MASAŻ LECZNICZY
ERGONOMICZNA PRACA MASAŻYSTY
Stabilna postawa ciała
Dobra postawa zapobiega zmęczeniu
Wygodne buty
Koordynacja ruchów z oddechem
Pozycja stojąca:
Głowa-lekko uniesiona-zapobiega drętwieniu karku
Stopy- rozstawianie stóp pomaga uzyskać stabilność i przenosić ciężar ciał w miarę potrzeb
Kręgosłup- powinien być wyciągnięty i rozluźniony
Pośladki- starać się przenosić ciężar ciała poniżej pośladków celem odciążeni e dolnej części kręgosłupa
UŁOŻENIA ROZLUŹNIAJĄCE:
Cel:
Uniknięcie bólu przy masowaniu
Uniknięcie częstych zmian ułożenia ciała
odpowiednie odsłonięcie masowanej części ciała\dobry dostęp masażysty do chorego
pozycja drenażowa
Podstawowe pozycje rozluźniające:
p.leżąca tyłem- wałek pod story
p.leżąca przodem- wałek pod kark, duży wałek pod kolana
p.leżąca bokiem- pozycja bezpieczna
p.siedząca
TECHNIKI MASAŻU- do serca
Kończyna górna: Zaczynamy od dłoni w kierunku stawu łokciowego i ramiennego
Kończyna dolna: Od stopy do stawu kolanowego i biodrowego
Miednica: W kierunku pachwiny, fałdów pośladkowych od szpary pośladkowej
Grzbiet: Od kręgosłupa na boki oraz do góry w kierunku węzłów chłonnych pachowych
Kark i obręcz barkowa: W kierunku węzłów chłonnych, podpotylicznych, przyusznych, pachowych
Głowa i twarz: w stronę węzłów chłonnych przyusznych
Szyja: od żuchwy i od ucha w dół do węzłów chłonnych nad i podobojczykowych; Omijamy krtań
Klatka piersiowa- od mostka na boki do węzłów chłonnych pachowych oraz w górę do węzłów chłonnych nad i podobojczykowych
Brzuch- w kierunku węzłów chłonnych pachwinowych pod łuki żebrowe
TECHNIKI MASAŻU:
Głaskanie-
Rozcieranie
Ugniatanie
Wyciskanie
Wstrząsanie
Wałkowanie
Wibracja
Oklepywania
1.Głaskanie
Najczęściej stosowane
Każdy masaż zaczynamy i kończymy
Służy do przeplatania innych technik
W niektórych schorzeniach można jedynie wykonać głaskanie
Każda technika powtórzona 2 razy.
Do sercowo
Ręka przystosowana do ciała pacjenta
Ruchy lekkie i miarowe
Tempo 22 do 25 ruchów na min
Działanie lecznicze:
Mechaniczne usunięcie złuszczonego naskórka i wydzieliny gruczołów skóry
Przepchnięcie krwi żylnej i chłonki w kierunku odsercowego
Przyzwyczajenie pacjenta do dotyku w tkankach(działanie diagnostyczne)
Poprawa ukrwienia
Działanie bodźcowe na zakończenia nerwów czuciowych i ruchowych
Wykrywanie zmian chorobowych
Efekt terapeutyczny:
Pobudzenia krążenia obwodowego
Zmniejszenie zastojów i obrzęków (ujemne ciśnienie w opróżnionych żyłach)
Przyspieszone wchłanianie obrzęków pourazowych
Uspokojenie i relax
Działanie kojące ból
Zwiększenie oddychania skórnego
Pobudzenie obiegu krwi w naczyniach krwionośnych
Wzrost kurczliwości mięśni
Gładka i elastyczna skóra
Szybsze krążenie płynów między komórkowych
Szybsze i lepsze odżywianie tkanek
U osób otyłych muszą być ruchy wolne, dużo głaskania (mają kruche żyły)
Podział Głaskania:
Siła wykonywania:
Bardzo łagodne muskanie- opuszki palców lub grzbietowa str palców
Średnio- mocne- całą dłonią
Mocne- kłębu kciuka, dłoń zaciśnięta w pięść, nadgarstki
Kierunek ruchu:
Podłużne-(wzdłuż przebiegu włókien lub osi ciała)
Poprzeczne-(wyk. Poprzecznie)
Okrężne-(wokół stawów, łopatek, gruczołów piersiowych)
Najszerszy grzbietu- u astmatyków(inaczej mięsień kaszlu) masaż lekko po ukosie od kręgosłupa na skos
Rodzaje głaskania:
Podłużne
Poprzeczne
Połówkowe- naprzemienne
Jodełkowe
Symetryczne 4ropasmowe
Pasmowe
Łukowe
Rozbieżne
Zbieżne
Policzkowe
Grzebyczkowe
Łódkowe
Pierścieniowe
Widełkowe
Pętlowe
Okrężne- 6, 8, 20 palcami
Śrubowe
Wahadłowe
Małe c
Duże c
Ręka za ręką
Z dociskiem
W kształcie litery N
Piłowe
Spiralne
Oliptyczne
Okularowe
2.Rozcieranie:
Technika silniejsza i energiczniejsza niż głaskanie
