System prawa
Pojęcie i rodzaje systemów
System = całość złożona z powiązanych ze sobą wedle pewnych zasad elementów
Systemy możemy podzielić ze względu na:
Genezę systemu
Systemy naturalne → powstają bez ignerencji człowieka, siłami samej natury
Systemy sztuczne → dziełem człowieka; powstają z góry przyjętego planu dla osiągnięcia celów
Cechy elementów składających się na dany system i więzi, które elementy te łączą ze sobą w całość
Systemy realne → składają się z realnie istniejących obiektów (np. las, samochód)
Systemy pojęciowe (nominalne) → elementami tych systemów są twory kulturowe: wartości, normy, pojęcia abstrakcyjne
Elementy systemu prawa i związki między nimi
Elementami systemu prawa pozytywnego są normy prawne
Związki łączące normy prawne jako elementy systemu prawa mogą mieć charakter:
Treściowe → polegają na:
Istnieniu powiązań logicznych między normami
Istnieniu wspólnej podstawy aksjologicznej norm należących do systemu
Jednolitości pojęć języka prawnego
Wprowadzeniu do tekstów aktów normatywnych licznych przepisów odsyłających
Analizujemy wszystkie skladniki systemu w perspektywie poziomej
Związki wynikające z hierarchii norm
Prowadzą do przyjęcia, że normy stanowione przez organ państwa wyżej usytuowany w hierarchii organów mają wyższą moc obowiązywania
Normy ustawione przez organy niżej położone w tej hierarchii nie mogą być sprzeczne z normami o wyższej mocy
Związki wynikające z relacji formalnych
Tworzenie norm jest aktem, który będzie skuteczny, gdy odbywa się w ramach prawnie określonych kompetencji i procedur
Zróżnicowanie systemu prawa jako efekt procesu historycznego
Prawo pozytywne jest podzielone na gałęzie
Pierwotne prawo (rzymskie) podzielilo się na:
Publiczne = prawem odnoszącym się do interesu państwa; reguluje stosunki między państwem a obywatelem (prawo konstytucyjne, administracyjne, karne, finansowe)
Prywatne = prawem dotyczącym korzyści poszczególnych jednostek; reguluje stosunki między równoprawnymi podmiotami głownie z zakresu obrotu majątkowego, spraw rodzinnych itp. (prawo cywilne, handlowe, rodzinne)
System prawa kontynentalnego (romańsko-germańskie) Wpływ prawa rzymskiego, doktryny pozytywizmu prawniczego |
System common law (prawo anglosaskie) |
|
|
Podział prawa na galęzie
Podstawy podziału:
Charakter stosunków społecznych, które prawo reguluje (przedmiot regulacji)
→ prawo publiczne (konstytucyjne, administracyjne, finansowe, karne materialne, procesowe)
→ prawo prywatne (cywilne, handlowe, rodzinne)
Podmiot regulacji → kogo prawo dotyczy
Zakres terytorialny regulacji
→ prawo o zasięgu ogólnopaństwowym, tworzone przez naczelne i centralne organy państwa (parlament, rząd, ministrowie)
→ prawo o zasięgu lokalnym (prawo miejscowe)
Kryterium metody regulacji:
Prawnocywilna
Prawnoadministracyjna
Prawnokarna
Zasady prawa cywilnego materialnego:
Rowności stron
Ochrony własności
Swobody umów
Wykonywania praw podmiotowych
Ochrony działających w dobrej wierze
Ochrony praw nabytych
Ochrony dóbr osobistych
Zasady prawa karnego materialnego:
Praworządności → nie ma przestępstwa ani kary bez ustawy
Humanizmu
→ przyjęcie zasady subsydiarności prawa karnego wobec innych uregulowań prawnych
Sądowego wymiaru kary sprawiedliwej
In dubio pro reo → nakaz interpretowania wątpliwości na korzyść oskarżonego
Prawo wewnętrzne x
Prawo międzynarodowe publiczne
Powstaje jako produkt stosunków między suwerennymi państwami i innymi podmiotami obrotu międzynarodowego w formie umów i zwyczaju
Nie zna zwierzchności jednych podmiotów w stosunku do innych → zasadniczą formą regulacji są normy dyspozytywne
Nie posługuje się sankcjami → sankcje wynikają z dobrowolnie zawartych umów przez suwerenne podmioty
Prawo międzynarodowe skutkuje w stosunkach wewnętrznych państw, które to prawo uznają
Prawo wspólnotowe = tworzone początkowo w ramach Wspólnot Europejskich a następnie Unii Europejskiej
Prawo prywatne międzynarodowe = stosowanie obcego prawa w stosunkach wewnętrznych danego państwa
Zasada niesprzeczności norm i reguły kolizyjne
Rodzaje sprzeczności norm:
Sprzeczności logiczne → występują w trzech postaciach:
Adresat A, norma N → w warunkach określonych przez hipotezę tej normy nakazuje czynić to, co norma N w tych samych warunkach i temu samemu adresatowi czynić zakazuje → wykłuczone
Adresatowi A norma N1 w warunkach określonych przez hipotezę tej normy nakazuje czynić to, co norma N2 w tych samych warunkach, temu samemu adresatowi dozwala czynić → gdy adresat zachowa się w sposób inny niż nakazany przez normę N1
Adresatowi A norma N1 zakazuje czynić to, co norma N2 w tych samych warunkach dozwala
Przeciwieństwa logiczne
Dwie lub więcej norm nakazuje danemu adresatowi różnego rodzaju zachowania, które są nie możliwe do jednoczesnego zrealizowania
Sprzeczności prakseologiczne
Zachowanie zgodne z jedną normą unicestwia całkowicie lub w części skutek zachowania zgodnego z drugą normą
Normy syzyfowe „otwórz drzwi, jeśli są zamknięte”
Reguły kolizyjne pozwalające na usuwanie sprzeczności norm w systemie prawa pozytywnego:
Reguła kolizyjna porządku hierarchiznego → norma wyżej usytuowana w hierarchii norm uchyla normę niższego rzędu
Reguła kolizyjna porządku czasowego → norma póżniejsza uchyla normę wcześniejszą
Reguła porządku treściowego → norma szczególna uchyla ogólną
Zupełność systemu prawa. Luki w prawie
Luka w prawie = taki brak regulacji, co do którego można racjonalnie twierdzić, że nie jest przez ustawodawcę zamierzony
Gdyby ustawodawca działał racjonalnie, ten stan rzeczy uregulowałby
Może wystąpić gdy:
Ustawodawca nie zakończył procesu prawodawczego wbrew wyrażniej zapowiedzi (swoiste luki w prawie)
Pomino zakończenia procesu legislacyjnego nadal nie można ustalić norm regulujących określoną kwestię (techniczne luki w prawie)
→ luki konstrukcyjne
Luki aksjologiczne = ustawodawca powinien jakiś stan rzeczy uregulować, w ogóle lub w określony sposób, jeśli kierować się ma pewnymi założeniami aksjologicznymi
Luki logiczne = wynikają z istnienia sprzeczności norm
3