Humanizm - traktowany jako pogląd na świat i postawa człowieka, stanowi podstawę edukacji. Jego korzenie sięgają greckiej paidei - kształtowanie człowieczeństwa w człowieku poprzez kontakty z dobrami kultury, co rzymianie określali mianem humanista, aby zaakcentować konieczność wpajania obywatelowi wartości i uświadamiania. Od wartości sztuki i systemów religijnych kształtuje się osobowość. Współcześnie w humanizmie głosimy konieczność wartości duchowych, absolutnych, także ujmowanie człowieka w kategoriach być i mieć. Dilthey głosił że człowieka można poznać przez historię i kulturę

Mass media:

- książka drukowana

- prasa - czasopisma i gazety

- film kinowy

- radio

- telewizja

- techniki powielania - kasety wideo, płyty Cd

- plakaty masowe - bilbordy?

Mass media - są to treści nadawane z nielicznych środków do rozproszonej, masowej niekiedy wielotysięcznej lub wielomilionowej publiczności

Hipermedia (media interaktywne) - komputer z oprzyrządowaniem (monitor, drukarka, skaner) komputer bywa w sieci z innymi komputerami. Treści w Internecie są upowszechniane. W mediach interaktywnych jest kompletne sprzężenie zwrotne między nadawcą a odbiorcą.

Cechy kultury masowej:

- bardzo zróżnicowana pod względem tematyki, treści

- większość tych treści jest dopasowana do zainteresowań i upodobań przeciętnego odbiorcy

- przeciętny odbiorca nastawiony jest na treści przeciętne

- nastawienie rozrywkowo zabawowe powoduje eliminację treści dydaktycznych

- sceny grozy, sensacji, śmierć ukazane jest w wielu filmach kryminalnych przez co następuje znieczulenie rzeczywistości

- standaryzacja treści

- upowszechnianie treści dla wielomilionowej publiczności

- obniżanie poziomu kultury

Kultura popularna - a nie pasowa, bo gdy mówimy masowa to masą można manipulować. - - - Popularna nie znaczy gorsza.

- Popularny - posiada największą liczbę odbiorców.

- Warunkiem popularności jest przystępność. Popularność jest warunkiem rozwoju kultury. W kulturze popularnej decyduje prawo zysku, ekonomii.

- O zysku decyduje kategoria odbieralności (liczba odbiorców)

Publiczność - powstaje spontanicznie, np. odbiorcy danego spektaklu, wykładu, odbiorca chwilowy.

Audytorium - to rodzaj publiczności, która charakteryzuje się określonymi zainteresowaniami i potrzebami. Trwalsze więzi między ludźmi.

Teorie oddziaływania mediów:

Cechą wspólną tych teorii jest oparcie się na tradycyjnym modelu behawiorystów: każdy model wywołuje określoną reakcję, a zatem przynosi określone efekty

Podział teorii w zależności od dyscyplin naukowych:

1. socjologiczne - cechą wspólną jest akcentowanie uwarunkowań społecznych w odbiorze treści. Istotne są zmienne społeczno - demograficzne

N T O E

Nadawca Treść Sp. Odbiorca Efekt

Warstwa społeczna

mała grupa (rodzina,

grupa rówieśnicza itp.)

lider opinii społecznej

Lider opinii społecznej - to osoba obdarzona dużym autorytet. W środowisku religijnym np. ksiądz, biskup. Człowiek darzony dużym zaufaniem określonej grupy ludzi.

