Sprawozdanie nr.4
Temat	Zgniot i rekrystalizacja.
Imię Nazwisko
Grupa		Data oddania			Ocena

1. Wstęp teoretyczny:

Zgniotem nazywamy zmiany własności fizycznych i mechanicznych metalu lub stopu wywołane jego odkształceniem na zimno (poniżej około 0.4 T_top). Podczas zgniotu zachodzą zmiany strukturalne związane z wprowadzeniem defektów sieci: punktowych i liniowych, a w przypadku bliźniakowania także powierzchniowych. Ze wzrostem odkształcenia wzrasta ilość defektów i ulega zaburzeniu periodyczny układ atomów w sieci.

Miara zgniotu jest stopień odkształcenia wyrażany w procentach lub rzeczywiste odkształcenie. Względne odkształcenie może być określone jako:

- względne odkształcenie

ε = Δl/l₀*100%

- względna redukcja przekroju

ε = ΔS/S₀*100%

gdzie:

Δl i ΔS są odpowiednio przyrostem długości lub wielkością redukcji przekroju

l₀ i S₀ są długością początkowa i przekrojem początkowym

Zgniotem krytycznym nazywamy minimalna wartość zgniotu przy którym następuje rekrystalizacja, wielkość ziarna jest największa

Rekrystalizacja jest procesem, w którym powstają zarodki nowych nie odkształconych ziarn, które następnie się rozrastają Proces ten zachodzi w temperaturach powyżej tzw. temperatury rekrystalizacji. Jest to spowodowane głownie zanikiem dyslokacji, których gęstość spada w tym okresie o kilka rzędów wielkości. wywołuje to zmniejszenie umocnienia, a wiec obniżenie twardości i wytrzymałości i wzrost własności plastycznych.

Istota rekrystalizacji jest zarodkowanie w zgniecionym materiale nowych, nie odkształconych ziarn i ich rozrost, aż do całkowitego pochłonięcia obszarów zdefektowanych.

OKREŚLENIE WIELKOŚCI ZIARN W ZALEŻNOŚCI OD STOPNIA ZGNIOTU (ε).

Do badania wykorzystane zostały próbki aluminiowe, które poddane zostały rozciąganiu W ten sposób uzyskano w nich zgniot (odpowiednio 2%,4%,7%,9%,10%,

13%). Następnie odkryto na nich ziarna poprzez wytrawienie w kwasie fluorowodorowym (HF). Na próbkach zakreślamy powierzchnie bazową (S_B), liczymy ilość ziarn (n) na tej powierzchni i obliczamy średnią wielkość ziarn ze wzoru :

S_śr = S_B / n

Wyniki umieszczamy w tabeli i rysujemy wykres.

OKREŚLENIE TWARDOŚCI MATERIAŁU W ZALEŻNOŚCI OD TEMP. REKRYSTALIZACJI.

Badamy twardość tych próbek metodą Vickersa. Mierzymy długość przekątnej wgłębienia i odczytujemy twardość z tablic. Wartości zestawiamy w tabeli i szkicujemy wykres.

2. Wyniki pomiarów.

Paski aluminiowe rozciągane i wyżarzane były w temperaturze rekrystalizacji. Ziarno ujawnione było kwasem fluorowodorowym.

E[%]	2	4	7	9	10	13
Pow.bazowa	100	100	100	100	100	100
Ilość ziarn	12	25	44	146	207	375
Wielkość ziarn	8,333333	4	2,272727	0,684932	0,483092	0,266667

Wykres zależności wielkości ziarna od E[%]

E - wydłużenie [ % ]

Lp	T[C°]	Średnica penetracji[m]	Twardość HB [N/mm^2]
1	0 w st. zgniotu	1,4	1560
2	100	1,35	1680
3	250	1,35	1681
4	300	1,5	1354
5	350	1,6	1186
6	400	1,7	1047
7	550	2,05	709

HB=2P/ΠD(D-
)

P-siła nacisku 250 Kg= 2451,66 N

D-średnica kulki 5mm

d- średnica penetracji

Szacunkowe struktury powierzchni mosiądzu M63

w stanie zgniotu zrekrystalizowana w temp. 550 C°

3. Wnioski:

Z wykresów możemy zauważyć , że wraz ze wzrostem stopnia odkształcenia wielkość ziarna maleje. Widzimy także , że twardość stali będącej po rozciąganiu i rekrystalizacji maleje wraz ze wzrostem temp. Rekrystalizacji.

---