Zuch stara się być coraz lepszy
1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki.3. GawędaW czasie „omawiania” Prawa Zucha (pierwsze zbiórki) tworzy się też obrzędowość gromady. Na tej zbiórce, przy okazji tego punktu prawa proponuję utworzyć szóstki. Pasuje do tego poniższa gawęda.Posłuchajcie co wydarzyło się w pewnej szkole…..- Proszę pani, proszę nie umieszczać mnie w grupie, w której jest Kaśka!- Do licha! Znów jesteśmy razem z Robertem. Przez niego zawsze przegrywamy!- Jeżeli pani przydzieli Mateusza, nie zdołam nic zrobić!Tak historia powtarza się co roku. Gdy trzeba utworzyć jakieś grupy - następuje rewolucja.- Kasia nie umie rysować a gdy maluje zasmaruje wszystko - krzyczy Janek, czerwony jak burak.- Ale za to umie pięknie recytować wiersze! - odpowiada nauczycielka.- Też mi coś! - mruczy Janek, zupełnie nieprzekonany.W klasie panuje zamieszanie. Nauczycielka, pani Ewelina, nie może uwzględnić wymagań wszystkich swoich uczniów. Nagle wydaje się, że w klasie nie ma w ogóle przyjaciół. Królują sprzeciwy, nieporozumienie, pogróżki. Wszyscy chcieliby mieć w swojej grupie Klarę, bo ona ma najlepsze stopnie, albo Daniela, gdyż najlepiej ze wszystkich biega. Nikt natomiast nie chce mieć w swojej grupie Mikołaja, gdyż jest nieśmiały i niezgrabny. Czy można dopuścić do tego?-Proszę o spokój! Wszyscy zajmują swoje miejsca i milczą! - rozkazuje pani Ewelina tonem nieuznającym sprzeciwu.Dzieci uspakajają się natychmiast. Lepiej nie dokazywać, gdy pani jest zdenerwowana. Nauczycielka widzi 25 par oczu wpatrzonych w nią._ Wiecie, że i ja zachowywałam się kiedyś tak jak wy - mówi znacznie już łagodniej - nie umiałam zgodzić się z moja kuzyneczką. Wtedy mama opowiedziała mi taka historię…. Gdzieś za morzem, za dalekimi krainami, daleko, daleko za górami leżało sobie jajko. Małe jajko, zupełnie białe, prawie że nieprzezroczyste. Nudziło się maleństwu i dlatego postanowiło wyruszyć w drogę i nie martwiąc się o nic, toczyło się tu i tam, posuwając się pewnie i szybko. Już od dłuższego czasu tak wędrowało, gdy napotkało kaczkę.- Gdzie się toczysz, kumo - spytała kaczka.- Chcę zobaczyć świat! - odpowiedziało jajko.- Również i ja tego pragnę - powiedziała kaczka.Razem więc dwie kumy udały się w drogę. Wędrowały tak jakiś czas, jako tocząc się, kaczka kołysząc się, gdy spotkały koguta.- Gdzie idziecie kumy? - zapytał kogut.- Chcemy zobaczyć świat - odpowiedziała kaczka.- Ja również - oświadczył kogut.- a więc wędrujmy razem - zaproponowały zgodnie jajko i kaczka. I cała trójka wyruszyła prosto przed siebie, jajko tocząc się, kaczka kołysząc się a kogut wypinając dumnie pierś. Posuwali się wesoło naprzód, gdy napotkali raka.- Gdzie to idziecie? - zapytał rak._ Chcemy poznać świat - odpowiedział kogut.-Zupełnie tak jak i ja - stwierdził rak.- Wobec tego dotrzymaj nam towarzystwa - zaproponowali wszyscy.I tak rozpoczęli wspólną wędrówkę, prosto przed siebie, jajko tocząc się, kaczka kołysząc, kogut krocząc dumnie wyprostowany a rak idąc tyłem.Nagle natknęli się na drut do robienia swetrów._ Co to jest? - spytali zaciekawienie.- Jestem drutem babci Józi - odpowiedział głosik wysoki i ostry.- A co robisz tu sam na drodze? - spytała kaczka._ Chcę zobaczyć świat - odpowiedział drut.- Tak jaki i my - stwierdzili wszyscy.- Chodź z nami.I tak w piątkę wyruszyli, jajko tocząc się, kaczka kołysząc, kogut krocząc dumnie wyprostowany, rak idąc tyłem a drut koziołkując.Wół stojący na łące zobaczył ich i przestał przeżuwać._ Dokąd zdążasz wesoła gromadko? - zapytał.- Chcemy zobaczyć świat - odpowiedzieli.- Pójdę z wami - powiedział wół i zaczął wędrować za nimi. Jakiś koń, idąc z naprzeciwka, zatrzymał ich.- Gdzie idziecie?- Zobaczyć świat - odpowiedział wół.