2. psychologiczne - teorie te odwołują się do naszej psychiki

- teoria uwarunkowań - chodzi o wywołanie u jednostki odruchów warunkowych - reakcji pod wpływem słów, znaków, symboli, osób lub faktów

- teoria dysonansu poznawczego - wyjaśnia zjawisko oporu odbiorcy w przyjmowaniu informacji niezgodnych z jego nastawieniem

- teoria koherencji postaw - odwrotna teoria dysonansu poznawczego. Treści nadawane są zgodnie z przekonaniami odbiorców i są przyjmowane

3. kulturowe - wspólną ich cechą jest podkreślenie dominującej rangi mass mediów w kształtowaniu charakteru kultury, jej norm i standardów oraz w dokonujących się pankulturowych przemianach

Teoria luki informacyjnej

I aspekt społeczny - wynika z naszego wykształcenia i rozumienia nadawanych treści. Ludzie odbierają te same treści, ale u części powstaje luka informacji, gdyż tych treści nie rozumieją.

II aspekt psychologiczny - nadawca bojąc się, aby jego treści nie spowodowały nieprzychylnych reakcji nie nadaje treści.

Teoria użytkowania i korzyści

W badaniach ,,użytkowania i korzyści” oraz w badaniach nad socjalizacyjną funkcją mass mediów zostaje przesunięty akcent na odbiorcę. Chodzi o odpowiedź na pytanie - co ludzie robią z tymi środkami i jak je wykorzystują. W badaniach wychodzi się od funkcji, jakie pełnią media w życiu ludzi. Dotyczy ona ludzi będących na pewnym poziomie intelektualnym, jest zaprzeczeniem teorii behawioralnych. Teoria ta mówi, że człowiek jest istotą rozumną i to nie media robią użytek z człowieka, tylko człowiek względem swoich potrzeb i zainteresowań robi użytek z mediów.

Teoria znieczulenia

Jeżeli oglądamy treści zbrodni to te treści nas znieczulają, przyjmujemy te treści jako rzeczywistość

Modele komunikowania się

- model wszechmocy propagandy - oparty na schemacie bodziec - reakcja, klasyfikuje mass media jako środki perswazji zdolne do wywierania silnego wpływu i zaszczepiania poglądów wszystkim środowiskom społecznym

- model dyfuzyjny Rogera - treści rozpowszechniane przez mass media docierają do publiczności masowej za pośrednictwem szczególnej kategorii odbiorców - określanych jako przywódcy opinii

- model wspólnoty doświadczeń Schramma - trzy fazy procesu komunikowania - kodowanie - czyli przekładanie treści na postrzegalny komunikat, interpretację i dekodowanie - tzn. odczytanie treści komunikatu

- model socjologiczny Rileyów - zostały w nim po raz pierwszy uwzględnione czynniki społeczne (grupy społeczne i szersza struktura społeczna) jako decydujące w procesie komunikowania.

- model społeczno - kulturowy Tudora - uwzględnia stosunkowo najpełniej społeczne i kulturowe uwarunkowania procesu komunikowania.

Model Jacobsona - dotyczy języka mówionego. Funkcje tego modelu:

1. Ekspresywna - trzymanie w pewnym napięciu, zmuszanie do słuchania

2. fatyczna - podtrzymywanie łączności między nadawcą, a odbiorcą

3. konatywna - funkcja nakazująca, słuchaj, uważaj, bądź ostrożny

4. metajęzykowa - wyjaśnianie pojęć niezrozumiałych

5. poetycka - ma znaczenie estetyczne

6. referencyjna - odwołuje się do określonej sytuacji, kontekstu, aby przekaz był klarowny.

Kulturotwórcze funkcje mass mediów

1. Upowszechniania różnorodnych treści (Informacyjna, edukacyjna, estetyczna, eksplikacyjna, kompensacyjna)

Pozytywne: dostarcza różnorodnych informacji i pozwala je poznać i zrozumieć, uczy i motywuje do kształcenia, uzupełnia braki edukacji, dostarcza przeżyć estetycznych, budzi i rozwija zainteresowania, pozwala na kulturalne spędzanie wolnego czasu

Negatywne : wprowadza dezintegrację na skutek zalewu różnorodnych treści, ogłupia, czyni pozory doinformowania i uczenia, osłabia i zabija aktywność, rozleniwia, odciąga od innych form uczestnictwa w kulturze

2. Ludyczna (rozrywkowa, relaksowa, estetyczna) - spełniają ją przede wszystkim programy rozrywkowe. Ich kulturotwórcza rola zależy od jakości programów, sposobu odbioru i wrażliwości odbiorców.

