Katabolizm hemoglobiny w komórkach układu siateczkowo-śrdbłonkowego.

1. Bilirubina związana kowalencyjnie z białkiem (bilialbumina) i bilirubina sprzężona z kwasem glukuronowym - różnice fizykochemiczne.

BILIALBUMINA	BILIRUBINA SPRZĘŻONA
Bilirubina wolna powstała w komórkach układu siateczkowo-śródbłonkowego powiązana niekowalencyjnie z białkiem albuminą (pojemność osoczowa albuminy 200-250mg bilirubiny wolnej)	Kowalencyjne sprzężenie w hepatocycie z aktywnym kwasem glukuronowym (UDP-GlcUA) przy udziale glukuronylotransferazy
Powstaje we krwi	Powstaje hepatocycie
Rozpuszczalna w wodzie słabo, ale lepiej niż bilirubina wolna (nierozpuszczalna w wodzie), rozpuszczalna w tłuszczach Izomer ZZ bilirubiny wolnej jest nierozpuszczalny w wodzie a pod wpływem UV ulegają zerwaniu wiązania i przechodzi w izomer EE rozpuszczalny w wydalony z moczem (fototerapia stosowana u noworodków z żółtaczką)	Rozpuszczalna w wodzie (z formy niepolarnej bilirubina wolna przekształcona do formy polarnej) W tłuszczach nie rozpuszczalna
Fizjologicznie obecna w osoczu	Fizjologicznie wydzielona do żółci w postaci diglukuronidu a w patologii jako monoglukuronid
Z tkanek dostaje się przez krew do wątroby a tam bilirubina dzięki receptorowi jest wychwycona	Wydzielona do żółci z hepatocytu wbrew gradientowi stężeń (transport aktywny) trafia do jelita i jest poddawana działaniu enzymów flory bakteryjnej (powstaje urobilinogen, urobilina)
Nie obecna w moczu	Obecna w moczu (bo jest polarna)
Nadmiar-żółaczka miąższowa	Nadmiar-żółtaczka hemolityczna i cholestatyczna Nadmiar bilirubiny sprzężonej może się wiązać z albuminą
Odczyn von der Bergha pośredni	Odczyn von der Bergha bezpośredni
Kolor żółty

---