1. Pojęcie mikroklimatu zdefiniowanego jako środowisko cieplne, w którym przebywa człowiek obejmuje zespół czynników fizycznych, a mianowicie:
temperaturę,
wilgotność względną,
prędkość ruchu powietrza i promieniowanie cieplne.
2. Optymalne parametry środowiska powietrznego
temperatura powietrza 23°C do 25°C latem oraz 20 do 22°C zimą,
wilgotność względna powietrza od 35% do 70%. W razie przekroczenia dopuszczalnej
prędkości ruchu powietrza może powstać uczucie przeciągu, które jest szczególnie przykre,
gdy strumień powietrza jest skierowany na nogi, bark lub szyję pracownika.
3. Podstawową kwalifikacją środowisk termicznych jest skala ocen odczuć cieplnych człowieka PMV (Required Clothing Insulation).
Według tej skali odczucia są następujące: zimno: -3; chłodno: -2; dość chłodno: -1; obojętnie: 0;
dość ciepło: +1; ciepło: +2; gorąco: +3
4. Środowisko termiczne, czyli warunki cieplne miejsca pracy człowieka, jest ważnym czynnikiem wpływającym na jego samopoczucie, zdrowie, wydajność pracy, a także na bezpieczeństwo i higienę pracy.
5. W celu ograniczenia obciążenia cieplnego, gdy nie ma możliwości zastosowania
wymienionych powyżej środków technicznych i organizacyjnych, stosuje się:
zmniejszenie czasu ekspozycji pracowników na działanie ciepła (zmianowość, tworzenie brygad),
zapewnienie zatrudnionym w warunkach niewłaściwego mikroklimatu odpoczynku w
klimatyzowanych kabinach,
odzież ochronną (z powierzchniami aluminiowymi),
odzież wentylowaną lub schładzaną,
miejscową wentylację nawiewną lub klimatyzację (rozwiązanie to nie jest skuteczne w
przypadku dużych źródeł promieniowania cieplnego),
stosowanie środków ochrony osobistej,
zapewnienie odpowiedniej temperatury w zależności od rodzaju pracy,
zmniejszenie wydatku energetycznego pracownika w przypadku nadmiernego
obciążenia środowiskiem termicznym.
6. Mikroklimat gorący- utrata ciepła przy zbyt wysokiej temperaturze odbywa się w sposób bierny (promieniowanie, przewodzenie i konwekcja) i czynny (parowanie potu). W czasie ciężkiej pracy fizycznej, w wysokiej temperaturze ilość potu może osiągnąć 3-4 l na godzinę. Obfite pocenie się powoduję także utratę elektrolitów, co może spowodować zaburzenia w gospodarce energetycznej pracownika. Wysoka temperatura otoczenia może spowodować omdlenia cieplne, kurcze cieplne, wyczerpanie i udar.
Mikroklimat gorący na stanowiskach pracy charakteryzowany jest przez wskaźnik obciążenia termicznego WBGT(Wet Bulb Globe Temperature).
7. Mikroklimat zimny - zagrożenie występowaniem zmian wywołanych przez działanie zimna jest zależne od stopnia utraty ciepła droga przewodnictwa (wilgotna odzież, kontakt z zimnym metalem), konwekcji (oziębienie przez wiatr) i promieniowania (zależnie od różnicy ciepłoty ciała i otoczenia). Zmiany ogólne występujące pod wpływem niskich temperatur to hipotermia (obniżenie temperatury ciała prowadzące do utraty świadomości, zwolnienia lub zatrzymania oddychania, wreszcie zatrzymania krążenia).
8. Profilaktyka medyczna.
Pracownicy zatrudnieni w mikroklimacie gorącym lub zimnym powinni przejść badania profilaktyczne.
W mikroklimacie gorącym co 3 lata, powyżej 45. życia co 2 lata.
Narządy najbardziej narażone- układ krążenia
W mikroklimacie zimnym co 3 lata.
Narządy najbardziej narażone- skóra, obwodowy układ naczyniowy.