Pozytywne - poprawia samopoczucie, umożliwia odprężenie, bawiąc - uczy, uwrażliwia estetycznie, wpływa na opinie, na kształtowanie postaw

Negatywne - pogłębia tendencję do próżnowania, bezmyślnego spędzania wolnego czasu, osłabia aktywność kulturalną, przedstawia wydarzenia w krzywym zwierciadle

3. Stymulująca (estetyczna, wychowawcza)

Pozytywne - aktywniejszy, pełniejszy odbiór programów, podnosi poziom kulturalny odbiorcy, rozwija zainteresowania, pobudza do uczestnictwa w kulturze i do tworzenia, kształtuje postawy otwartego umysłu

4. Wzorcotwórcza (wychowawcza, edukacyjna)

Pozytywne - propaguje określone style godziwego życia, przejmowanie godziwych wzorów postępowania i zachowania, wyrabia indywidualne i zróżnicowane zainteresowania, urabia opinie i kształtuje postawy moralne

Negatywne - bezkrytycznie przejmuje wzory postępowania i zachowania, ślepo naśladuje, łudząc łatwą karierą, ukazuje konsumpcyjne wzory życia

5. Interpersonalna (wychowawcza, informacyjna)

Pozytywne - wyjaśnia problemy drugiego człowieka, podkreśla umiejętność samookreślenia się w świecie, powoduje ukulturowienie

Negatywne- pogłębia izolację człowieka i jego osamotnienie, zobojętnia wobec spraw doczesnych, powoduje zagubienie się w świecie rzeczy, obniża kultury, kształtuje postawy egoistyczne

Zasięg i zakres mediów

Media lokalne działające w środowisku lokalnym (np. gazetka parafialna, szkolna, małego zakładu pracy, media gminne, radio lokalne) czasopisma gminne i powiatowe, telewizja, media regionalne, media narodowe (ogólnokrajowe), media ponadnarodowe.

Megatrendy rozwoju kultury:

- koncepcja paidei - kształtowanie człowieczeństwa w człowieku poprzez kontakt z dobrami kultury. Traktowanie człowieka jako wytworu i twórcy kultury. Człowiek ukształtowany na miarę czasów w których żyje, i to, co tworzy, jest również odzwierciedleniem w dużym stopniu kultury owych czasów

- kultura jako towar - im bardziej konsumpcja jest masowa, tym większe są zyski, a produkty mają relatywnie niską i przystępną cenę. Konsekwencje: rozwija się przemysł rozrywkowy i preferowane są formy rekreacyjno - ludyczne zaspakajające upodobania szerokich rzesz odbiorców, następuje regres kultury ambitnej jako nieopłacalnej, komercjalizacja kultury powoduje niebezpiecz. obniżenia smaku estet. odbiorców i spadku poziomu kultury w ogóle.

Zwiększaniu popytu na wytwory kultury służą:

- reklama

- uruchomienie i stwarzanie odpowiedniej krytyki kulturalnej, głównie akceptującej i zachęcającej do nabywania, stąd też lansuje się i kreuje gwiazdy, ogłasza listy bestsellerów, zmienia modę

- rozbudzanie potrzeb uczestnictwa w kulturze dzięki zabiegom edukacyjnym, kształtowanie kulturalnych zainteresowań i postaw

Kultura jawi się jako treść oraz efekt edukacji szkolnej i pozaszkolnej , jako rzeczywistość stwarzana przez ludzi, a jednocześnie mająca możliwości kreujące człowieka. Ma jednoczyć ludzi dzięki uniwersalnym wartościom, jako najbardziej humanistycznemu dziedzictwu, zapobiegać konfliktom, uczyć szacunku i tolerancji, ale jednocześnie pielęgnować ich indywidualny rozwój, strzec odrębności narodowej, języka, tradycji, sztuki i obyczaju.

