masowej, części, podzespołów, elementów wytworzonych z różnych materiałów przy zastosowaniu różnych technik.
Procedura tej kalkulacji:
I etap: odniesienie kosztów bezpośrednich (na podstawie kart kontroli) do wytworzonych wyrobów bądź na realizowanie zlecenia produkcyjnego.
II etap : rozliczenie kosztów pośrednich - w ich celu wykorzystuje się tzw kalkulacje doliczeniowe, które mogą mieć charakter ILOŚCIOWY (np. liczba przepracowanych maszynogodzin, roboczogodzin) lub WARTOŚCIOWY (np. koszty materiałów bezp, płac bezp itp.)
Na tej podstawie wyznaczamy wskaźnik narzutów kosztów pośrednich:
\
W= k. pośrednie/klucz doliczeniowy * 100
Stosując w/w wskaźnik dokonujemy rozliczenia kosztów pośrednich pomiędzy wytworzone asortymenty lub realizowane zlecenie produkcyjne.
Rodzje kalkulacji doliczeniowej:
asortymentowa - stosowana w przypadku produktu średnio i wieloseryjnej
zle… ? - stosowana w przypadku produkcji jednostkowej lub małoseryjnej
UWAGA: Jeżeli na dane zlecenia produkcyjnego przypada produkcja więcej niż jednego asortymentu to koszt tego zlecenia rozliczamy pomiędzy wytworzone asortymenty najczęściej rpzy pomocy KALUKULACJI PODZIAŁU DOLICZENIOWEJ
Stosuje się w kalkulacji doliczeniowej stosuje się także przypadku działalności budowlano - remontowo - montażowej.
Rozliczaniu podlegają koszty ogólne budowy
wyznacza się wskaźnik kosztów ogólnych budowy:
W = k. ogolne budowy/ klucz doliczeniowy * 100
nie wyznacza się kosztów jednostkowych tylko koszty poniesione na poszczególnych obiektach.
KALKULACJA KOSZTÓW DZIAŁAŃ (ABC)
Stosowana:
kiedy udział kosztów pośrednich w strukturze kosztów przedsiębiorstwa jest wysoki i ma tendencje wzrostową
kiedy przedsiębiorstwa stosuje bardzo zróżnicowany asortyment wyrobów przy wykorzystaniu różnych materiałów podstawowych i różnych technologii
Udział kosztów pośrednich w strukturze kosztów przedsiębiorstwa jest wysoki, gdy :
sprzyja temu automatyzacja i robotyzacja procesów produkcyjnych co powoduje że obniżają się koszty prac bezpośrednich a rosną koszty amortyzacji i zużycia energii
wzrasta znaczenie procesów przed i po produkcyjnych np. planowanie, przygotowywanie produkcji, B i R, kontroli, obsługi
Kalkulacja kosztów działań jest związania z zarządzaniem procesowym w przedsiębiorstwie. To oznacza że w przedsiębiorstwie realizowane są procesy gospodarcze, które mają na celu wytworzenie oraz sprzedaż wyrobów. Owe procesy gospodarcze składają się z szeregu powiązanych ze sobą operacji. Wykorzystanie owych operacji powoduje powstanie kosztów w przedsiębiorstwie.
M. Porter wyodrębnia 2 grupy działaś realizowanych w firmie:
1. Działania podstawowe
dzialania w zakresie gospodarki materiałowej
dzialania związane z przekształcaniem materiałów w produkcji
działania dotyczące produktów
dzialania marketingowe
działania związane z obsługa posprzedażową klienta
2. Działa wspierające
działania realizowane w zakresie B i R
dzialania związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem
działania związane z zarządzaniem zasobami ludzkimi
działania związane z zaopatrzeniem przedsiębiorstwem w składniki majątkowe
Przyjmuje się inną podstawe rozliczenia - miara wielkości działań -> charakterystyką danego działania przedsiębiorstwa powiązane między wielkością działania a poniesionymi kosztami
Podstawowe miary wielkości działań:
liczna wykonanych działań
czas trwania działań
ilość zasobów wykorzystanych na realizacje działań
wartość działania
RACHUNEK KOSZTÓW I WYNIKÓW
Rachunek kosztów - podsystem informacyjny w systemie ewidencyjnym rachunkowości. Jest to ogół działań zmierzających do ustalenia zużycia pracy uprzedmiotowionej w pracy i przedmiotach pracy oraz zużycia pracy związanej z realizacją celów gospodarczych w danym czasie
Zadania rachunku kosztów:
pozwala przestawić koszty w różnych przekrojach : gdzie powstały, na co zostały poniesione, jaka jest wartość tych kosztów
jest podstawą do wyznaczania cen wytworzonych wyrobów ma związek z rentownością przedsiębiorstwa
daje możliwości sterowania i kontrolowania procesów w przedsiębiorstwie poprzez porównywanie kosztów tych procesów i ich wartościami z przeszłość z wartościami planowanymi z uzyskiwanymi przychodami, kosztami konkurentów (benchmarketing kosztów)
TRADYCYJNY RACHUNEK KOSZTÓW (k. pelne)
rachunek który bazuje na danych historycznych
dzieli koszty na bezpośrednie i pośrednie - pośrednie rozliczane są między poszczególnymi wyrobami w sposób proporcjonalny na postawie kluczy obliczeniowych
koszt jednostkowy wyrobów ustalany jest na podstawie pełnego zużycia wszystkich czynników produkcji
na wysokość całkowitych kosztów przedsiębiorstwa wpływ ma tylko jedna zmienna, a jest nią wielkość produkcji
rachunek ten nie uwzględnia stopnia wykonania zdolności wutwórczych przedsiębiorstwa.
WADY
|
ZALETY
|
Rachunek kosztów zmiennych - wady i zalety
WADY
|
ZALETY
|
WIELOSTOPNIOWY RACHUNEK KOSZTÓW I WYNIKÓW
Rachunek kosztów zmiennych jest podstawą do tworzenia wielostopniowego, wieloblokowego rachunku kosztów i wyników.
Możemy taki rachunek zbudować jeśli istnieje możliwość wyodrębnienia indywidualnych kosztów stałych poszczególnych asortymentów, grup asortymentowych, podmiotów wewnętrznych, firmy np. zakładów, wydziałów, kanałów dystrybucji linii technologicznych.
W związku z tym można wyodrębnić wiele stopni marż. Na pokrycie kosztów stałych o różnym zakresie, pozwala to ocenić rentowność na poziomie asortymentu, gr asortymentowych, stosowanych techno ligi, wykorzystywanych Kanasów dystrybucji, czy obsługa klienta.
SCHEMTA:
3 grupy k. stałych
1. pośrednie produkcji,
2, sprzedaży
3. ogolnego zarządu.
Przychody ze sprzedaży produktów - zmienne koszty wytworzenia/
Marża 1 stopnia brutto - stale koszty wytworzenia
Marża 2 stopnia brutto (wynik produkcyjny sprzedaży) -koszty sprzedaży
Marża 3 stopnia brutto (wynik handlowy brutto) - koszt ogólnego zarządu
= wynik finansowy.