Laboratorium
Fizyki
Ćwiczenie 70
Autorzy :K. Marczuk, F. Ratajczak
Pomiary fotometryczne
Student : Maciej Woźnica
Prowadzący zajęcia: dr W. Wierzchowski
Wprowadzenie:
Celem ćwiczenia było wykonanie pomiarów natężenia promieniowania kierunkowego (światłości kierunkowej) dla źródeł światła o różnej mocy (żarówki). Należało też wyznaczyć przepuszczalność szarych filtrów oraz zbadać rozkład światłości kierunkowej źródła światła.
Badane zjawisko:
Oko ludzkie jest wrażliwe na promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali od 380 nm do 780 nm. Przy czym skuteczność wywoływanych wrażeń wzrokowych nie zależy tylko od mocy promieniowania ale tez od długości fali. Dlatego też konieczne okazało się uzależnienie wielkości fotometrycznych (w odróżnieniu od radiometrycznych)nie tylko od mocy źródła promieniowania ale także od długości fali promieniowanej przez to źródło.
Podstawową jednostką fotometryczną jest kierunkowe natężenie źródła światła inaczej zwane też światłością kierunkową. Wielkość ta w kierunku (ϕ,ϑ) wyraża się przez stosunek elementarnego strumienia świetlnego dφ(ϕ,ϑ) płynącego przez elementarny kąt bryłowy dω, do tego kąta:
Jednostką światłości kierunkowej jest kandela [cd], która jest jednostką
podstawową układu SI. Światłość można badać metodami wizualnymi (subiektywnymi) jak i fizycznymi (obiektywnymi). W fotometrii wizualnej stosuje się obserwacje wzrokowe i urządzenia typu fotometry, natomiast w fotometrii fizycznej wykorzystuje się detektory świetlne typu ogniwa fotoelektryczne, fotodiody czy fototranzystory.
Układ pomiarowy:
Do pomiaru kierunkowego natężenia źródła światła wykorzystaliśmy fotometr Lummera-Brodhuna. Zasada działania tego urządzenia polega na wzrokowym porównaniu dwóch powierzchni oświetlonych przez źródła światła - wzorcowe i badane i doprowadzeniu do równomiernego oświetlenia tych powierzchni. W fotometrze Lummera-Brodhuna porównanie luminancji dwóch powierzchni umożliwia tzw. Kostka fotometryczna będąca zasadniczym elementem urządzenia.
Dzięki temu spełniona zostaje zależność Ex=Ew co po wykorzystaniu wzoru:
umożliwia otrzymanie równania z którego można wyznaczyć światłość badaną:
Rysunek: Schemat fotometru Lummera-Brodhuna.
Ix Rx Rw Iw
Ix - światłość badana, Iw - światłość wzorcowa, Rw - odległość żarówki wzorcowej od głowicy, Rx - odległość żarówki badanej od głowicy
Wyniki pomiarów:
Tabela wyników pomiaru światłości żarówki badanej o mocy 75 W.
Żarówka wzorcowa 40 W, Iw = 27 ± 1 cd.
Rx |
δRx |
ΔRx |
Rw |
δ Rw |
Δ Rw |
Ix |
δ Ix |
Δ Ix |
Cm |
% |
Cm |
Cm |
% |
Cm |
Cd |
% |
Cd |
157,45 |
0,03 |
0,05 |
92,55 |
0,05 |
0,05 |
78,14 |
3,9 |
3,05 |
157,70 |
⇓ |
⇓ |
92,3 |
⇓ |
⇓ |
78,82 |
⇓ |
3,07 |
157,52 |
|
|
92,48 |
|
|
78,33 |
|
3,05 |
157,33 |
|
|
92,67 |
|
|
77,82 |
|
3,03 |
157,70 |
|
|
92,30 |
|
|
78,82 |
|
3,05 |
157,60 |
|
|
92,40 |
|
|
78,55 |
|
3,06 |
157,30 |
|
|
92,70 |
|
|
77,74 |
|
3,03 |
157,85 |
|
|
92,15 |
|
|
79,23 |
|
3,09 |
157,84 |
|
|
92,16 |
|
|
79,20 |
|
3,09 |
157,50 |
|
|
92,50 |
|
|
78,28 |
|
3,09 |
Średnia: 78.49 cd
Odchylenie standardowe:
cd
Tabela wyników pomiaru światłości żarówki badanej o mocy 25 W.