Odbiór - w przypadku radia i telewizji mamy do czynienia z przekazem indywidualnym, a odbiorem masowym, prasę charakteryzuje przekaz masowy, a odbiór jest indywidualny.

Aspekty procesu komunikowania się:

1. intencja nadawcy (np. agitacja, propaganda, reklama, edukacja)

2. rodzaj kodu (słowny, obrazowy)

3. rodzaj przekazu (np. artystyczny, praktyczny)

4. rodzaj odbiorcy ( dzieci, dorośli, zagranica)

5. tematyka, czyki wycinek rzeczywistości, którego komunikowanie dotyczy (gospodarka, polityka)

6. rodzaj podejścia naukowego (socjologiczny, filozoficzny)

Podział definicji komunikowania się. Aspekty:

1. Transmisja, przekaz informacji - jest to czynność lub proces przekazywania informacji, idei, emocji

2. Rozumienie - wzajemne zrozumienie się i dochodzenie przez ludzi do tych samych myśli lub uczuć

3. Oddziaływanie - wpływanie na myśli lub postępowania innych, a zatem forma sprawowania władzy

4. Łączenie - tworzenie wspólnoty za pomocą języka i znaków

5. interakcje społeczne za pośrednictwem symboli

6. wymiana znaczeń między ludźmi i jako sposób wyrażania norm grupowych, sprawowania kontroli społecznej, przydzielania ról, koordynowania wysiłków itp.

Masowy odbiorca - rozproszona publiczność złożona z wielu jednostek powiązanych z jakąś małą grupą, która wywiera wpływ na selekcję i interpretację przekazów i kształtuje reakcję typu sprzężenia zwrotnego.

3 główne czynniki rozwoju kultury:

- nowa oryginalna twórczość

- wprowadzenie dzieł do obiektywnie dostępnego potencjalnego obiegu

- faktyczne dotarcie do potocznego odbioru, a zatem uzyskanie wysokiego stopnia popularności powodującej ferment artystyczny (intelektualny, moralny), swoisty przełom.

5 mitów budujących treść w tv amerykańskiej:

- indywidualizmu i osobistego wyboru

- neutralności

- niezmiennej natury ludzkiej

- brak konfliktu społecznego

- pluralizmu masowych środków manipulowania

Techniki formalne służące manipulowaniu:

- Fragmentacja lub ogniskowanie - rozpowszechnianie wiadomości niepowiązanych ze sobą, pojawiających się razem często przypadkowo, przy zachowaniu co najwyżej, prawideł warsztatu dziennikarskiego

- Natychmiastowość - obowiązuje błyskawiczność przekazywania zaistniałych wydarzeń traktowanych jako towar. Prowadzi to do fałszywego poczucia konieczności pośpiechu.

- Tendencyjny montaż

- Tendencyjny komentarz

Tożsamość kulturalna człowieka to stwierdzenie , że jest on wytworem określonej kultury, a szczególnie akcentują szkołę kultury i osobowości oraz marksistowską teorię kultury.

Akty prawne sprzyjające wzrostowi świadomości

- znaczenie każdej kultury jako formy ekspresji narodu

- znaczenie afirmacji tożsamości kulturalnej w wyzwalaniu narodów i przeciwstawiania się wszelkim formom dominacji powodującym zaprzeczenie lub osłabienie tej tożsamości

- stymulującą rolę tożsamości kulturalnej w rozwoju każdego narodu przez sięganie do rodzimej tradycji i elementów z zewnątrz, ale możliwym do pogodzenia ze swoim charakterem

- znaczenie dialogu, wymiany idei i doświadczeń między narodami w rozwoju ich kultury

