(wielomian interpolacyjny funkcji sklejanej)
kwadratury
TWIERDZENIE
Kwadratury N-C oparte na n+ 1 węzłach są rzędu:
dla n parzystych
dla n nieparzystych
(Sprawdzenie z przykładu 3 - poprzedni wykład)
nieparzyste
- dla wielomianu stopnia 2 z resztą
gdyż zależą od
Przykład 4
węzły:
,
,
(7)
Wzór paraboliczny, wzór Simpsona
Kwadratura N-C dla
Reszta:
;
Zbieżność ciągu kwadratur
ciąg kwadratur
(8)
numer ciągu
przybliżających całkę
Załóżmy, że dane są skończone macierze trójkątne węzłów
i współczynników
... ...
definiujące ciąg kwadratur
TWIERDZENIE
Ciąg kwadratur (8) jest rozbieżny dla dowolnych funkcji ciągłych na
czyli:
wtedy i tylko wtedy gdy:
ciąg (8) jest zbieżny dla dowolnego wielomianu
oraz
istnieje taka stała K, że dla n, (
) zachodzi nierówność:
Istnieją funkcje, dla których ciąg kwadratur N-C nie jest zbieżny.
Akumulacja błędów.
Nie stosuje się kwadratur wyższych rzędów.
Złożone kwadratury Newtona-Cotesa
Przedział dzielimy na N części:
w każdym z nich kwadratura N-C niskiego rzędu.
Przykład 5 - złożona kwadratura
W każdym podprzedziale
stosujemy wzór trapezów (kwadratura N-C 2 rzędu z przykładu 1)
-->
[Author:JDz]
- złożony wzór trapezów
jeśli
dla
to
dla
Przykład 6 (złożona kwadratura Simpsona)
Założenie:
nieparzyste
błąd
Ogólnie złożone kwadratury N-C są postaci:
;
TWIERDZENIE
Dla dowolnego n ciąg złożonych kwadratur N-C
jest przy
(czyli
) zbieżny dla wszystkich funkcji
.
Praktycznie
Szukam przybliżenia
mając żądaną dokładność:
oszacowanie reszty często trudne lub niemożliwe. Jak wyznaczyć N?
Obliczyć kolejne kwadratury
,
, ...,
Ilość przedziałów
Zwykle
, potem każdy przedział dzielimy na m części, m dobieramy tak, aby w następnej kwadraturze korzystać z poprzednio obliczonych wartości f
np. dla złożonej kwadratury trapezów należy przyjąć m = 2, gdyż (z przykładu 5) dla
gdzie
Obliczenia kontynuujemy aż:
Skąd się wzięło to przejście?