oĆwiczenie 3
Wyznaczanie podłużnego modułu Jounga ( E ) podczas wyboczenia
CZĘŚĆ TEORETYCZNA.
Przy ściskaniu prętów długich o małym przekroju może wystąpić zjawisko wyboczenia. Poddając osiowemu ściskaniu np. cienki inał zauważamy, że począwszy od pewnej wartości siły ściskającej oś linału dość gwałtownie się wygina. Mówimy, że lina ulega wyboczeniu.
Uogólniając zagadnienie możemy powiedzieć, że jeżeli obciążenie konstrukcji jest mniejsze od obciążenia krytycznego, pod którego działaniem choćby jeden element może ulec wyboczeniu, to konstrukcja jest w stanie równowagi statecznej. Wzrost obciążenia powyżej krytycznego może doprowadzić do nagłej zmiany kształtu konstrukcji ( do utraty stateczności ) jednego lub nawet wielu jednocześnie elementów konstrukcyjnych, co określa się mianem wyboczenia.
Wyboczenie występuje zawsze w kierunku prostopadłym do płaszczyzny, w której leżą oś pręta oraz oś najmniejszego momentu bezwładności przekroju tego pręta.
Długość zredukowana Lr zależy, od sposobu zamocowania końców pręta. W praktyce najczęściej spotykamy cztery sposoby zamocowań :
Pręt zamocowany na obu końcach przegubowo. Dla takiego pręta długość zredukowana jest równa długości pręta, czyli Lr = L
Pręt utwierdzony jednym końcem. Wtedy długość zredukowaną przyjmujemy równą podwójnej długości pręta, czyli Lr = 2L
Pręt jednym końcem utwierdzony, a drugim zamocowany przegubowo. Za długość zredukowaną przyjmujemy 0,7 długości pręta, a więc Lr = 0,7
Pręt na obu końcach utwierdzony. Jego długość zredukowana wynosi 0,5 czyli Lr = 0,5
W obliczeniu prętów prostych, ściskanych osiowo działającą siłą P stosujemy następujący wzór :
P σkr
σ= —— < ——
F n
σ kr - naprężenie krytyczne na ściskanie
n - współczynnik bezpieczeństwa
Występująca tu smukłość S pręta jest określona wzorem :
lw lw - długość wyboczenia pręta
S = —— imin - minimalny promień bezwładności przekroju poprzecznego
imin
Jmin
imin = ——
F
Dla smukłości S większych od pewnej granicznej wartości Sgr- dość dobrym przybliżeniom krzywej doświadczalnej jest hiperbola Eulera:
Л2 E
σ = —— dla S > Sgr
S2
Dla smukłości S mniejszych od Sgr stosuje się jedną z dwóch metod:
metoda Tetmajera-Jasińskiego, określającą naprężenie krytyczne σkr za pomocą prostej:
( Re - Rr )
σ = Re - ———— dla S < So
Sgr
metodę Johnsona - Ostenfelda, określającą naprężenie σkr za pomocą paraboli :
R2e S2
σkr = Re - ———— dla S< So
4 E Л2
Re - oznacza granicę plastyczności,
CZĘŚĆ PRAKTYCZNA
Treść zadania
Celem zadania jest określenia na podstawie próby wyboczenia wartości siły krytycznej, wartości naprężeń krytycznych oraz wartość modułu Jounga ( E ) w zależności od sposobu mocowania.
Ćwiczenie należy rozpocząć od wyznaczenia wymiarów próbek, jej średnicy „ d „ i długości „ L „ i zapisać w tabeli wyników w mm. Następnie wyznaczamy długość zredukowaną „ Lr „ próbki dla następujących sposobów mocowania:
pręt na obu końcach zamocowany przegubowo
pręt jednym końcem utwierdzony, a drugim zamocowany przegubowo
pręt na obu końcach utwierdzony
Po dokonaniu tych pomiarów umieszczamy daną próbkę w uchwytach prasy, a następnie obciążamy stopniowo znanymi siłami F aż do osiągnięcia wartości Fkr.
Moment uzyskania wartości siły krytycznej uzyskuje się w taki sposób iż pręt obciążmy, a następnie odciążamy, badając jego powrót do położenia pierwotnego. Ostatnia wartość siły, po której odjęciu pręt powróci jeszcze do położenia pierwotnego, odpowiada wartości Fkr.