Żarówka wzorcowa 40 W, Iw = 27 ± 1 cd.
Rx |
δRx |
ΔRx |
Rw |
δ Rw |
Δ Rw |
Ix |
δ Ix |
Δ Ix |
Cm |
% |
Cm |
Cm |
% |
Cm |
Cd |
% |
Cd |
127,71 |
0,04 |
0,05 |
122,29 |
0,04 |
0,05 |
29,45 |
3,9 |
1,15 |
128,10 |
⇓ |
⇓ |
121,90 |
⇓ |
⇓ |
29,82 |
⇓ |
1,16 |
128,00 |
|
|
122,00 |
|
|
29,72 |
|
1,16 |
128,40 |
|
|
121,60 |
|
|
30,10 |
|
1,17 |
128,20 |
|
|
121,80 |
|
|
29,91 |
|
1,17 |
128,60 |
|
|
121,40 |
|
|
30,30 |
|
1,18 |
127,90 |
|
|
122,10 |
|
|
29,63 |
|
1,15 |
128,65 |
|
|
121,35 |
|
|
30,35 |
|
1,18 |
128,55 |
|
|
121,45 |
|
|
30,25 |
|
1,18 |
128,60 |
|
|
121,40 |
|
|
30,30 |
|
1,18 |
Średnia: 29.98 cd
Odchylenie standardowe:
cd
Tabela: Wyznaczanie światłości kierunkowej żarówki o mocy 60W w zależności od kąta obrotu.
Żarówka wzorcowa 40 W, Iw = 27 ± 1 cd.
ϕ |
Rx |
Rw |
Ix |
0 |
Cm |
Cm |
Cd |
0 |
151,35 |
98,65 |
63,55 |
30 |
152,15 |
97,85 |
65,28 |
60 |
149,15 |
100,85 |
59,10 |
90 |
150,80 |
99,20 |
62,39 |
120 |
149,70 |
100,30 |
60,15 |
150 |
148,15 |
101,85 |
57,13 |
180 |
148,05 |
101,95 |
56,94 |
210 |
150,30 |
99,70 |
61,36 |
240 |
152,20 |
97,80 |
65,39 |
270 |
148,80 |
101,2 |
58,37 |
300 |
154,60 |
95,40 |
70,91 |
330 |
149,00 |
101,00 |
58,76 |
Tabela: Wyznaczanie przepuszczalności szarych filtrów dla żarówki 100 W.
Żarówka wzorcowa 40 W, Iw = 27 ± 1 cd.
Rx |
Rw |
Ix |
R'x |
R'w |
I'x |
Cm |
Cm |
Cd |
Cm |
Cm |
Cd |
169,4 |
80,6 |
119,3 |
112,3 |
137,7 |
40,6 |
Współczynnik transmisji : T=34%
Przykładowe wzory i obliczenia:
Iw=27 ± 1 cd
ΔIw= ±1 cd
Błąd względny obliczony metodą różniczki zupełnej, ze wzoru :
Odchylenie standardowe:
Współczynnik transmisji:
Wnioski i dyskusja błędów:
W wykorzystanej przez nas przy pomiarze światłości metodzie fotometrii wizualnej (subiektywnej) główna przyczyna powstałych błędów tkwi w niedoskonałości oka ludzkiego, które było głównym czujnikiem. Powoduje to znaczny rozrzut w otrzymanych wynikach i duży błąd metody. Inne błędy mające także swój udział w powyższej metodzie to błąd odczytu skali oraz nierównomierność świecenia żarówek. Uzyskane wyniki w przypadku badania zależności światłości od kąta obrotu żarówki pozwoliły stwierdzić zmianę natężenia oświetlenia przy różnych kątach, oraz elipsoidalny kształt wykresu w biegunowym układzie współrzędnych, co spowodowane zostało budową żarówki a przede wszystkim kształtem jej włókna.
1
6