RUDOLF STEINER - urodzony 27.02.1861, wszechstronnie wykształcony - pedagog, terapeuta, muzyk, historyk, archeolog, matematyk, architekt, a nawet jasnowidz.
KONCEPCJA SZKOŁY WALDORFSKIEJ - oparta jest na potrzebie wszechstronnego rozwoju każdego dziecka, zwłaszcza rozwoju jego samodzielnego myślenia i działania oraz na dostosowaniu treści i metod pracy dydaktyczno - wychowawczej do sił i możliwości każdego ucznia.
ANTROPOFIZYCZNE PODSTAWY SZKOŁY WALDORFSKIEJ;
Ludzkie życie dzieli się na siedmiolecia, Steiner wyróżnił 4 okresy:
ciało fizyczne - do 7 roku życia, najważniejsze jest kształcenie zmysłów;
ciało etyczne - po 7 roku życia, dziecko potrzebuje autorytetu, należy w tym okresie rozwinąć w dziecku wrażliwość artystyczną,
ciało astralne - rodzi się wraz z okresem dojrzewania, jest to faza głębokiego zainteresowania światem i stosunkami interpersonalnymi;
ciało ja - wejście człowieka w dorosłość, ciało jest nośnikiem samoświadomości, indywidualności i moralności, budzi się wolna wola jest to faza samowychowania;
PROGRAM I ORGANIZACJA SZKOŁY WALDORFSKIEJ:
pierwsza taka szkoła zaczęła swą działalność 17 września 1919 roku w Stuttgarcie z zakładach WALDORF - ASTORIA;
nie była to szkoła zawodowa, lecz Jednolita Szkoła Ludowa i Wyższa;
Podział przedmiotów:
przedmioty główne - język ojczysty, matematyka, historia, biologia, geografia, fizyka i chemia;
przedmioty artystyczne - plastyka, muzyka, eurytmia, historia sztuki;
przedmioty praktyczne - szycie, gotowanie, stolarstwo, garncarstwo, kowalstwo, ogrodnictwo itp.;
formy działalności teatralnej;
przedmioty uzupełniające - gimnastyka, religia i dwa nowożytne języki obce;
Organizacja dnia w szkole:
przedmioty główne - od 8 do 10 - gdyż wymagają dużego skupienia uwagi;
nauczanie ćwiczeniowe - od 10 do 12 - przedmioty wymagające stałego i systematycznego powtarzania np. język obcy;
przedmioty praktyczne - od 12 do14 i od 15 do 17 - nie odbywają się one każdego dnia, lecz 2-3 razy w tygodniu;
każda jednostka zajęć jest podzielona na 20 minutowe fazy aktywności aby zachować rytm pomiędzy zapamiętywaniem, przeżywaniem, przedstawieniem, formowaniem oraz wdychaniem i wydychaniem powietrza.
ROZWIĄZANIA SZKOLNE RUDOLFA STEINERA:
była to szkoła dla dzieci robotników;
jej program opierał się na antropofizycznych podstawach nauczania;
szkoły te były „wolne” czyli niezależne od państwa i gospodarki;
nie posiadały dyrektora, wszyscy nauczyciele mieli ten sam status, te same obowiązki;
świadectwo jest opisowe;
wychowawca powinien odwiedzać domy swoich uczniów;
rodzice powinni korzystać z cotygodniowych konsultacji z wychowawcą;
w szkołach waldorfskich nie ma podręczników - zasada pierwszeństwa żywego słowa, kontaktu bezpośredniego, przewaga dialogu nad monologiem, ważna jest komunikacja bezpośrednia;
uczniowie prowadzą zeszyty do zajęć głównych, gdzie prowadzą notatki bogato je ilustrując rysunkami i fotografiami;
nauczyciel prowadzi badania i ćwiczenia duchowe, ważne dla rozwoju duchowego,
uczniowie wraz z rodzicami i nauczycielami organizują różnego rodzaju uroczystości i przedstawienia;
uczniowie klasy najstarszej przygotowują raz w roku przedstawienie teatralne dla całej społeczności szkolnej;
w szkole nie ma drugoroczności, dzięki czemu unika się selekcji i dezintegracji społeczności klasy;
w szkole waldorfskiej wszystkie przedmioty główne w klasach 1 - 8 nauczane są przez jednego nauczyciela;
BUDYNEK SZKOLNY:
szkoła w otoczeniu zieleni, w budynku unikał się kątów prostych;
budynek szkolny ma przypominać „ochraniający gest”. Ma symbolizować azyl dla dzieciństwa;
szkoła zorientowana wedle stron nieba, ponieważ jest centralnym punktem życia;
uczniowie co roku uczą się w klasie o innym kolorze ścian - od czerwonego w klasie 1 do fioletowego w klasie 7;
sercem szkoły jest aula na tyle duża aby mogła pomieścić wszystkich uczniów i nauczycieli, a także zapraszanych często gości;