Program ćwiczenia :
1. Zapoznanie się z budową oscyloskopu.
2. Pomiar amplitudy.
3. Pomiar częstotliwości i okresu przebiegu sinusoidalnego.
4. Pomiar funkcji metodą krzywych Lissajous.
Ad.1.
Schemat ideowy oscyloskopu
1.1. Lampa oscyloskopowa składa się z następujących podstawowych części :
- działa elektronowego, które emituje i skupia elektrony w cienką wiązkę,
- systemu odchylającego strumień elektronów,
- ekranu oscyloskopu pokrytego luminoforem.
1.2. Aby zapewnić normalną pracę lampy oscyloskopowej oraz pełne wykorzystanie ekranu przy bardzo szerokim zakresie możliwych wartości sygnałów napięciowych, oscyloskop wyposażony jest :
- dla sygnałów o małej wartości we wzmacniacz toru odchylenia pionowego,
- dla sygnałów o dużej wartości w dzielnik napięcia (tłumiki)
1.3. Podstawowym zadaniem wzmacniacza odchylania poziomego jest symetryczne sterowanie płytek X wzmocnionym sygnałem piłowym (podstawy czasu)
1.4. Aby powstający na ekranie przebieg czasowy badanego sygnału okresowego pozostawał nieruchomy, konieczne są w oscyloskopie układy synchronizacji. Obraz pozostaje nieruchomy tylko wówczas, gdy okres napięcia generatora piłowego jest wielokrotnością okresu sygnału obserwowanego.
Synchronizacja może być :
- zewnętrzna, wówczas do oscyloskopu doprowadza się sygnał współokresowy z badanym sygnałem, który określa moment startu generatora napięcia piłowego,
- wewnętrzna, gdy sygnał synchronizujący generator wytworzony jest wewnątrz oscyloskopu.
Ad.2.
Dx - czułość wzmacniacza y, [V/dz]
y - zmierzona wysokość obrazu [dz]
w czasie pomiaru zmierzono y=1.5 dz dla Dx =5 V/dz
Amplitudę badanego przebiegu obliczamy ze wzoru:
Umax=y* Dx=1.5*5=7.5 V
w czasie pomiaru generator przebiegu okresowego ustawiony był na wartości Umax Umax =10 V
Ad.3.
Sx - stała generatora podstawy czasu [s/dz]
x - ilość działek
w czasie pomiaru zmierzono x=3.6 dz dla Sx =0.5 ms/dz
Okres T obliczamy ze wzoru:
T=x* Sx=3,6*0.5=1.8 ms
Częstotliwość f obliczamy ze wzoru
f=T-1=555 Hz
w czasie pomiaru generator przebiegu okresowego ustawiony był na wartości f=660 Hz
Ad.4.
a) pomiar przesunięć fazowych
Jeżeli do wejścia X doprowadzi się napięcie
u1(t)=Umxsinωt
a wejścia Y napięcie
u2(t)=Umysin(ωt±ϕ)
to po odpowiednim wzmocnieniu sygnał podany na oś x wynosi
x=DxUmxsinωt=Xmaxsinωt
a na oś y
y=DyUmysin(ωt±ϕ)=Ymaxsin(ωt±ϕ)
obydwa sygnały posiadają tę samą częstotliwość, różnią się natomiast fazą. Na ekranie otrzymuje się krzywą opisaną równaniem
W ogólnym przypadku jest to równanie elipsy (rys. 1) nachylonej do układu współrzędnych pod kątem zależnym od parametru ϕ.
Jeżeli x=0, wówczas równanie przyjmuje postać
y(0)= Ymaxsinϕ
a stąd
Rozważmy przypadek ϕ=00
wówczas
i równanie elipsy staje się równaniem prostej przechodzącej przez początek układu współrzędnych.
b) pomiar częstotliwości
Na wejście X oscyloskopu podaje się sygnał wzorcowy fw, na wejście Y sygnał badany fx. Poprzez regulację częstotliwości wzorcowej na ekranie otrzymuje się nieruchomy obraz. Kształt obrazu zależy od stosunku częstotliwości i przesunięcia fazowego między doprowadzonymi sygnałami.
Stosunek częstotliwości oblicza się ze stosunku liczby przecięć nieruchomego obrazu na ekranie z linią poziomą w kierunku osi x (nie przechodzącą przez węzły) Nx, do liczby przecięć w kierunku osi y Ny.
Przykładowo na rysunku 2 przedstawiono figurę Lissajous dla stosunku częstotliwości fx=2fw i przy kącie przesunięcia pomiędzy tymi przebiegami równym zero.
Ad.5. Uwagi i wnioski
W punkcie 4 nie udało się przeprowadzić pomiarów stosunku częstotliwości i przesunięcia fazowego ponieważ nie uzyskano stałego obrazu. Wynikało to z niestobilności przebiegów otrzymywanych z generatorów oraz niemożności synchronizacji faz obu przebiegów.