CZĘŚĆ III

(19,11-22,5)

TRIUMF CHRYSTUSA I KOŚCIOŁA.

SĄD NAD BESTIĄ.

11 I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały, a siedzącego na nim zwano Wiernym i Prawdziwym i sądzi sprawiedliwie i walczy.

12 0czy zaś jego jak płomień ognisty i na głowie jego wiele koron i ma imię wypisane, którego nikt nie zna, tylko on sam.

13 I ubrany był w szatę skropioną krwią, a imię jego nazywają Słowo Boga.

14 I wojska, które są w niebie, jechały za nim na koniach białych, obleczone w bisior biały i czysty.

15 I z ust jego wychodzi miecz z obydwu stron ostry, aby nim "bił narody." I on "będzie nim rządził laską żelazną"; on też "depce prasę" wina zapalczywości gniewu Boga wszechmogącego.

16 I ma na szacie i na biodrze swoim napisane: "Król królów i Pan panujących." 17 I widziałem jednego anioła stojącego w słońcu i zawołał głosem donośnym, mówiąc do wszystkich ptaków, co latały wpośród nieba: Chodźcie i zgromadźcie się na wielką wieczerzę bożą,

l8 abyście jadły ciała królów i ciała wodzów i ciała mocarzów i. ciała koni i siedzących na nich i ciała wszystkich wolnych i niewolników i małych i wielkich.

19 I widziałem bestię i królów ziemskich i wojska ich zebrane, dla stoczenia bitwy z tym, który siedział na koniu i z wojskiem jego.

20 I pojmano bestię i z nią fałszywego proroka, który czynił cuda przed nią, którymi zwiódł tych, co przyjeli znamię bestii i którzy się kłaniali jej obrazowi. Ci dwoje wrzuceni zostali żywcem w jezioro ognia gorejącego siarką.

21 A innych pobił miecz, wychodzący z ust siedzącego na koniu i "wszystkie ptaki nasyciły się ich mięsem."

20

SĄD NAD SZATANEM

I Widziałem anioła lecącego z nieba, mającego klucz przepaści i łańcuch wielki w ręce swojej.

2 I uchwycił smoka, węża starego, którym jest diabeł i szatan i związał go na tysiąc lat.

3 I wrzucił go w przepaść i zamknął i położył pieczęć nad nim, aby więcej nie zwodził narodów, dopóki nie upłynie tysiąc lat; a potem ma być rozwiązany na krótki czas.

4 I widziałem stolice i usiedli na nich i "dano im władzę sądzenia" i dusze pościnanych dla świadectwa Jezusowego i dla słowa bożego i tych, co się nie kłaniali bestii ani obrazowi jej i nie przyjmowali znamienia jej na czoła albo na ręce swoje; i ożyli i królowali z Chrystusem tysiąc lat.

5 Inni z umarłych nie ożyli, dopóki nie upłynie tysiąc lat. To jest zmartwychwstanie pierwsze.

6 Błogosławiony i święty, który ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad tymi nie ma mocy śmierć druga, ale będą kapłanami Boga i Chrystusa i, będą królować z nim tysiąc lat.

7 A gdy się skończy tysiąc lat, szatan będzie zwolniony z więzienia swego i wyjdzie i będzie zwodził narody, które są na "czterech krańcach ziemi Goga i Magoga" i zbierze ich na walkę, a ich liczba jest jak piasek morski.

8 I wstąpili "na okręg ziemi" i otoczyli obóz świętych i miasto "umiłowane.

9 1 zstąpił ogieńí z nieba od Boga i pożarł ich," a diabeł, który ich zwodził wrzucony został w jezioro ognia i siarki, gdzie i bestia

10 i fałszywy prorok będą męczeni we dnie i w nocy na wieki wieków.

SĄD NAD UMARŁYMI.

11 I widziałem tron wielki, biały i siedzącego na nim, "przed którego obliczem uciekła ziemia i niebo i nie znaleziono miejsca dla nich."

