POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY
KATEDRA FIZYKI
Temat ćwiczenia: Zjawisko Halla.
Skład grupy:
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie zjawiska Halla występującego w półprzewodnikach, wyznaczanie statycznych charakterystyk hallotronu oraz wyznaczenie stałej Halla dla badanego półprzewodnika.
Wstęp teoretyczny
W elementach galwano - magnetycznych wykorzystuje się zjawiska galwano- i ferrodynamiczne zachodzące w półprzewodnikach pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego . Do tego typu zjawisk należy efekt Halla.
Efekt Halla polega na tym, że w materiale przewodzącym prąd elektronowy, poprzez działanie na ten materiał zewnętrznego pola magnetycznego o kierunku poprzecznym do kierunku przewodzenia prądu, uzyskuje się w nim pole elektryczne, a zatem i różnice potencjałów wzdłuż prądu przewodzenia. Zjawisko to zachodzi zarówno w metalach jak i w półprzewodnikach. Rozważmy płaską prostopadłościenną płytkę półprzewodnika. Dla uproszczenia rozważań przyjmiemy, że przewodzenie prądu w płytce odbywa się w oparciu o nośniki typu n (elektrony), oraz że ruchliwość nośników jest jednakowa.
Wprowadźmy układ współrzędnych normalnych XYZ. Do płytki wzdłuż krawędzi i przeciwnie do zwrotu osi X jest przyłożone zewnętrzne pole elektryczne E. Pod wpływem tego pola nośniki uzyskują prędkość VE określona zależnością :
VE = -ue*E (1)
Znak minus świadczy o przeciwnym zwrocie prędkości elektronów w stosunku do przyłożonego pola elektrycznego. Po umieszczeniu próbki w polu magnetycznym o indukcji B zgodnej ze zwrotem osi Z na poruszające się z prędkością VE elektrony działa siła Lorenza o kierunku i zwrocie zgodnym z regułą prawej dłoni opisana równaniem:
F = -e* VE*B*sinα (2)
W dalszych rozważaniach przyjmiemy kąt α = 90 więc sinα = 1. Siła Lorenza działa w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny utworzonej przez wektory VE i B, przy czym dla nośników typu n jej zwrot jest zgodny z przyjętym zwrotem dodatnim osi Y w wyniku działania tej siły pojawia się składowa VF prędkości nośników o zwrocie zgodnym z siłą Lorenza i określoną zależnością :
VF = -ue*EF (3)
Współczynnik (stała Halla) jest parametrem charakteryzującym rodzaj przewodnika i ma różną wartość dla różnych materiałów. W szczególności dla półprzewodników typu n opisany jest zależnością :
RH = - (3*π) / 8*ρ*n
dla półprzewodników typu p.:
RH = (3*π) / 8*ρ*p.
Przy czym n , p. oznaczają koncentrację odpowiednio elektronów i dziur, ρ- ładunek elektronu .
Z powyższych wzorów wynika, że polaryzacja napięcia Halla dla półprzewodników typu n lub p. jest różna. Badając znak napięcia Halla dla dowolnego rodzaju półprzewodnika przy znanym kierunku wektora indukcji w płytce możemy określić dominujący rodzaj nośników w tym materiale.
Tabela pomiarowa.
UH [mV] |
||||||||||
Jm |
Jx |
3 |
3,5 |
4 |
4,5 |
5 |
5,5 |
6 |
6,5 |
7 |
0 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
100 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
200 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
300 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
400 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
500 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
600 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|