Temat. Przygotowujemy klasową inscenizację „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza.
Warsztaty teatralne.
Przedstawienie w klasie.
Cele szczegółowe.
Uczeń:
rozumie sformułowanie „warsztaty teatralne”,
głośno czyta tekst w sposób interpretacyjny,
stosuje modulację głosu, dykcję, akcent wyrazowy, zdaniowy, logiczny; przestrzega znaków przestankowych,
odróżnia tekst główny od tekstu pobocznego,
przekłada utwór literacki na język teatru,
opanowuje tekst roli,
przygotowuje scenografię, kostium, rekwizyty, ruch sceniczny,
bierze udział w przedstawieniu.
Metody pracy: poglądowa, ćwiczeń praktycznych, pracy z tekstem.
Formy pracy: zbiorowa, indywidualna, grupowa.
Literatura
Słownik języka polskiego, t. III, pod red. M. Szymczaka, wyd. VII zm., Warszawa 1992.
Typ lekcji - lekcja z kształcenia kulturowego.
TOK LEKCJI
Część wstępna:
Poinformowanie o celu lekcji - przygotowanie się do wystawienia w klasie Dziadów cz. II Adama Mickiewicza.
Zapisanie na tablicy i w zeszytach tematu lekcji.
Część właściwa:
3. Wyjaśnienie pojęcia „warsztaty teatralne”.
Nauczyciel prosi o znalezienie w słowniku języka polskiego wyrazu „warsztat”
i uwzględnienie jego znaczenia przenośnego.
4. Zapisanie notatki na tablicy i w zeszytach:
Warsztat (w znaczeniu przenośnym) jest to ogół metod, środków technicznych i artystycznych stosowanych przez twórców, artystów w ich pracy.
Wyrażenia:
Warsztat twórczy, poetycki, malarski, aktorski, reżyserski, naukowy, edytorski, pisarski.
Nauczyciel pyta uczniów o znaczenie sformułowania „warsztaty teatralne”.
Odp. np.
Wspólne poszukiwania środków artystycznych i technicznych w celu przełożenia utworu literackiego na język teatru.
5. Głośne czytanie przez uczniów tekstu z podziałem na role. Podczas czytania uczniowie ćwiczą dykcję, modulację głosu, akcent wyrazowy, zdaniowy, logiczny.
6. Nauczyciel pomaga w wyborze reżysera, suflera, aktorów.
7. Nauczyciel omawia z uczniami sprawy organizacyjne związane z: kostiumami, rekwizytami, scenografią, oświetleniem, muzyką. Radzi, aby praca była wspólnym dziełem całego zespołu. Dobrze, aby każdy uczeń w klasie miał przydzielone zadanie. Jeśli jednak nie będzie umiał odnaleźć się w tym projekcie, niech (wraz
z nauczycielem) pozostanie widzem.
8. Uczniowie omawiają pomysł inscenizatorski klasowego przedstawienia,
Część zamykająca:
9. Zadanie pracy domowej.
Przygotowanie klasowego przedstawienia Dziadów cz. II i zaprezentowanie go za tydzień na lekcji.
Uwaga. Próby organizują uczniowie w domach. Na przedstawienie należy przeznaczyć oddzielną jednostkę lekcyjną. Jeśli klasa nie wykazuje zdolności aktorskich lub organizacyjnych, proponuję poprzestać na głośnym czytaniu tekstu sztuki z podziałem na role i zrealizować to na drugiej lekcji w całym cyklu omawiania lektury. To ułatwi zrozumienie tekstu.
2