Właściwy masaż stawów i ścięgien
Rozcieranie polega na wykonaniu ruchów półkolistych lub okrężnych
Tempo ruchów- 60-100 ruchów/min
Zadaniem jest rozdrobnienie złogów i przemieszczenie na obwód wysięków pozapalnych, pourazowych z krwiaków, usunięcie zrostów i zmiękczenie blizn
Rozdzielenie i rozgniecenie nagromadzenie złogów stałych i półstałych
Jedyna technika umożliwiająca zlikwidowanie zmian w postaci narośli w tkance kostnej
Zwiększenie elastyczności… węzłowo-torebkowego
Wytworzenie ciepła, przekrwienie tkanek masowanych
rozluźnienie i rozciągnięcie zrostów oraz blizn
Podział rozcierania:
a)kierunek:
-koliste- do okoła ust, gałki ocznej
-spiralne np.podudzie
-okrężne
b)głębokość działania:
-powierzchowne(opuszkami palców)
-głębokie(kłębami kciuków)
Rodzaje rozcieranie:
Koliste
Okrężne
Pierścieniowe
Łukowe
Grzebyczkowe
Małe c
Duże c
Siodełkowe
Palcami:4, 8, 10
Karatowe- krawędź łokciowa
Pasmowe
3.Ugniatanie
-Technika polegająca na wykonaniu przez masażystę ruchów unoszenie, uciskanie, wyciskanie tkanki mięśniowej
-Zasadnicza część masażu klasycznego
-Głownie gorowanie mięśni
Wykonanie:
-unieś daną grupę mięśni od podstawy i masujemy ściskając ją naprzemiennie
-podczas masażu dłonie masażysty ułożone prostopadle do osi długiej masowanego odc ciała
-kończymy przygłaskaniem by mięśnie wyciszyć(praca koncentryczna - gdy zbliżenie jest mięsni np. podnoszenie kubka, praca ekscentryczna- gdy odkładam kubek)
-ugniataniem opracowujemy pojedynczy mięsień lub całą grupę mięśni
-technika nie może sprawiać bólu
-wykonujemy w tempie- 40-50 ruchów/min
Funkcja ugniatania:
-przepychająca krew i chłonkę naczyniami obwodowymi do centralnych
-ssąca- wytwarzanie próżni w miejscu ugniatania, która po zwolnieniu ucisku zasysa krew i chłonkę z naczyń lżących obwodowo w stosunku do mięśnia masowanego
EFEKT TERAPEUTYCZNY:
-przyspieszenie usuwania produktów przemiany materii w mięśniach
-przywraca sprawność zmęczonym mięśniom
-pobudza włókna mięśniowe do aktywności
-przeciwdziała zanikom mięśniowym
-Powoduje wzrost elastyczności ścięgien i więzadeł
-rozciąga przykurcze- ścięgien, mięśni, powięzi, torebki stawowej
-bierna gimnastyka mięśni
-pobudzenie oun
Spastyczne- podłużne
Wiotkie- poprzeczne
Podział ugniatania:
-KIERUNEK:
u poprzeczne
Podłużne
Pionowe
Esowate
Ze skręceniem
Mieszenie
Rodzaje ugniatania:
Jednorącz lub oburącz chwytem szczypcowym
Jednorącz kleszczowym
Punktowe
Pierścieniowe
Podwójne pierścieniowe
Półpierścieniowe
Naprzemienne pierścieniowe
Ze skręceniem
Przełamywanie
W kształcie litery N, V
Zygzakowate
Esowate
Mieszenie
Małe i duże x
Krzyżowe
Pobudzenie mięśni:
Ugniatanie poprzeczne
Uciski naprzemienne
U.esowate
U ze skręceniem
Energiczne mieszenie
Rozluźnienie mięśni:
Ugniatanie podłużne
Uciski
Delikatne i powolne mieszenie
Rozciągnięcie włókien kolagenowych(przykurcze)
U poprezczne
u esowate
u ze skreceniem
PRZECIWWSKAZANIA:
NIE WYKONUJEMY TECHNIK UGNIATANIA PODŁUŻNEGO(PRZY OBNIŻONYM NAPIĘCIU MIEŚNIOWYM)
U POPRZECZNEGO(RWA KULSZOWA, U MAŁYCH DZIECI, PO PORAŻENIU SPASTYCZNYM, CH HEINEGO- MEDINA)
Teoria Daigre- ugniatanie przynosi regenerację funkcjonalną mięśni i stymuluje wymianę tlenu i CO2
Teoria Bearda- pod wpływem u powstają podrażnienia proprioreceptywne, które powodują powstawanie w OUN procesów pobudzających i torowanie aferentne
Wyciskanie:
Odmiana głaskania
Jest głaskaniem głębokim, polega na wykorzystaniu ruchów o jednakowym nasileniu i po całym masowanym odcinku
Głaskanie głębokie, ruch o jednakowej sile na całym masowanym odcinku
Główny nacisk na podstawę dłoni i kłąb kciuka
Działanie lecznicze
Na skórę, tkanki głębiej położone
Pobudzenie układu nerwowego
P. receptorów w tk. Podskórnej(dotyk, ból, temp)
