ETYCZNE I PRAWNE UWARUNKOWANIA PRZESZCZEPÓW NARZADÓW U LUDZI
1. Historyczne aspekty rozwoju transplantologii
2. Transplantacje -ogólne informacje
3. Definicja śmierci
4. Zagadnienia etyczne-
Kodeks etyki zawodowej lekarza
5. Aspekty prawne
Transfuzjologia
Mitologia
1482 - papieżowi Innocentemu VIII „przetoczono krew 3 młodzieńców
1667 -Jean Denis przetoczył chłopcu krew jagnięcia
Papież Klemens IX zakazał przetaczania krwi
James Blundell (1790-1878) - skuteczna transfuzja u połoznicy
1901- Karl Landstainer (1868-1943) - odkrywa grupy krwi
1936-1938 -rozwój transfuzjologii podczas wojny hiszpańskiej
Transplantologia
Legenda o Kosmie i Damianie (280 r.)
patroni lekarzy i chirurgów i transplantologów
Św. Antoni Padewski
Renesans - marzenia o przeszczepach
1902 - próby przeszczepiania nerek na zwierzętach
Udane autoprzeszczepy i nieudane próby homoprzeszczepów
Transplantacja nerek
1902 nieudane próby przeszczepiania nerek na zwierzetach
1947 - czasowe przeszczepianie nerek ze zwłok w okolicę łokciowa kobiety zRF (Boston)
1954 - Joseph E. Murray - pierwszy udany, trwały przeszczep nerki ze zwłok i udany przeszczep nerki u bliźniąt jednojajowych od żywego dawcy (Brigham & Women's Hospital, Boston)
Transplantologia pierwsze przeszczepy
1958 - szpik od żywego dawcy
1959 - płuca pobrane ze zwłok
1963 - wątroba
1966 - trzustka
1967 - serce Christian Barnard - Kapsztad
Adrian Kantorowitz - Detroit
Narządy przeszczepiane
Nerki
Watroba
Trzustka
Jelito
Serce
Płuco
Tkanki Przeszczepiane
Szpik
Rogówka
Kość
Ścięgna
Skóra
Zastawki serca
Przeszczep od dawcy martwego - ze zwłok
Przeszczep od dawcy żywego
Nerka
Fragment wątroby
Fragment trzustki
Płat płuca
Odcinek jelita
Tkanki
Bezwzględne przeciwwskazania do przeszczepiania od dawców zmarłych
Uogólnione zakażenia bakteryjne, wirusowe, grzybicze, o nieznanej etiologii lub nie poddające się leczeniu
HIV
HBV
HCV
Nowotwory złośliwe z wyjątkiem:
Niektóre guzy mózgu
Rak podstawno komórkowy skóry
Rak szyjki macicy in situ
Uogólnione choroby naczyń
Miażdżyca, cukrzyca, kolagenozy, amyloidoza
Względne przeciwwskazania do przeszczepiania od dawców zmarłych
>70 lat
HA wieloletnie ze zmianami narządowymi
Długotrwałe stosowanie środków farmakologicznych toksycznych
dla niektórych narządów (zwłaszcza tych, które mają być przeszczepiane)
DM
Alkoholizm, uzależnienie od środków farmakologicznych
Żywy dawca narządów
Narządy przeszczepiane: nerka, fragment wątroby lub trzustki, płat płuca, fragment jelita
Dawcami może być:
rodzinny dawca: bliźniak monozygotyczny, rodzeństwo, rodzice, dalsi krewni
niespokrewniony dawca: współmałżonek, konkubent, przybrani rodzice, czasami osoba obca (po uzyskaniu zgody rejonowego sadu rodzinnego)
Klasyczna definicja śmierci
(kultura hellenistyczna i judeochrześcijańska)
Rozpoznanie śmierci
ustanie oddechu i pracy serca
próba lakowa
plamy opadowe i stężenie pośmiertne
XVIII odkrycie elektryczności
stymulacja nerwów i mięśni
Śmierć jako proces rozciągnięty w czasie
różne tkanki w różnym czasie umierają
Ad hoc Committee of the Harvard Medical School
Deklaracja z Sydney 1968
śmierć mózgu = śmierć człowieka jako całości
- nieodwracalne ustanie czynności komórek mózgowych=
całkowita neurologiczna niewydolność
- funkcja neuroendokrynna
- podstawowy metabolizm neuronów oraz metabolizm glejocytów
(zużycie tlenu i glikemii)
Kryteria
kliniczne badanie neurologiczne
EEG - brak aktywności bioelektrycznej
inne badania stwierdzające ustanie perfuzji mózgu
Śmierć pnia mózgu =
Śmierć mózgu jako całości
Nieodwracalna zdolność do utrzymywania świadomości i zdolności do podtrzymywania oddechu
