Medycyna ratunkowa
W 25.03.2006
Ostra niewydolność krążenia
Definicja:
Ostra niewydolność krążenia występuje wówczas, gdy układ krążenia nie jest w stanie zapewnić perfuzji odpowiadającej potrzebom metabolicznym tkanek, przy wstępnym wypełnieniu komór.
hipoksja - niedotlenienie
hipoksemia - spadek ciśnienia prężności tlenu we krwi poniżej 60mmHg
Podział ostrej niewydolności krążenia:
niewydolność lewokomorowa
niewydolność prawokomorowa.
Niewydolność lewokomorowa
Objawy:
duszność nasilająca się w pozycji leżącej
ból w klatce piersiowej
kaszel z odksztuszaniem pienistej, różowej wydzieliny (komórki wad serca)
chory pobudzony, niespokojny (spowodowane niedotlenieniem)
przymusowa pozycja siedząca.
Badanie fizykalne:
skóra blada, oziębiona, zlana potem
przepełnienie żył szyjnych
osłuchowo nad polami płucnymi rzężenia drobno i średnio bańkowe, trzeszczenia, furczenia
osłuchowo nad sercem rytm cwałowy
akcja serca przyspieszona, tętno na tętnicach obwodowych słabo wyczuwalne
Obrzęk płuc
Etap przedszpitalny:
ułożyć pacjenta w pozycji siedzącej
tlenoterapia
zapewnić dostęp do naczyń obwodowych
transport do szpitala
leczenie farmakologiczne - uzależnione od wartości ciśnienia tętniczego
Ciśnienie tętnicze prawidłowe podwyższone:
Furosemid 40-80 mg iv.
Nitrogliceryna 0,5 mg sl. (po 10 min można dawkę powtórzyć)
Morfina 2-5 mg iv lub Dropenidol 2,5 -5 mg iv
Aminophilina 250 mg iv (jeśli nad polami płucnymi występują świsty)
Nifedypina 5 -10 mg sl (przy wysokim RR)
Opaski uciskowe na kończynach - zmieniając co 10 min ich rozmieszczenie
Upust krwi 200-250 ml.
Ciśnienie tętnicze obniżone:
Dopamina 2-10 mg/kg/min iv (musi być wypełnione łożysko naczyniowe - pomiar diureza, powrót żylny)
Wzrost ciśnienia powyżej 90-100 mmHg pozwala na stosowanie Nitrogliceryna i leków jak powyżej
Zator tętnicy płucnej
Jest najczęstszą przyczyną ostrej niewydolności prawokomorowej
Polega na zamknięciu tętnicy płucnej lub jej odgałęzienia przez materiał zatorowy (zakrzep żylny, tłuszcz, płyn owodniowy, powietrze)
zator- już dokonane, zatkanie przez skrzep
zatorowość - skłonność do zakrzepów (najczęstszy objaw zapalenia płuc)
Źródła zakrzepów:
naczynia żylne kończyn dolnych
naczynia żylne miednicy mniejszej
Najczęstsze umiejscowienie - prawy dolny płat
Czynniki predysponujące:
unieruchomienie
otyłość
żylaki kończyn dolnych
ciąża i okres popołogowy
hormonalna terapia zastępcza
zabiegi operacyjne
złamania
choroby nowotworowe
Objawy kliniczne:
przyspieszony oddech
kaszel i krwioplucie
ból w klatce piersiowej
niepokój, pobudzenie, poty, omdlenie
wstrząs
NZK
Postępowanie objawowe:
Pozycja półsiedząca
Tlen do oddychania
Dostęp do żyły
Leki uspokajające, przeciwbólowe 5 mg Diazepamu; 5 mg Morfiny
Doraźne podanie 5-10 tys. J. Heparyny iv (zapobieganie wykrzepianiu)
Walka ze wstrząsem (płyny, Dopamina)
Postępowanie swoiste:
Leczenie p/zakrzepowe (Heparyna 1000j/h iv = 18j/kg/h we wlewie)
Leczenie trombolityczne (streptokinaza, urokinaza, tkankowy aktywator plazminogenu
50 mg/h iv
Embolektomia płucna
Leczenie:
farmakologiczne
chirurgiczne
Tamponada serca
Pojawia się gdy ciśnienie płynu wysiękowego otaczającego serce osiągnie wielkość utrudniającą rozkurczowe napełnianie się komór.
Przyczyny:
Urazy
Wysięki nowotworowe, mocznicowe, gruźlicze
Wysiękowe zapalenie osierdzia
Objawy:
duszność
ból w klatce piersiowej
osłabienie
wstrząs
NZK
Triada Becka:
poszerzenie żył szyjnych
hipotonia
stłumione tony serca „ciche serce”
Postępowanie:
ocena ABC
tlenoterapia
wkłucie i płynoterapia
transport do szpitala
nakłucie osierdzia - pod wyrostkiem mieczykowatym pod kątem 45o w głąb i na lewo.
® 2006 AŁ