Zadania statutowe telewizji lokalnej

- prowadzenie bieżącego serwisu informacyjnego

- promowanie kultury, sztuki w regionie

- popieranie twórczości literackiej oraz działalności naukowej i oświatowej

- tworzenie programów edukacyjnych na użytek środowiska lokalnej

- pokazywanie rozwoju miasta

- reportaże z wydarzeń i planowanych imprez

- wywiady z ciekawymi ludźmi

- sondy uliczne na temat aktualnych wydarzeń w mieście i kraju

- współtworzenie programów z odbiorcami przez uwzględnienie ich uwag i życzeń

Zarzuty pod adresem środków masowych:

1. Prezentowanie rzeczywistości w krzywym zwierciadle - kreowanie fałszywej rzeczywistości, wyolbrzymianie obrazu patologii, nadmierne eksponowanie scen gwałtu, przemocy i seksualizmu, przy jednoczesnym braku gruntownej analizy społecznej sytuacji i przekonywujących przykładów zapobiegania zjawiskom negatywnym

2. Upowszechniane i utrwalenie obiegowych opinii oraz konsumpcyjnego stylu życia w wyniku przyznania prymatu w treściach wartościom materialnym, zwężenie pojęcia sukcesu głównie do sfery zamożności, rozrywki

3. Pogłębiający się proces dekulturyzacji jako wynik procesu globalizacji odbioru treści i obniżanie poziomu artystycznego poprzez dominację standardów kultury popularnej.

3 cechy globalizacji:

- przezroczystość: natychmiastowa dystrybucja wiadomości i dostępu poprzez media do dowolnego miejsca na Ziemi

- natychmiastowość - bezpośredni dostęp i reakcja oraz eliminacja okresu adaptacji

- inteligentne środowisko

Orientowanie w globalnych problemach - to ważne wyzwanie edukacyjne zez orientacyjnej wizji świata nie może egzystować w pełni świadomie. Brakuje rzetelnych informacji na temat problemów wyżywienia. W globalnych problemach edukacyjnych, zwłaszcza w wykonaniu dla pokoju, na uwagę zasługują programy poświęcone poznaniu innych narodów i tolerancji dla ich odrębności, odmiennych i obcych systemów wartości, wpływające na utrwalenie i odrębności tożsamości kultur

Szanse edukacyjne upatrywane są:

1. w olbrzymim wzroście oferty programowej obliczonej na zaspakajanie różnorodnych grup odbiorców, jako efektu walki o widza i indywidualizacji odbioru

2. w możliwości realizacji szeroko pojętej edukacji instytucjonalnej (szkolnej), równoległej i ustawicznej

3. w możliwościach mass mediów w skali mikro (gminna TV, radio, prasa), w aktywizacji społeczności lokalnej i wychowaniu do samorządności

4. We wzroście poziomu wykształcenia, co pozwala na optymistyczne rokowania, że odbiorca mass mediów będzie bliższy teorii użytku i korzyści niż teoriom behawioralnym, a zatem będzie zorientowany w większym stopniu na wybór treści wyższego rzędu i na aktywny ich odbiór

Mass media i hipermedia w kształceniu instrumentalnym. Dwa aspekty:

- określone nastawienia odbiorcze na zdobywanie potrzebnych i konkretnych wiado ości

- bloki edukacyjne przeznaczone dla dorosłych

Media w edukacji autotelicznej

Media potrafią zainteresować tematem, zaspokoić ciekawość poznawczą, kształtować postawy moralne, słowem - służą bezinteresownej edukacji. Znacząca rola przypada im w dostarczaniu najnowszych informacji, w rozwijaniu zainteresowań kulturalnych, w zaspokajaniu potrzeby relaksu i rozrywki.

Aspekt pedagogiczny odbioru mass mediów - sprowadza się do uczenia się najnowszej technologii kształcenia, do selektywnego i aktywnego odbioru treści przekazywanych przez te media oraz do współtworzenia i tworzenia programów edukacyjnych.