- Pójdę z wami - stwierdził koń i stanął obok wołu.Ruszyli razem, wprost przed siebie. Nastała noc. Siedmiu przyjaciół znalazło się przed jakimś domkiem. Mieszkały tam trzy wilki, które akurat były na polowaniu.- Wchodzimy? - zapytał koń.- Wchodzimy! - odpowiedzieli pozostali.Każdy usadowił się na miejscu, które najbardziej mu odpowiadało. Jajko w ciepłym popiele ogniska, kaczka i kogut i usadowili się na kominku, rak zasnął w wannie pełnej wody, drut wsunął się w ręcznik, koń stanął na samym środku pokoju a wół pozostał na podwórzu. Zmęczeni długa wędrówka szybko zasnęli i w domu zapanowała cisza. Tymczasem trzy wilki, właściciele domu, powracały już do swojej siedziby. Najstarszy z nich, węszyć w powietrzu powiedział:- Oj, oj, czuję coś dziwnego w naszym domku.- Kto pójdzie na zwiady? - zapytał drugi.- Ja - stwierdziła najmłodszy, który niczego się nie obawiał.Odważnie wszedł pierwszy do domu. Skierował się zaraz do kominka, aby poszukać zapałek, gdyż nic nie widział. Ale kogut i kaczka zaczęli krzyczeć wniebogłosy stwarzając piekielny hałas a równocześnie niemiłosiernie dziobały.Zdezorientowany tym zgiełkiem wilk, zaczął szukać głowni w popiele ogniska. Ale wtedy jajko obsypało mu pysk popiołem. Oślepiony rzucił się do wanienki, aby obmyć się, ale rak energicznie uszczypnął go swymi szczypcami w nos. Biedny wilk dopadł wreszcie ręcznika, ale drut ukłuł do w łapę. Przerażony wilk cofnął się na środek pokoju, ale koń wymierzył mu takiego kopniaka, że aż znalazł się na podwórzu, gdzie wół swymi rogami podrzucił go w powietrze. Wówczas wilk zaczął wrzeszczeć.- W domu straszy! Uciekajmy bracia uciekajmy!Wilki w te pędy uciekły do lasu. W domu zapanował spokój i przyjaciele znowu zasnęli. Wcześnie rano wyruszyli w dalsza drogę. Kto wie, może pewnego dnia spotkacie ich… Gdy nauczycielka przestała im opowiadać, w klasie zapanowała chwila ciszy.- Już wiem! - wykrzyknęła Róża a jej głosik zadziwił trochę wszystkich. - Gdy pomagamy sobie, to nawet różniąc się między sobą osiągamy wiele.Poza tym każdy znając swoje niedoskonałości stara się być coraz lepszy - dodała nauczycielka - tylko trzeba mu dać szansę.Wy już jesteście trochę lepsi, bo rozumiecie, że trzeba wiele rzeczy robić wspólnie i doceniać zalety innych. Autor Bruno Ferrero „Siedemnaście opowiadań”
3. Piosenki i pląsy. Nauka piosenki
Niechaj z naszych serc i oczuBije dobroć niby blask.Bądźmy dobrzy i szlachetniTakich ludzi przecież brak. Bądźmy zawsze uśmiechnięci I miłością ogarnięci A kochajmy choć w cierpieniu Nie poddając się zwątpieniu.Każdy dzień zwykły i szaryWiele dobra w sobie maGdybyśmy to dostrzegaliByłby lepszy nastrój dnia.
Podział na szóstki, wybór nazwy dla szóstek.4. Gry i ćwiczenia - Zabawy w „Krainie szczęścia”
Zapraszam wszystkich do zabaw w „Krainie szczęścia”. W krainie tej wymyśla się różne zabawy, żeby każdy mógł w czymś być mistrzem i starać się być coraz lepszym.
ZABAWY W KRAINIE SZCZĘŚCIA
Gromadę dzielimy na 4 szóstki. Informujemy o 7 (szczęśliwa liczba) nietypowych zabawach.
Nie punktujemy, tylko dla zwycięzców są zuchowe okrzyki.
L.p. |
Nazwa konkurencji |
Opis zabawy |
Materiały |
okrzyki |
1. |
-Odrzutowe buty |
Bieg w butach do ściany, z powrotem boso |
4 pary martensów
|
Słoneczka
|
2. |
-Puzzle |
Bieg do ściany i przyklejamy fragmenty obrazka |
4 pocięte plakaty, 4 szare papiery, 4 kleje, 4 koperty, taśma dwustronna. |
B R A W O brawo, brawo, brawo |
3. |
-Budowanie wieży |
Bieg do ściany i układamy wieżę wg schematu |
4 schematy, 4 pudła, klocki drewniane |
Do du-, do du-, do dużej doszli wprawy. |
4. |
-Kwaśna zabawa |
Bieg i wyciskanie soku z cytryn (dla każdego po połowie). Uwaga! Dodatkowym zadaniem jest wypicie po Byku soku i uśmiechnięcie się. |
4 wyciskarki, 12 cytryn |
Prawa nóżka, lewa nóżka coś od serca, buźka... |
5. |
-Zbieranie złota |
Wynajdywanie złotych kamieni w piasku |
|
|
|
|
|
|
|