Międzynarodowe przepływy wiedzy technicznej
Założenie teorii Heckschera-Ohlina, że wszystkie kraje dysponują jednakową technologią, nie zawsze jest słuszne. Na podstawie empirycznej weryfikacji teorii Heckschera-Ohlina zauważono, że do wytwarzania dóbr nie wystarczą obfite zasoby pracy czy kapitału. Potrzebne są również techniczne możliwości produkcji.
Dwie hipotezy wiążą obroty handlowe z różnicami w dostępie do technologii.
Pierwszą - opóźnienia naśladowczego - sformułował Posner w 1961 r. Twierdził, że przyczyną istnienia handlu międzynarodowego może być występowanie odstępu czasowego między rozpoczęciem produkcji dobra w dwóch krajach. Dla wyjaśnienia wprowadził dwa dodatkowe pojęcia:
opóźnienie popytu (odstęp czasu miedzy pojawieniem się danego dobra w kraju, który go pierwszy wytworzył, a powstaniem nań popytu w drugim kraju),
opóźnienie reakcji (odstęp czasu między powstaniem popytu na dany towar na rynku drugiego kraju a podjęciem produkcji tego towaru przez lokalnych producentów).
Kraj-innowator będzie eksportował dany produkt do innego kraju w okresie równym różnicy między opóźnieniem popytu i opóźnieniem reakcji, a więc gdy będzie występował na niego wzmożony popyt z uwagi na różnice w rozwoju technologicznym.
t1 t2 t3
OP OR
EX PT
t1 - pojawieniem się danego dobra w kraju, który go pierwszy wytworzył,
t2 - powstaniem popytu na dany towar w drugim kraju,
t3 - podjęciem produkcji towaru przez lokalnych producentów w drugim kraju,
OP - opóźnienie popytu,
OR - opóźnienie reakcji,
EX - eksport produktu,
PT - przepływ technologii.
Druga hipoteza - cyklu życia produktu - została sformułowana w 1966 r. Przez R. Vernona. Polega na powiązaniu handlu międzynarodowego z uwarunkowanymi technicznie zmianami w specjalizacji poszczególnych krajów w produkcji konkretnych dóbr.
W latach trzydziestych XX w. Ekonomista japoński K. Akamatsu sformułował teorię doganiania cyklu produktu (teoria szyku lotu dzikich gęsi). Zgodnie z nią, kraje pozostające w tyle za czołówką światową zaspokajają początkowo swoje potrzeby na określone towary poprzez import, a następnie - uzyskawszy z zagranicy ucieleśnioną wiedzę techniczną potrzebną do wytwarzania tych towarów - uruchamiają własną, często udoskonaloną produkcję, która stopniowo zaspokaja popyt krajowy i staje się ewentualnie odskocznią do ekspansji eksportowej.
P, D, Ex, Im P
D
Ex
Im
t0 t1 t2 t3 t
P - produkcja,
D - popyt krajowy,
Ex - eksport,
Im - import.
Przyczyny przepływu wiedzy technicznej:
zaspokajanie popytu: potrzeb, gustów, przyzwyczajeń,
znaczne zróżnicowanie w poziomie technologii między poszczególnymi krajami,
autonomiczny rozwój nauki i techniki oraz związane z tym zjawisko upodabniania się wiedzy technicznej,
przepływ lub transfer technologii,
dążenie krajów rozwijających się do podniesienia ogólnego poziomu technicznego i przyspieszenia swojego rozwoju ekonomicznego,
oszczędność wysiłków i nakładów oraz chęć szybszego osiągnięcia celów,
chęć wyznaczania przez wielkie koncerny warunków i granic rozpowszechniania (rozmiarów produkcji i sprzedaży na określonych rynkach),
wymiana między koncernami zmniejsza koszty ich rozwoju,
zwiększenie skali produkcji i zwrot kosztów,
rozszerzanie rynków zbytu dla nowych towarów,
rosnąca konkurencja.