12 I widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i "księgi zostały otwarte" i otworzono inną księgę, która jest księgą życia. I osądzono umarłych z tego, co było napisane w owych księgach, "według ich uczynków." 13 I morze wydało umarłych, którzy w nim byli i śmierć i piekło oddały umarłych swoich; którzy w nich byli i osądzono każdego "według jego uczynków."

14 I piekło i śmierć wrzucono do jeziora ognistego. Ta jest śmierć druga.

15 I kogo nie "znaleziono zapisanego w księdze życia," ten wrzucony został do jeziora ognistego.

21

NIEBO NOWE I ZIEMIA NOWA.

1 I widziałem nowe niebo i nową ziemię." Albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, a morza już niema.

2 Ja Jan widziałem święte miasto Jeruzalem nowe, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przystrojona dla swego męża.

3 I słyszałem głos donośny z tronu, mówiący: "Oto przybytek" Boga z ludźmi "i będzie mieszkał z nimi. I oni będą jego ludem," a Bóg sam "z nimi będzie" ich Bogiem.

4 "I otrze Bóg wszelką łzę z oczu" ich i nie będzie więcej śmierci, ani smutku, ani krzyku, ani boleści więcej nie będzie, gdyż pierwsze rzeczy przeminęły.

5 I "siedzący na tronie" rzekł: Oto czynię wszystkie rzeczy nowe. I rzekł mi: Pisz, bo te słowa są bardzo pewne i prawdziwe.

6 I rzekł mi: Stało się. Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec. Ja dam "pragnącemu darmo ze źródła wody życia."

7 Kto zwycięży, odziedziczy to i "będę mu Bogiem, a on mi będzie synem."

8 Bojaźliwym zaś i niewiernym i obmierzłymi mężobójcom i rozpustnikom i czarownikom i bałwochwalcom i wszystkim kłamcom - tym przypadnie część w jeziorze gorejącym ogniem i siarką; to jest śmierć druga.

NOWE JERUZALEM.

9 I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz napełnionych siedmiu plagami ostatecznymi i odezwał się do mnie, mówiąc: Chodź, a pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka.

10 I "zaniósł mię w duchu na górę wielką i wysoką i pokazał mi miasto święte Jeruzalem," zstępujące z nieba od Boga,

11 mające "jasność Boga," a światło jego podobne do kamienia kosztownego jakby do kamienia jaspisu jakby krzyczał.

12 I miało mur wielki i wysoki, posiadający dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i imiona wypisane, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraelskich.

13 "Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy i od południa trzy bramy i od zachodu trzy bramy."

14 I mur miasta miał dwanaście fundamentów, a na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.

JEGO MURY, BRAMY I FUNDAMENTY.

15 Ten zaś, co ze mną mówił, miał trzcinową, złotą miarę, aby mierzyć miasto i bramy jego i mur.

16 Miasto leży w czworoboku, a długość jego jest tak wielka, jak i szerokość. I zmierzył miasto trzciną złotą na dwanaście tysięcy stadiów i długość i wysokość i szerokość jego są równe.

17 I zmierzył mur jego: sto czterdzieści cztery łokcie miary człowieka, to jest anioła.

18 A mur jego był zbudowany z kamienia jaspisu, a samo miasto: złoto czyste, podobne do szkła czystego.

19 I fundamenty muru miasta ozdobione wszelkim drogim kamieniem. Pierwszy fundament jaspis, drugi szafir, trzeci chalcedon, czwarty szmaragd,

20 piąty sardoniks, szósty sardiusz, siódmy chryzolit, ósmy beryl, dziewiąty topaz, dziesiąty chryzopraz, jedenasty hiacynt, dwunasty ametyst.

21 Dwanaście bram, to dwanaście pereł, każda z osobna; a każda brama była z jednej perły, a ulica miasta złoto czyste, jak szkło przeźroczyste.

JEGO PRZYBYTKIEM I ŚWIATŁEM BARANEK.

22 I świątyni w nim nie widziałem, bo Pan, Bóg wszechmogący, jest świątynią jego i Baranek.

23 I miasto nie potrzebuje "słońca ani księżyca," aby w nim świeciły, gdyż je oświeciła jasność Boga, a lampą jego jest Baranek.

