MAKROEKONOMIA ZAAWANSOWANA - WYKŁADY.
Wykład z dnia 08.03.2014 r.
10 godz., konsultacje: I - III tydzień miesiąca w godz. 1300 - 1430 , pokój 219.
Egzamin pisemny - test (na ostatnim wykładzie).
Literatura podstawowa:
Makroekonomia, David Begg.
Zbiór zadań Davida Begga.
Makroekonomia, Poly Taylor.
Podstawy makroekonomia, Z. Dach, B. Szopa.
Wprowadzenie do nauk o gospodarowaniu, A. Pawlik, A. Dybała.
Wstęp do ekonomii, A. Pawlik.
Literatura uzupełniająca:
Polityka , Wiadomości statystyczne itp.
Początek lat 30. XX wieku - angielski ekonomista John Maynard Keynes, tworzy fundamenty makroekonomiczne. Makroekonomia to teoria tworzenia podziału dochodu narodowego z uwzględnieniem polityki pieniężnej, polityki fiskalnej państwa.
Zajmuje się też funkcjonowaniem całej gospodarki i formułowaniem polityki rządu. W jej rozważaniach nie można unikać polityki, podobnie jak polityka nie może obejść się bez makroekonomii.
Mikroekonomia - spogląda na problemy ekonomiczne z punktu widzenia konsumenta.
Według Keynesa zagrożenia w gospodarce wynikają z niedostatecznego popytu.
Dowody otrzymane mogą nie być w całości wydane, czyli popyt może być niewystarczający do wydania całej produkcji, w konsekwencji może pojawić się nadprodukcja, nastój gospodarczy, stan beznadziei dla przedsiębiorstwa.
Keynes zbudował teorię makroekonomiczną na fundamentalnym znaczeniu, że podaż produkcji czyli poziom wytwarzanego dochodu narodowego a zatem stan zatrudnienia zależy od poziomu globalnego popytu.
Michał Kalecki
Kapitaliści tyle zarabiają ile sami wydają na inwestycje i luksusową konsumpcję, robotnicy zaś tyle wydają ile sami zarabiają.
Oznacza to, że o zyskach i poziomie wytwarzanego dochodu narodowego decyduje efektywny popyt inwestycyjny i konsumpcyjny.
Adam Smith - Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodu - 1776 r.
Ekonomia pojawiła się gdy zaczął pojawiać się pieniądz.
Mikołaj Kopernik - pieniądz gorszy wypiera pieniądz lepszy.
Adam Smith
W swoich dążeniach człowiek kierowany jest tzw. niewidzialną ręką.
David Ricardo - 1772- 1823
Był posłem izby gmin, dzieło życia to Zasady ekonomii politycznej i opodatkowania. Opracował teorię kosztów komparatywnych, według której o korzyściach handlu zagranicznego decyduje nie bezwzględna przewaga ale względna czyli komparatywna.
Współczesne teorie makroekonomiczne
Keynes zakwestionował wiele założeń i teorii klasycznej.
Gospodarka rynkowa jest stabilna w długim okresie
Wszelkie odchylenia są przejściowe i w długim okresie one miną. Stan równowagi wynika z doskonałości mechanizmu rynkowego
W modelu neoklasycznym wszystkie przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe działają racjonalnie zmierzając do maksymalizacji zysku
Rynki są doskonale konkurencyjne
Decyzje oparte na cenach ustalanych na rynku
Wszystkie podmioty gospodarcze maja doskonałą znajomość rynku i cen
Oczekiwania uczestników rynków są stabilne
Gospodarka dzieli się na sektor realny i pieniężny
W modelu klasycznej ekonomii istnieje niezależność między sektorem realnym i pieniężnym. Co oznacza że na długookresowy wzrost gospodarczy nie mają wpływy czynniki pieniężne a tylko realne, czyli odstęp techniczny, wzrost liczby ludności.
Za istotny składnik modelu ekonomii klasycznej uważa się prawo rynków Saya Podaż sama tworzy dla siebie popyt. Produkcja wytwarza dochód i siłę nabywczą i nie ma powodów do wystąpienia zjawiska niepełnego zatrudnienia.
Przełom koncepcji Keynesa polegał na przeniesieniu rozważań z poziomu przedsiębiorstwa na poziom gospodarki narodowej.
Decydujące znaczenie we wzroście ekonomicznym mają warunki w wymiarze ogólnogospodarczym.
Typowym stanem w gospodarce jest stan równowagi - odrzucił prawo rynków Saya.
Źródła kryzysu należy szukać po stronie popytu globalnego. Keynes głosił jako swoją doktrynę, że niedostateczny popyt globalny sprawią, że w gospodarce z dużą częstotliwością pojawia się nadwyżka globalnej podaży.
Odrzucenie prawa rynków Saya to zaakceptowanie konieczności wdrażania w życie aktywnej polityki makroekonomicznej państwa czyli mechanizmu który wspomagałby
mechanizm rynkowy. By regulacja mogła być skuteczna Keynes zwrócił uwagę na związki między wielkościami makroekonomicznymi. Wyróżnił zmienne zależne i niezależne.
Do zależnych wyróżnił:
Dochód (produkt narodowy)
Popyt globalny
Konsumpcję
Oszczędności
Inwestycje
Zatrudnienie
Do niezależnych wyróżnił:
Skłonność do konsumpcji
Skłonność do oszczędzania
Stopa procentowa
Rentowność kapitału
Prof. Andrzej Wojtyna
Wskazuje na kilka nurtów:
Neokeynsizm
Postkeynsizm
Ortodoksyjny keynesizm
Nowa szkoła keynsowska