Po dokonaniu próby wyboczenia należy obliczyć :
wartość siły krytycznej
Q ּ x ּ F ּ l
Fkr = —————
a
napężenie krytyczne
Fkr Л d 2
Gkr = —— So = ———
So 4
moduł Jounga
Fkr · l r2 Л d 4
E = ————— Jx = ——— ( mm4 ) ; ( m4 )
Л 2 · Jx 64
Jx - moment bezwładności względem osi obojętnej
2. Sprawdzane przedmioty i ich wymiary
próbka stalowa 1
L = 290 mm
próbka stalowa 2
L = 300 mm
próbka mosiężna
L = 290 mm
l = 400mm
a = 50 mm b = 350 mm
x
A Q
Fkr F
Rys. Schemat prasy do przeprowadzania prób wyboczenia
3. Wyniki pomiarów
Próbki |
Sposób mocowania |
||||||||||||||||||
Gatunek materiału |
wymiary |
Przegubowo Lr = L |
Przegubowo+uchwytLr=0.7L |
Uchwyt + uchwyt Lr = 0.5L |
|||||||||||||||
|
D mm |
L mm |
Lkr mm |
F N |
Fkr N |
Gkr MPa |
E MPa |
Lkr mm |
F N |
Fkr N |
Gkr MPa |
E MPa |
Lkr mm |
F N |
Fkr N |
Gkr MPa |
E MPa |
||
stalowa 1
stalowa 2
mosiężna
|
3
2
4
|
290
300
290 |
290
300
290 |
3,9
14,35
16,8 |
3,12
11,48
13,44 |
0,44
3,66
1,07
|
6,7
13,34
9,13 |
203
210
203 |
9,7
30,15
38,85 |
7,76
24,12
31,08 |
1,1
7,68
2,47 |
8,17
13,74
10,34 |
145
150
145 |
13,8
45,1
46,1 |
11,04
36,08
36,88 |
1,56
11,49
36,88 |
5,9
10,49
6,26 |
4. Obliczenia
próbka stalowa 1
przegubowo
0 + 3,9 ּ 400
Fkr = —————— = 3,12 N
50
3,12 3,14ּ 9
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 0,44 MPa So = ——— = 7,065
7,065 4
3,12ּ84100 3 ,14ּ81
moduł Jounga E = —————— = 6,7 MPa Jx = ——— = 0,397
9,86ּ0,397 64
przegubowo + uchwyt
0 + 9,7 ּ 400
Fkr = —————— = 7,76 N
50
7,76 3,14ּ 9
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 1,1 MPa So = ——— = 7,065
7,065 4
7,76ּ41209 3 ,14ּ81
moduł Jounga E = —————— = 8,17 MPa Jx = ——— = 0,397
9,86ּ0,397 64
uchwyt + uchwyt
0 + 13,8 ּ 400
Fkr = —————— = 11,04 N
50
11,04 3,14ּ 9
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 1,56 MPa So = ——— = 7,065
7,065 4
11,04ּ21025 3 ,14ּ81
moduł Jounga E = —————— = 5,9 MPa Jx = ——— = 0,397
9,86ּ0,397 64
próbka stalowa 2
przegubowo
0 + 14,35 ּ 400
Fkr = —————— = 11,48 N
50
11,48 3,14ּ 4
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 3,66 MPa So = ——— = 3,14
3,14 4
11,48ּ90000 3 ,14ּ16
moduł Jounga E = —————— = 13,34MPa Jx = ——— = 0,785
9,86ּ0,785 64
przegubowo + uchwyt
0 + 30,15 ּ 400
Fkr = —————— = 24,12 N
50
24,12 3,14ּ 4
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 7,68 MPa So = ——— = 3,14
3,14 4
24,12ּ44100 3 ,14ּ16
moduł Jounga E = —————— = 13,74MPa Jx = ——— = 0,785
9,86ּ0,785 64
uchwyt + uchwyt
0 + 45,10 ּ 400
Fkr = —————— = 36,08 N
50
36,08 3,14ּ 4
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 11,49 MPa So = ——— = 3,14
3,14 4
36,08ּ22500 3 ,14ּ16
moduł Jounga E = —————— = 10,49MPa Jx = ——— = 0,785
9,86ּ0,785 64
próbka mosiężna
przegubowo
0 + 16,8 ּ 400
Fkr = —————— = 13,44 N
50
13,44 3,14ּ 16
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 1,07 MPa So = ——— = 12,56
12,56 4
13,44ּ84100 3 ,14ּ256
moduł Jounga E = —————— = 9,12 MPa Jx = ——— = 12,56
9,86ּ12,56 64
przegubowo + uchwyt
0 + 38,85 ּ 400
Fkr = —————— = 31,08 N
50
31,08 3,14ּ 16
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 2,47 MPa So = ——— = 12,56
12,56 4
31,08ּ41209 3 ,14ּ256
moduł Jounga E = —————— = 10,34 MPa Jx = ——— = 12,56
9,86ּ12,56 64
uchwyt + uchwyt
0 + 46,10 ּ 400
Fkr = —————— = 36,88 N
50
36,88 3,14ּ 16
naprężenie krytyczne Gkr = —— = 2,93 MPa So = ——— = 12,56
12,56 4
36.88ּ21025 3 ,14ּ256
moduł Jounga E = —————— = 6,26 MPa Jx = ——— = 12,56
9,86ּ12,56 64
5. Wnioski i uwagi końcowe
Po przeprowadzonej próbie wyboczenia na poszczególnych rodzajach próbek można zauważyć istotne różnice między nimi. Mianowicie na wyniki badanych wartości jak ( F, Fkr, Gkr, i E ), duże znaczenie ma długość, grubość, a także rodzaj materiału z jakiego próbka została wykonana. Porównując min. próbkę stalową 1 z mosiężną ( która jest grubsza tylko o 1 mm )zauważamy bardzo dużą różnice w sile ściskającej co mówi nam, że pręt mosiężny jest bardziej wytrzymały na ściskanie niż stalowy. Ale nie tylko te czynniki decydują o osiąganych wynikach, także sposób mocowania odgrywa dużą rolę. Pręt mocowany z obu stron przegubowo gdzie jest najdłuższy wykazuje najmniejsza wytrzymałość na ściskanie u wszystkich badanych prętów. Największa wytrzymałość pręty uzyskują przy mocowaniu z obu stron uchwytem gdzie są najkrótsze. Zmianie ulegają także pozostałe liczone wartości.
Reasumując powyższe wnioski stwierdzamy jednoznacznie, iż w doborze prętów, które będą wykorzystywane w późniejszym czasie w różny sposób i będą poddawane wyboczeniu istotne są takie czynniki jak : długość, grubość, materiał z jakiego zostały wykonane i oczywiście sposób mocowania. Dobór tych czynników uzależniony jest od przeznaczenia.
1
D = 3 mm
D = 2 mm
D = 4 mm