24 "I narody będą chodziły w światłości jego, a królowie ziemscy tam przyniosą chwałę" swoją i cześć.

25 "I bramy jego nie będą w dzień zamknięte," albowiem nocy tam nie będzie.

26 "I tam przyniosą chwałę" i cześć narodów.

27 Nie wejdzie do niego nic nieczystego, albo budzącego odrazę i kłamstwo, tylko ci, co są zapisani w Barankowej księdze życia.

22

RZEKA I DRZEWO.

1 I ukazał "rzekę wody życia," jasną jak kryształ, wychodzącą ze stolicy Boga i Baranka.

2 "Wpośród" rynku jego i "z obu stron rzeki drzewo życia," rodzące dwanaście owoców, na każdy miesiąc dające swój owoc, a liście drzewa na zdrowie narodów.

3 "I nie będzie więcej żadnego przekleństwa," lecz będzie w nim stolica Boga i Baranka i słudzy jego służyć mu będą,

4 "będą oglądać jego oblicze," a jego imię na ich czołach.

5 I nocy więcej nie będzie i nie będzie im trzeba światła lampy, ani "światła słońca," gdyż "Pan Bóg będzie ich oświecał i królować będą na wieki wieków."

Zakończenie księgi. (22,6-21)

PROROCTWO TO JEST PRAWDZIWE

6 I rzekł mi: Te słowa są bardzo pewne i prawdziwe. I Pan, Bóg duchów prorockich posłał anioła swego, aby pokazać sługom swym, co się ma stać prędko.

7 I oto przyjdę szybko. Błogosławiony, który zachowuje słowa proroctwa tej księgi.

8 A ja, Jan, słyszałem to i widziałem. I gdy usłyszałem i ujrzałem, upadłem do stóp anioła, który mi to pokazywał, aby się pokłonić.

9 I rzekł mi: Nie waż się tego czynić, bo jestem współsługą twoim i braci twoich proroków i tych, co strzegą słów proroctwa tej księgi. Bogu się kłaniaj.

10 I rzekł mi: Nie pieczętuj słów proroctwa tej księgi, czas bowiem jest blisko.

11 Kto szkodzi, niech jeszcze szkodzi i kto tkwi w brudach, niech jeszcze się bruka, a kto jest sprawiedliwy, niech się jeszcze usprawiedliwi, a święty niech się jeszcze uświęci.

CHRYSTUS ODPŁACI KAŻDEMU.

12 0to przyjdę prędko, a zapłatę moją z sobą niosę, "abym oddał każdemu według uczynków jego."

13 Ja jestem Alfa i Omega, "pierwszy i ostatni," początek i koniec.

l4 Błogosławieni, którzy "obmywają szaty" swoje w krwi Baranka, aby mieli prawo do drzewa życia i żeby weszli przez bramy do miasta.

15 Na zewnątrz psy 1 czarownicy i bezwstydni i mężobójcy i bałwochwalcy i każdy, co miłuje i żyje w kłamstwie.

l6 Ja, Jezus, posłałem anioła mego, aby wam o tym świadczył w kościołach. Ja jestem potomek i z rodu Dawida, gwiazda jasna i zaranna.

17 Duch i oblubienica mówi: Przyjdź. A kto słyszy niech mówi: Przyjdź. I kto "pragnie, niech przyjdzie" i kto chce, niech bierze "wodę życia darmo."

NIC NIE ZMIENIAĆ; W TEJ KSIĘDZE.

18 Oświadczam bowiem każdemu słuchającemu słów proroctwa tej księgi: "Jeśliby kto dodał do tego," spuści nań Bóg "plagi opisane w tej księdze."

19 A jeśliby kto ujął ze słów księgi tego proroctwa, odejmie Bóg część jego z księgi życia i z miasta świętego i z tego, co jest napisane w tej księdze.

20 Który daje świadectwo o tym, mówi: Zaiste, przyjdę prędko. Amen. Przyjdź, Panie Jezu!

2l Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa z wami wszystkimi. Amen.

---