Przemysł elektrotermiczny
energia jest zużywana do wytworzenia odpowiedniej ilości ciepła
Piece: łukowe, oporowe, kombinowane, indukcyjne
Zalety ogrzewania elektrycznego:
możliwość uzyskania wysokich temperatur, łatwość jej regulowania,
zgromadzenie dużej ilości energii w małej objętości,
duży stopień czystości uzyskiwanych produktów (bo brak popiołu i innych zanieczyszczeń występujących w paliwach w paliwach),
łatwość utrzymania odpowiedniego środowiska procesu (obojętne, redukujące itp.)
zapewnienie lepszych warunków pracy.
Zastosowanie:
metalurgia
otrzymywanie produktów niematalicznych
karbid
cyjanamid
fosfor
Karbid CaC2
Redukcja tlenku wapniowego węglem CaC + 3 C ⇔ CaC2 + CO + 452 kJ
Układ: 3 fazy stałe, jedna gazowa, n - niezależnych składników, f = 4, n = 3
Reguła faz Gibbsa f + s = n + 2 s = n - f + 2 = 3 - 4 + 2 = 1
Chcąc spowodować zanik jednej z faz układu - zmiana jednego parametru (T)
Dla określonej wartości temperatury - prężność par CO pCO (wzrasta gdy T ↑ )
przekroczenie pewnej wartości pCO powoduje cofnięcie przebiegu reakcji.
W praktyce reakcja jest nieodwracalna, bo
w T 1600 °C CO i CaC2 rozpuszczają się wzajemnie - jedna faza
⇒ liczba faz ulega zmniejszeniu, s = 2,
więc kierunek przebiegu reakcji zależy od 1) T (pCO), oraz 2) [CaC2].
Zależność tego drugiego parametru można wyeliminować utrzymując stałe ciśnienie 1 bar
Wzrost temperatury jest limitowany dysocjacją termiczną karbidu: CaC2 ⇔ Cagaz + 2 C
prężność rozkładowa karbidu w T = 1800 °C wynosi 1 mm Hg
T = 2500 °C wynosi 105 Pa (1 bar)
Proces prowadzić należy w temp 1900 - 2000 °C.
Karbid zawsze zanieczyszczony CaO i C (reakcja nie biegnie do końca)
Produkt - karbid z zanieczyszczeniami - zależne
od stopnia zanieczyszczenia surowców
warunków prowadzenia procesu
Karbid 80 % CaC2 - karbid nadeutektyczne.
Podczas oziębiania wydziela się czysty CaC2, potem gęstnieje cała masa.
Oznaczanie jakości karbidu:
Określa się ilość acetylenu (w litrach) otrzymanego z 1 kg karbidu pod wpływem wody:
CaC2 + H2O → CaO + C2H2 [z 1 kg ok. 300 l acetylenu]
Warunki prowadzenia procesu otrzymywania karbidu:
Surowce:
Kamień wapienny nie mniej niż 97 % CaCO3,
Krzemionka obniża Tt mieszaniny surowej, powoduje większe zużycie energii elektrycznej,
Tlenek magnezowy, tlenek glinu - zwiększa gęstość ciekłego karbidu - wypływ z pieca,
Związki fosforu - tworzą Ca3P2 pod wpływem wody → toksyczny H3P,
Wapno źle wypalone - zmniejsza wydajność prowadzonej reakcji i powoduje wzrost zużycia koksu.
Węgiel - o jakości decyduje skład i własności fizyczne: przewodność elektryczna, zdolność kruszenia się, ścieralność. Rozdrobnienie koksu zmniejsza przewodność oraz zwiększa opór - pozwala uzyskać wyższą temperaturę.
Rozdrobnienie limitowane koniecznością przepuszczalności dla CO.
Zalecane rozdrobnienie: koks średnica > 5 mm
wapno średnica 2 - 2,5 razy większa.
Dodatek antracytu obniża przewodność mieszanki.
Proces technologiczny:
rozdrobnienie
umieszczenie mieszaniny pomiędzy elektrodami węglowymi, doprowadzenie 3-fazowego prądu o napięciu 120 - 250 V
Uzyskany karbid w postaci ciekłej masy jest spuszczany co pewien czas z pieca. Oziębiony stop karbidu poddaje się rozdrobnieniu.
Gazy z pieca karbidowego: T 600 - 700 °C - do syntezy (CO i H2), paliwo gazowe
zawierają: 65 - 70 % CO, 8 - 15 % H2, 4 - 6 % CO2, 0.5 - 1,5 % O2 i N2.
Zastosowanie:
do otrzymywania - azotniaku i acetylenu !