Rozpoznanie stawia się na podstawie braku aktywności pnia mózgu co wykazuje się za pomocą klinicznego badania neurologicznego
Niepotrzebne są badania dodatkowe
Śmierć mózgu i śmierć pnia mózgu
Nieodwracalne ustania funkcji pnia mózgu oznacza śmierć mózgu jako całości. Niekoniecznie oznacza to natychmiastową śmierć wszystkich komórek mózgu
(definicja tzw. nowa zmodyfikowana)
Różnice między definicjami
Śmierć pnia jako całego mózgu
- tylko kliniczne badanie neurologiczne
Śmierć mózgu jako całości
- badanie kliniczne neurologiczne i badania dodatkowe (instrumentalne) potwierdzające ustanie życiowych czynności komórek mózgu
Przyjęcie koncepcji rozpoznawania śmierci na podstawie rozpoznania śmierci pnia mózgu oznacza, że badanie kliniczne jest wystarczające do śmierci mózgu a badania instrumentalne nie są wymagane
Przyczyny śmierci mózgowej
Nieostry slide Pęknięty tętniak wylew podpajęczynówkowy 50 - 59 %
Rozpoznanie śmierci pnia mózgu
Komisja złożona z 3 lekarzy:
Co najmniej jeden specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii
Co najmniej jeden specjalista w dziedzinie neurologii lub neurochirurgii
Członek komisji nie może być zaangażowany w pobieranie/przeszczepianie narządów
Proces diagnozowania śmierci mózgu
Rozpoznanie przyczyn i rodzaju uszkodzenia mózgu
Wykluczenia odwracalności uszkodzenia:
Zatrucie lekami (często pacjent leczony lekami zwiotczającymi i sedatywnymi
Ciężkie zaburzenia metaboliczne
Watpliwa przyczyna śpiączki
Hypotomia
Hipotermia
Akceptacja społeczna definicji śmierci mózgu
W Japonii 70% populacji jest przeciwna definicji śmierci mózgu
W Europie Zachodniej 30-50% osób nie rozumie definicji śmierci mózgu
Akceptacja definicji śmierci mózgu w dużej mierze zależy od zaufania do instytucji medycznych
Akceptacja społeczna w Polsce
nowej zmodyfikowanej definicji śmierci
1995 r.- 37 % tak
22% nie
41% brak zdania
955 lekarzy (anestezjologów, neurologów, neurochirurgów) pytanych uznało za słuszne orzekanie śmierci człowieka jako całości na podstawie definicji śmierci mózgu jako śmierci jego pnia
W Polsce śmierć człowieka można rozpoznawać na podstawie śmierci pnia mózgu.
W sytuacjach wątpliwych powinno stosować się dodatkowe badania instrumentalne
Ustawa z dnia 26 października 1995 roku o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów
Czułe w odbiorze społecznym punkty ustawy
Kryteria i tryb rozpoznawania śmierci człowieka
Kwestia zgody na pobranie narządów w celu ich przeszczepienia po śmierci - domniemanie zgody (brak wyrażonego za życia sprzeciwu)
Obawa przed komercjalizacją
Art. 4
1. Pobrania kk. i tk. i narządów ze zwłok można dokonać, jeśli osoba zmarła nie wyraziła za życia sprzeciwu.
Domniemanie zgoda czy domniemanie sprzeciwu (braku zgody)
Art. 33
Lekarz może pobierać komórki, tkanki i narządy ze zwłok w celu ich przeszczepiania o ile zmarły nie wyraził za życia sprzeciwu
Art. 34
Lekarz, po stwierdzeniu śmierci mózgowej winien podtrzymywać funkcjonowanie komórek, tkanek i narządów, jeśli mają one zostać przeszczepione
Art. 35
Lekarz nie może otrzymywać korzyści majątkowej lub osobistej za pobierane lub przeszczepiane komórki, tkanki i narządy
Art. 36
Pobranie kom orek tkanek lub narządów od żyjącego dawcy dla celów transplantacji może być dokonane tylko od dorosłego za jego pisemną zgoda, w warunkach pełnej dobrowolności, po uprzednim poinformowaniu go o wszelkich możliwych następstwach związanych z tym zabiegiem. Pobranie od żyjącego dawcy narządu niezbędnego do życia jest niedopuszczalne
Art. 37
Pobranie szpiku od dziecka jest dozwolone za zgodą jego przedstawiciela ustawowego. W przypadku osoby niepełnoletniej, o ile jest ona zdolna do wyrażenia świadomej zgody, powinno się uzyskać również jej zgodę