CMW
Werter czyta Homera; potem czyta pieśni Osajana, a noc przed samobójstwem „Emilię Galotti” Lessinga. W tym dramacie mowa o młodej dziewczynie Emilii, która zabija się za pomocą ojca. Gonzaga podstępnie oskarża ukochanego Emilii w zabójstwie,dlatego że chce z nią się ożenić. A ona prosi ojca o to,żeby ją zabił by zachować jej godność.
-CMW powstałopodczas okresu „burzy i naporu” przeciwko rozdarciu Niemiec na wiele państewek, władzy arystokracji; to okres kształcenia się świadomości. Oprócz Goethego w tym okresie piszą też Lenc, Klinger, Shillier. Patronem tego okresu jest Shakespeare. CMW to jedyny utwór tego okresu, który ma wspólne mianowniki z Polską. Jest wspólna z okresem polskiego romantyzmu. Wspólne też:
-szukanie ducha narodu;
-poszukiwanie mitów, ekspansja bohaterów mieszczańskich;
-chłop na innych prawach;
-sprzeciw wobec poetyk normatywnych, dużo eksperymentów formalnych.
Goethe był zakochany w Charlotte Buff akurat w tym okresie(miłość nie była odwzajemniona) + jego bliski przyjaciel popełnił samobójstwo - autobiograficzne wątki
W 1774 CMW to hit literacki. Przez dekadę młodzi ludzi popełniali samobójstwa na grobie Jeruzalema (prawnik, przyjaciel Goethego, który popełnił samobójstwo). Naśladowali też ubiór Wertera - zółta kamizelka i niebieski frak + rozpuszczone włosy. Modnym też się zrobiło czytanie Homera ( Homer pierwszy śpiewak ludu). Światopogląd Wertera zmienia się wraz z lekturami.
Kwestia przyrody
powieść zaczyna się 4 maja 1771, a kończy się w wigilię wigilii 1772. Najdokładniej są opisane okresy:
- 1771 wiosna - wyjeżdża w Wahlheim
- 1772 jesień-zima
Werter jest sentymentalnym bohaterem. On dużo pisze o wiośnie i lecie, a potem w zimę już mniej - bo tak naprawdę mało wspomina o Lotcie. Opisuje to jak pracował i o Pannie B. i Hrabie C. W nowym towarzystwie go cenią i mu rosną mu skrzydła, myśli, że on się znalazł we właściwym miejscu. Ma pole do popisu i ta iluzja trwa do pechowego dnia,kiedy on zapomina wyjść we właściwym momencie, tylko robi wygląd że zapomina, bo tak naprawdę chciał zostać. Ten gest jest wyzwaniem rzuconym całemu światu. Potem hrabia i panna zachowują się nie tak jak wcześniej. Później ta plotka zaczyna krążyć miastem.
Odbywa się sublimacja - Werter zastępczą spycha swoje porażki na miłość do Lotty, a tamto zostaje wyparte. Historia Wertera to historia człowieka, który nie zmieni świata. Sam czuje się wyższy od chłopów, ale nie chce być potraktowany tak przez arystokratów.
Mamy różne wariację na temat nieszczęśliwej miłości:
parobek i dziewczyna, która została uwiedziona przez Pana i potem skoczyła do rzeki;
zwariowany młodzieniec,który zbierał kwiaty;
sam Werter.
Inscenizacja śmierci:
odbywa się jesienią 1772. Dużo refleksji dotyczących Boga. Zazdrości Jezusowi poświęcenia się człowieczeństwu i żałuje, że jego śmierć będzie jednostkowa. Prosi sługę, by podał mu wino i chleb - symbol. Jego odejście ze świata jest bardzo teatralnym. Uważa, że to w jaki sposób samobójstwo jest postrzegane i popełnione i jest najważniejszym. To jest gest, który pokazuje nam, że jesteśmy wolni. Ma też świadomości tego, że idzie do Boga poprzez przerywanie niedoskonałego życia.