Funkcja nagłówków:
- nagłówki były elementami dzielącymi materiał, elementy dynamiki
- zaczęły dookreślać tekst, zawartość treściowa tekstu
- nagłówek zaczął spełniać funkcję typową dla wiadomości, stawał się formą informacyjną
Obecnie nagłówki porządkują materiał ale przede wszystkim dynamizują materiał, są elementem przyciągającym.
Każdy nagłówek składa się z nadtytułu, tytułu głównego i tytułu.
- nadtytuł -wprowadzenie do tytułu gł. w ogólną część tekstu, uzupełnia metaforyczność.
- tytuł gł. -występuje zawsze, powinien być atrakcyjny, magnetyczny, dobry tytuł gwarantuje uwagę.
- podtytuł -występuje sporadycznie, może mieć charakter lidu.
Nagłówki dzielimy na:
- nagłówki jednoczłonowe - tytuł gł.
- nagłówki wieloczłonowe - przynajmniej jeden element poza tytułem głównym
Ze względu na kształt grafiki :
- jednołamowe
- wielołamowe
Funkcja nagłówków:
- nagłówki były elementami dzielącymi materiał, elementy dynamiki
- zaczęły dookreślać tekst, zawartość treściowa tekstu
- nagłówek zaczął spełniać funkcję typową dla wiadomości, stawał się formą informacyjną
Obecnie nagłówki porządkują materiał ale przede wszystkim dynamizują materiał, są elementem przyciągającym.
Każdy nagłówek składa się z nadtytułu, tytułu głównego i tytułu.
- nadtytuł -wprowadzenie do tytułu gł. w ogólną część tekstu, uzupełnia metaforyczność.
- tytuł gł. -występuje zawsze, powinien być atrakcyjny, magnetyczny, dobry tytuł gwarantuje uwagę.
- podtytuł -występuje sporadycznie, może mieć charakter lidu.
Nagłówki dzielimy na:
- nagłówki jednoczłonowe - tytuł gł.
- nagłówki wieloczłonowe - przynajmniej jeden element poza tytułem głównym
Ze względu na kształt grafiki :
- jednołamowe
- wielołamowe
Nagłówek grzbietowy występuje dość rzadko:
ff
sd
Nagłówek afiszowy -włamywany w tekst
Zwarty rozbity (rozbita struktura)
Nagłówek rozcięty:
przechodzi przez 2 kolumny
Typy układów:
statyczny
- dynamiczny
Rola elementów graficznych w prasie:
- elementy graficzne to : mapy, wykresy, tabele, zestawienia
- mogą stanowić informację samą w sobie
- dopełniać informacją tekstową lub filmową
- w publicystyce wzmacniają funkcję perswazyjną i sprzyjają lepszej percepcji
- dynamizują układ gazety
Akapit - wydzielona część tekstu, spójna logicznie. Ze względu na treść rozróżniamy następujące rodzaje:
a. zawierające nowy wątek
a. powtarzające myśli z poprzednich akapitów, ale z elementem, który chcemy wyszczególnić i z tego powodu nie kontynuujemy go w poprzednim
a. uszczegółowiające poprzedni lub poprzednie akapity
a. uogólniajace poprzedni lub poprzednie akapity
a. podsumowujące poprzedni lub poprzednie akapity
a. dygresyjne
a. łącznikowe - zapewniające spójność pracy
w tekście dziennikarskim (np. artykule) jest jeszcze akapit, który jest wypowiedzią osoby występującej w artykule. Każda wypowiedź kolejnej osoby powinna być w nowym akapicie
Przy dzieleniu (inaczej: przenoszeniu) akapitu między sąsiednimi łamami (lub kolumnami) tekstu należy dbać, aby na początku i na końcu akapitu znajdowały się co najmniej 2 wiersze tekstu. Generalnie nie stosuje się akapitów jednozdaniowych, chyba, że jest to wypowiedź.
Błędy to zostawianie części lub jednego wyrazu na końcu akapitu, tzw. szewców lub sierot. Np. w akapicie
„Podopieczni DPS-ów mogą zostać bez wystarczającej opieki pielęgniarskiej.
A to oznacza, że nie będzie miał im kto zrobić zastrzyku, czy podłączyć kroplów-
ki.” - szewcem jest „ki”
Błędem jest tez zostawianie ostatniego wiersza akapitu w nowym łamie (kolumnieI tekstu. Ten nazywany jest bękartem lub wdową.