Trzy okresy w badaniach i krytyce mass mediów

1. Akcenty optymistyczne Głoszono potęgę szklanego ekranu. Ulica Sezamkowa potwierdziła duże możliwości edukacyjne TV. Środki masowego przekazu przedłużają zmysły człowieka, dokonują rewolucji w komunikowaniu, a dzięki integracji społeczeństwa świat staje się globalną wsią

2. Charakteryzuje się umiarkowanym stanowiskiem w krytyce i obronie mass mediów., użytkowania i korzyści

3. Totalna krytyka mass mediów opiera się na zarzucie wobec nadmiaru błahych utworów artystycznych, oferty nastawione na produkcję zyskownej rozrywki, zalewu banalnej informacji. W produkcji programów wyraźnie znać zasadę swoistej cenzury

Elementy kultury literackiej:

1. Wiedza - ogół nabytych umiejętności właściwego rozumienia i wartościowania przekazów uznanych przez daną zbiorowość za wzorcowe

2. Gust - ogół upodobań

3. Kompetencje literackie - ogół zdolności pozwalających na posługiwanie się zdobytym doświadczeniem literackim w sytuacjach, gdy trzeba przyjąć lub odrzucić nowe możliwości komunikowania

Publicystyka - twórczość prasowa, radiowa i TV, mająca na celu oddziaływanie na szeroką publiczność przez dostarczenie aktualnych i istotnych informacji na różne tematy.

Podstawowe gatunki publicystyczne:

1. Wiadomości - informacje, notatki, komunikaty, depesze, kroniki wydarzeń, zestawienia wiadomości, korespondencja

2. Sprawozdania - sprawozdanie, bezpośrednia transmisja radiowa, reportaż i inne

3. Artykuły - artykuł wstępny, a. publicystyczny, a. popularno-naukowy, list otwarty

4. Komentarze - komentarz, głosy i inne

5. Biografie - sylwetka, szkic portretowy, biogram, nekrolog

6. Krytyki - recenzje, szkic krytyczny

7. Felietony - felieton, gawęda

Reportaż - relacja o wydarzeniach, o faktach zaistniałych w rzeczywistości ludzkiej, relacja prowadzona konsekwentnie z przyjętą konwencją artystyczną. Istotę tego gatunku stanowi sprawozdanie obserwatora o prawdziwych wydarzeniach, sytuacjach i ludziach.

Sprawozdanie - zwięzłe i obiektywne zrelacjonowanie przebiegu wydarzeń. Powinno być wolne od upiększeń, własnych refleksji i ocen

Felieton - charakteryzuje się subiektywnym stosunkiem do tematu. Posiada lekki, błyskotliwy styl

Recenzja - jest jednocześnie opisem i oceną utworu

Notatka prasowa - najkrótsza forma wypowiedzi publicystycznej. Zawiera lakonicznie podaną informację o wydarzeniu

Artykuł publicystyczny. Cechy:

- porusza jeden aktualny problem istotny pod względem społecznym

- problem ukazany jest sugestywnie i jasno

- tytuł jest sformułowany interesująco

Komiks - występuje zwykle pod postacią serii obrazków powiązanych ciągłością czasową , powtarzających się postaci, rysowanych ręcznie, wydawany w formie kiszkowej czy drukowany w gazetach czy czasopismach. Składniki:

- postać bohatera w narracji komiksowej

- kadr i kompozycje w komiksie

- czas i ruch

- narracja literacka i emocje niewerbalne

Film jako sztuka. Aspekty:

- sztuka filmowa jako rozwinięcie jednej tradycyjnej dziedziny sztuki

- jako sztuka syntetyczna

- jako sztuka autonomiczna

Język filmu - uległa zmianom w zależności od wprowadzonych udoskonaleń technicznych, istotnym składnikiem jest pojemność obrazu na ekranie, zwana wielkością planu.