Przyspiesza przepływ krwi i chłonki
4.Wstrzasanie
Polega na przekazywaniu tkankom masowanym za pomocą rak masażysty drgań mechanicznej o dużej amplitudzie i małej częstotliwości drgań- w przeciwieństwie do wibracji
Metodyka wstrząsania:
-technika wpływa w łagodny ruch drżący masowane mięśnie
-chwyt: kciuk jednej ręki i reszta palców
Działanie lecznicze:
-obniżenie napięcia mięśniowego
-rozluźnienie aparatu więzadłowego
-wykonywane spokojnie i delikatnie- działa uspokajająco
Rodzaj wstrząsania:
Jednorącz
Oburącz
5.Wałkowanie:
-połączenie : gładkich, rozcierania, ugniatania
-działanie jest wypadkową wszystkich technik
Metodyka:
Energiczne ruchy rąk w przeciwnych kierunkach
Ruch odbycia się poprzecznie do osi długiej masowanego odcinka
Szczególne zaszanowanie przy masowaniu- palców, ramion, ud w sporcie
Działanie lecznicze:
-powolne- rozluźniające
-Energiczne-pobudzające
6.Wibracja
-technika polegająca na przekazywaniu tkankom masowanym za pomocą ręki masażysty drgań masażysty drgań mechanicznych o małej amplitudzie (do 1 cm) i częstotliwości do ok.500 drgań/min
Metodyka:
Dłoń lub opuszki palców płasko przyłożone do masowanego odcinka; napięcie izometryczne mięśni kkg masażystów drgania przenoszone SA na pacjenta
Wibracja ręczna jest męcząca, czas wykonywania uzależniony jest od narastania zmęczenia mięśni masażysty (Aquavibron np.)
Ruchy wykonywane są góra-dół
Działanie:
Przesuwanie płynów ustrojowych
Poprawa przemiany materii w tkankach
Pobudzenie/obniżenie pracy mm gładkich i poprzecznie prążkowanych
Efekt:
Bezpośredni
-pobudzenie oun
-poprawa sprawności mięśni
-poprawa krążenia w mięśniach
-wzrost napięcia włókien mięśniowych
pośredni
-zwiększenie napięcia naczyń krwionośnych
-zwolnienie tętna
-wzrost ciś krwi
-przyspieszenie przemiany materii
-poprawawa wydalania prod przemiany materii
Podział:
-kierunek
w.poprzeczna- uspokaja
w.podłużna-pobudza
w.pionowa-(pośrednia-uspokaja, bezpośrednia- pobudzająca na ukł mięsniowy i nn)
-siła
w.słaba- uspokaja
w.silna
Rozchodzący się ruch
stabilna-wykonywana na pkty bolesne, ruch we wszystkich kierunkach
labilna- wzdłuż przebiegu naczyń, mięśni I nn
Rodzaje wibracji
pneumatyczna
podłużna
poprzeczna
podłużna
labilna
stabilna
Oklepywanie- silny bodziec mechaniczny w krótkim czasie powoduje maxymalne przekrwienie
Masowanych tkanek
Metodyka:
uderzenie przez masażystę tkanki masowanej
siła uderzenia powinna być rozłożona na całej powierzchni ręki biorącej udziała w oklepywaniu
uderzenia sprężyste i krótkotrwałe, nie powodujące wybroczyn, bezbolesne
wykonywane zawsze poprzecznie w stos do mm
obowiązuje kierunek do i od sercowy
mięśnie kończyn górnych masażystach powinny byś rozluźnione
masowane mm muszą być całkowicie rozluźnione
ruchy ok. 300/min
Działanie lecznicze
odczyn miejscowy- przekrwienie tkanek
odczyn ogólny- działanie pobudzające- wzrost pobudliwości obwodowego un
teoria Kunceva-Dangre(teoria bodźcowa)
a)oklepywania słabe
-zwolnienie serca
-zwężenie naczyń krwionośnych
b)oklepywanie mocne
-wzrost temp tkanek
-rozszerzenie naczyń krwionośnych
-podwyższenie progu czucia bólu
Efekt:
-miejscowy wzrost temp
-rozszerzenie naczyń krwionośnych
-skurcz naczyń
-wzrost lub spadek pobudliwości mięśniowej
Podział:
Siła:
lekkie-opuszkami palców, miotełkowaniem- delikatne- działa uspokajająco
silne- karatowe, piątkowe, działanie rozluźniająco-hamujące, na pobudliwość n-m, stosowane w med. sportowe
średniej mocy- (miotełkowe, piątkowe- działa pobudzająco na tk nn i m)
Szybkość:
wolne- 100-120/min,
szybkie- 250-300/min
Rodzaje oklepywania:
łyżeczkowe
miotełkowe
półpiąstkowe
piątkowe
widelcowi
siekające(karatowe)
szczypczykowe
jodełkowe
grzbietowo-paliczkowe