METODA SMART (cele projektu)
S- (z ang. Specific lub simple), czyli konkretne lub proste
Kogo cel dotyczy? Co należy osiągnąć? Gdzie- jakiej lokalizacji dotyczy cel? Dlaczego chcesz osiągnąć ten cel, jaką korzyść dzięki niemu uzyskasz? Jakie warunki muszą być spełnione?
M- ( z ang. Measurable lub movitational) , czyli mierzalne, jak będą mierzalne postępy w kierunku realizacji celu?
A - (z ang. Agreed), uzgodnione ze wszystkimi udziałowcami projektu
R- ( z ang. Realistic)- realne
T- ( z ang. Timely-timebound)- określone w czasie
„Udziałowcy” projektu
To osoby lub organizacje związane z projektem, mające wpływ na jego przebieg lub zainteresowane jego wynikiem.
Składniki otoczenia projektu (udziałowcy) mogą pozytywnie lub negatywnie wpływać na projekt. Celem analizy jest określenie zależności projektu od otoczenia i identyfikacji szans i zagrożeń.
Otoczenie projektu powinno być zarządzane jako element zarządzania ryzykiem projektu.
Stworzenie mapy umożliwia określenie możliwości wpływu (pośredni, bezpośredni, brak) i strategii zarządzania udziałowcami (partnerstwo, negocjacje, zarządzanie konfliktami).
Definiowanie projektu (Przebieg)
Analiza otoczenia projektu
Określenie celów i rezultatów projektu
Wstępne określenie zakresu projektu
Sformułowanie i definiowanie wymagań projektu
Techniki Definiowania projektów |
Burza mózgów |
Technika 635 |
Listy kontrolne |
Arkusz krytycznej oceny i analizy |
Oceny punktowe |
Profile oceny |
Analiza potfelowa |
Etapy def. proj. : Zbieranie inicjatyw, Ocena inicjatyw, Wybór inicjatyw
Metody bilansowania zasobów:
Zwiększenie (dodanie) liczby zasobów do projektu, lub dostępności
Stworzenie nowego zasobu
Zwiększenie limitu czasu na wykonanie zadania np. zmiany terminów rozpoczęcia zakończenia
Zmiany ograniczeń nałożonych na zadanie
Zmiana relacji między zadaniami
Łączenie i podział zadań
Modyfikacja kalendarza zasobu
Praca w nadgodzinach
Zmniejszenie ilości pracy przypisanej do zasobów
Stosowanie rozkładów pracy
Zespół projektowy:
Struktury organizacyjne zespołu projektowego (wybrana opisać):
Izomorficzna, Ekspercka, Kolektywna, Chirurgiczna- struktura projektu
^
^ Zalety: Prostota, mało kanałów informacyjnych, Prosty podział obowiązków i odpowiedzialności
^Wady: Utrudnienie realizacji prac kiedy części są ze sobą silnie połączone
Organizowanie zespołu projektowego
Przebieg:
Wybór formy organizacyjnej realizacji projektu
Powołanie kierownika projektu
Stworzenie zespołu projektowego
Zorganizowanie i zaplanowanie pracy zespołu projektowego
Określenie współpracy z innymi uczestnikami projektu
Kategorie ryzyka:
- takie, przed którym można się ubezpieczyć
- i takie przed którym nie można się ubezpieczyć - ryzyko biznesowe
- ryzyko endemiczne - nieodłączny składnik projektu (nieukończenie prac w terminie, niezmieszczenie się w budżecie)
Proces zarządzania ryzykiem.
Identyfikacja zagrożeń
Analiza skutków zagrożeń
Ocena ryzyka
Planowanie reakcji
Kierowanie i nadzór ( w trakcie realizacji projektu)
Kryteria podziału/grupowania:
- k. funkcjonalne - przyjmujące jako podstawę grupowania rodzaj działania (murowanie, malowanie, tynkowanie) [inaczej zadaniowe, procesowe]
- k. przedmiotowe - przyjmujące jako podstawę grupowania przedmiot działania (tynkowanie ścian, tynkowanie sufitów) [inaczej obiektowe, produktowe]
- k. terytorialne - przyjmujące jako podstawę grupowania miejsce działania (tynkowanie ścian zewnętrznych, tynkowanie ścian wewnętrznych)
Procedura tworzenia Struktury podziału prac:
Zaczynając od celu projektu projekt dzielimy na cele cząstkowe.
Cele cząstkowe są doskonałym instrumentem sterowania, ponieważ pozwalają obiektywnie stwierdzić czy dany cel został osiągnięty.
Każdy cel cząstkowy można podzielić na dalsze cele cząstkowe lub pakiety robocze.
Pakiet roboczy to jednoznacznie wydzielone cząstkowe zadania projektu, które może być przydzielone do konkretnej jednostki organizacyjnej.
Zadania indywidualne, wchodzące w skład pakietów roboczych, niezbędnych do osiągnięcia celów cząstkowych.
Zasady tworzenia Struktury Podziału Prac:
Pakiet roboczy powinien występować w SPP jednorazowo
Treść pracy punktu SPP jest sumą podpunktów SPP
Za każdy punkt SPP odpowiada jedna osoba, nawet jeżeli realizuje go kilka osób
W opracowaniu SPP uczestniczy cały zespół projektowy
Każdy punkt SPP musi być udokumentowany