Plany:

1. Ogólny - ujmuje większe całości, postacie są oddalone i ukazane na tle większego fragmentu krajobrazu

2. Pełny

3. Średni - postacie widać do kolan na tle fragmentu dekoracji

4. Bliski - widok postaci ukazanych do piersi

5. Zbliżenie - ukazanie wypełniającej cały ekran twarzy lub rąk, fragmentu dekoracji

6. Detal - ujęcie z bardzo bliskiej odległości

Telewizja - przesyłanie ruchomych obrazów i przynależnego do nich dźwięku na odległość za pomocą fal.

Zakres telewizji:

1. TV otwarta w skali makro (duży zasięg) i mikro

2. TV satelitarna - programy emitowane na olbrzymie odległości za pomocą satelity komunikacyjnego

3. TV przewodowa, kablowa

4. TV w obwodzie zamkniętym, tzn użytkowa

Telewizja publiczna - utrzymuje się głównie z opłat abonamentów i dotacji państwa

Telewizja komercyjna - nastawiona na zysk, który może osiągnąć poprzez dużą oglądalność. Utrzymuje się wyłącznie z reklam, które nadawane są w systematycznych blokach.

Programy TV ze względu na jakość

1. Czarno-białe i kolorowe

2. Trójwymiarowe i płaskie

3. monofoniczne i stereofoniczne

Odbiór:

- powierzchowny: w tle, mimowolny, okazjonalny

- dogłębny - spontaniczny, ukierunkowany

Wpływ - długotrwały proces, który przejawia się w zmianach dotyczących postaw, poglądów, ocen moralnych, estetycznych itp. Rodzaje wpływu: natychmiastowy - bezpośredni, kumulatywny, podświadomy

Sfery wpływu masowego komunikowania

- na zachowania

- na poziom wiedzy

- na postawy

- na sprawność organiczną

Kryteria krytycznego stosunku do TV:

1. Zdolność oceniania własnych zachowań związanych z oglądaniem TV i sterowania nimi

2. Zdolność kwestionowania prawdziwego obrazu rzeczywistości oglądanego na ekranie

3. Swoisty rodzaj czujności wobec odbieranych treści - rozpoznawanie perswazyjności przekazu

4. Umiejętności kontrargumentowania oraz dostrzegania skutków oglądania TV we własnym życiu

Technologia informacyjna - zespół wyspecjalizowanych urządzeń, których podstawą są komputery połączone w sieci i oprogramowanie służące procesowi komunikowania.

Technologia kształcenia obejmuje:

- zaznajomienie z istotą i obsługą środków dydaktycznych, a także materiałów dydaktycznych

- umiejętności optymalnego zastosowania tych urządzeń i materiałów w praktyce, dopracowania się skutecznej metodologii dydaktycznej

- ogólną orientację w tej nowej dziadzinie nauki jako subdyscyplinie pedag. obejmującej teorię i praktykę stosowania środków technicznych i mediów w edukacji

Funkcje komputerowych programów dydaktycznych:

- przekazywania nowych treści programów nauczania

- aktualizowania posiadanych wiadomości

- kontrolowania stopnia opanowania wiadomości i umiejętności

- stymulowania zainteresowań określoną dziedziną wiedzy

- indywidualizacji nauczania

- komunikowania się ucznia z nauczycielem

Cechy WWW: otwarty - niezależny od systemu operacyjnego, dostępny, dynamiczny, rozproszony, dyskretny, zapamiętujący, interaktywny, demokratyczny, automatyczny

Formy praktyki cyberbycia:

- cyberśrodowisko, cyberarchitektura - cyberprzedstawienia - childonika - urządzenia dotykowa - elektrokaniny - cyberprzestrzenie widmowe środowiska - wirtualne zwierzęta

Cyberprzestrzeń - przestrzeń otwartego komunikowania się za pośrednictwem połączonych komputerów i pamięci informatycznych pracujących na całym świecie.

9

---