Transfer technologii
Transfer pionowy - przekazywany jest cały zasób kompleksowej informacji, poczynając od badań podstawowych poprzez badania stosowane, wytwarzanie produkcji prototypów, wprowadzanie ich do produkcji aż do rozwinięcia produkcji na skalę przemysłową.
Transfer poziomy - przekazuje się technologię zastosowaną przy produkcji określonego wyrobu w danym kraju do produkcji takiego samego wyrobu w innym kraju. (najczęściej stosowany w stosunkach międzynarodowych).
Kanały transferu technologii:
zakup gotowego towaru zagranicą i rozpoczęcie produkcji w kraju,
transfer w ramach korporacji transnarodowych (zakładanie filii i przedsiębiorstw pomocniczych w innych krajach i kompletne przeniesienie produkcji: metod wytwarzania, maszyn, urządzeń, materiałów, personelu technicznego i kierowniczego, wysoko wykwalifikowanych pracowników fizycznych),
tworzenie spółek o kapitale mieszanym,
kooperacja przemysłowa (wieloletni kontrakt o wzajemnej współpracy przemysłowej i technicznej przy produkcji określonego produktu czy półproduktu; wzajemne uzależnienie się partnerów),
sprzedaż licencji i patentów (doradztwo techniczne),
leasing (finansowanie użytkowania określonych przedmiotów)
Leasing obejmuje:
dobra inwestycyjne: ruchomości i nieruchomości,
dobra konsumpcyjne trwałego użytku,
kompletne linie produkcyjne lub kompletne obiekty przemysłowe.
Leasing wykształcił się, rozprzestrzenił i jest szeroko stosowany, ponieważ występuje:
konieczność unowocześniania procesu produkcji,
konieczność wdrażania innowacji,
rozszerzanie skali produkcji i zbytu,
rosnąca konkurencja,
konieczność szybkiego przystosowania się do rosnących wymagań rynku.
Innowacje techniczne
Przez innowację rozumie się:
wprowadzenie do produkcji wyrobów nowych lub doskonalenie dotychczas istniejących,
wprowadzenie nowej lub udoskonalonej technologii produkcyjnej,
zastosowanie nowego sposobu sprzedaży lub zakupów,
otwarcie nowego rynku,
zastosowanie nowych surowców lub półfabrykatów,
wprowadzenie zmian w organizacji produkcji.
W sferze wdrażania procesu technicznego wyróżnia się dwa procesy:
innowacje techniczne czyli przekształcenia wiedzy technicznej w urządzenia materialne,
dyfuzje czyli dalsze rozprzestrzenianie techniki
Wyróżnia się dwa modele innowacji:
Model liniowy - model przejrzysty i logiczny, ponieważ wyodrębnia poszczególne funkcje podmiotów, które uczestniczą w procesach innowacyjnych. Placówki badawcze odpowiedzialne są za prowadzenie badań, które stają się coraz mniej teoretyczne, a co raz bardziej praktyczne. Nie dubluje zadań i nie powiela ich kosztów.
Model nieliniowy - jest odwróceniem modelu liniowego. Ogniwem decydującym o kierunku rozwoju są producenci lub sprzedawcy. Określają oni potrzeby nowych produktów oraz usług itd. Formułują też wstępne wyobrażenia o produkcie finalnym. Ich zapotrzebowania i wyobrażenia przekazywane są ogniwom konstrukcyjnym, projektowym i badawczym. Model zakłada możliwość duplikacji zadań i powielania ich kosztów.
Bibliografia:
A. Budnikowski, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Warszawa 2001.
P. Bożyk, J. Misala, M. Puławski, Międzynarodowe stosunki ekonomiczne, Warszawa 2002.
Negocjacje w transferze technologii, ONZ ds. Rozwoju przemysłowego (Biuro Promocji Inwestycji i Technologii w Warszawie); http://pliki.parp.gov.pl/wydaw/negocjacje/negocjacje.pdf
Z. W. Puślecki, wykłady.
Jacek Klejdysz, gr. III
1
1