Cyjanamid wapnia - azotniak CaCN2
W reakcji azotowania karbidu: CaC2 + N2 ⇔ CaCN2 + C - 293 kJ
Duża szybkość reakcji w T 1000 - 1150 °C. Egzotermiczna - może przebiegać samorzutnie - początek reakcji wymaga ogrzania substratów do odpowiedniej temperatury
W T 1150 °C reakcja w kierunku odwrotnym.
Obniżenie temperatury przebiegu reakcji - dodatek 2 % CaF2, 5 % CaCl2
i do 20 % gotowego produktu CaCN2.
Reakcja azotowania karbidu pomiędzy fazą stałą i gazową, wymaga:
rozdrobnienia karbidu
stosowanie 99,8 % N2
produkt zanieczyszczony węglem.
Etapy w procesie azotowania:
okres indukcji - mała szybkość reakcji, tworzenie się zarodków nowej fazy.
przebieg reakcji w strefie krytycznej do chwili przereagowania 35 % karbidu.
przebieg reakcji w strefie dyfuzyjnej - zależna szybkość reakcji od szybkości dyfuzji N2.
doazotowanie - powolne wiązanie małych porcji azotu.
Proces technologiczny
Metoda zapłonowa (Franka i Caro) - reakcję zapoczątkowuje się elektrotermicznie.
Kosz z blachy perforowanej (3), w środku elektroda inicjująca,
prąd zmienny trójfazowy, 100 A i napięcie 70 V.
Prąd doprowadzony do momentu ogrzania karbidu do 1000 °C.
Azot prowadzony od dołu. Przebieg reakcji śledzony na podstawie ciśnień azotu.
Zrównanie ciśnień azotu u dołu i u góry aparatu wskazuje na zakończenie procesu azotowania. Ok. 30 h.
Chłodzenie trwa kilkanaście minut. Proces prowadzi się periodycznie.
Wydajność do 92 %.
Produkt po ostygnięciu poddaje się procesowi kruszenia i odgazowaniu (wprowadzenie H2O, aby związać węglik wapnia)
Metoda Polzeniusza - w piecu tunelowym.
Karbid w przetaczanych wózkach poddawany jest azotowaniu w przeciwprądzie do podawanego azotu.
Dodatek CaF2 lub CaCl2 powoduje obniżenie temperatury rozpoczęcia reakcji.
Na powierzchnię karbidu w wózku nasypuje się saletrę wapniową.
Reakcja rozpoczyna się przy 750 °C.
Azot wprowadzony do pieca chłodzi wychodzący z pieca produkt, sam ogrzewa się.
Zastosowanie: azotniak - nawóz sztuczny
Otrzymywanie fosforu
Redukcja fosforytów węglem:
2 Ca2(PO4)2 + 10 C + n SiO2 → P4 + 10 CO + 6 CaO . n SiO2 + Q
n = 4 - 7, dla n = 6 najniższa temp. dla której prężność par = 1bar (T = 1200 °C)
2 Ca2(PO4)2 + 10 C + 6 SiO2 → P4 + 10 CO + 6 CaO . n SiO2 + 3055 kJ
najwyższa szybkość , gdy T 1400 - 1450 °C.
krzemionka (też Al.2O3, Fe2O3) o charakterze kwasowym wiąże zasadowy tlenek wapnia,
roztopiona szlaka krzemianu wapnia - odprowadzane ze strefy reakcji
dwa produkty gazowe -
reakcja przebiega ok. 30 min.
stosuje się nadmiar C (5%)
substraty rozdrobnione
Mieszanina gazów - chłodzenie (płuczki z wodą)- wykroplenie fosforu (Tt = 47,3 °C) - umiejętne, pożądana faza ciekłe (zatykanie przewodów przez Ps)
Surowiec apatyt - w gazach tlenek krzemu, który podczas kondensacji fosforu w czasie chłodzenia go wodą ulega hydrolizie:
3 SiF4 + 4 H2O ⇔ 2 H2SiF6 + SiO2 . 2 H2O
ciekły fosfor uzyskiwany tą metodą może być zanieczyszczony krzemionką
Proces technologiczny
Poszczególne reagenty zmielone, po zmieszaniu podaje się z zasobników (1) do pieca elektrycznego (2). Gazy z pieca oczyszcza się z pyłu - filtry elektrostatyczne (3).
Skład gazów: 6,5 - 8,5 % P4 , 78 - 85 % CO, małe ilości SiF4, H2, PH3, H2S,
chłodzenie w płuczkach wodnych (4).
Kondensujący fosfor w stanie ciekłym odprowadzany do zbiornika (5)
CO - np. jako paliwo w kotłowniach.
12 000 - 16 000 kWh na 1 t fosforu
7 t żużla na 1 t fosforu
Żelazofosfor najcięższy (zawiera 24 - 27 % P, 72 - 73 % Fe, 2 % Si) do produkcji żeliwa w procesie wielkopiecowym.