048, Sztuka celnego strzelania


Posługiwanie się podpórką nie powinno przeszkadzać normalnej posta­wie strzeleckiej.

Strzelanie z podpórką jako nieprzydatne w pełni w sporcie wyczyno­wym przedstawiam wyłącznie w aspekcie szkolenia wstępnego.

Ustawienie (ułożenie) ciała Strzelca w stosunku do celu winno sprzyjać zachowaniu jednakowej, możliwie jak najdalszej odległości między wzro­kiem a szczerbinką. Nos nie może dotykać zamka lub przedniej części pokrywy zamkowej. Oczywiście ułożenie ciała pod kątem około 45° nie dla każdego Strzelca będzie wygodne. Wyżsi wzrostem, o dłuższej szyi i dłuższych rękach muszą więc ułożyć się w stosunku do celu bardziej prosto (i odwrotnie). Mięśnie nóg powinny być rozluźnione. Niektórzy pod­ciągają prawą nogę, aby unieść trochę klatkę piersiową.

Podpórka musi być tak wysoka, aby przy wygodnej postawie, po nor­malnym wydechu, linia celowania znajdowała się na poziomie spodu celu. Chciałbym tu podkreślić, że przejście z podpórki miękkiej na twardą i odwrotnie a także bezpośrednia styczność lufy lub łoża z podpórką (bliżej wylotowej lub wlotowej części) bardzo ujemnie odbija się na wiel­kości rozrzutu w pionie.

Broń na podpórce ze względu na kąt wylotu powinna leżeć zawsze jed­nakowo, przy czym środek ciężkości broni powinien spoczywać na pod­pórce.

Prawe ramię należy odsunąć jak najdalej do tyłu po to, aby maksy­malnie zmniejszyć nieuzasadnioną bo jaźń przed „kopnięciem broni'5.

Ułożenie lewej ręki może być dwojakie:

— pierwszy sposób: ręka częścią grzbietową leży na podpórce;

—■ drugi sposób: ręka, z łokciem wysuniętym jak najdalej do przodu, palcami opiera się o prawe ramię. Kość policzkowa (wyrostek jarzmowy) naciska pionowo z góry kolbę ułożoną między kciukiem a resztą palców lewej ręki, tworząc dla broni „kleszcze”. Który z tych sposobów jest lepszy?

Niesłuszne jest twierdzenie, że pierwszy sposób (wysunięta lewa ręka na podpórce) pomaga strzelcom w późniejszym szkoleniu bez podpórki. Lewa ręka wykonuje przecież pracę wręcz przeciwstawną niż w strzela­niu bez podpórki. Lewa ręka leżąca na podpórce słabiej lub mocniej trzy­ma broń, przyciskając ją do ramienia. W postawie bezpodpórkowej zaś broń powinna leżeć na rozluźnionych mięśniach lewej ręki. Niezależnie od tego jak silnie lewa ręka trzyma broń, zawsze powstaje możliwość ob­niżenia kolby przy ramieniu pod wpływem silnego nacisku kości policz­kowej. Wraz ze zmianą położenia kolby przy ramieniu, zmienia się także kąt wylotu i średni punkt trafienia w płaszczyźnie pionowej.

Polecam sposób drugi, posiadający niewątpliwie więcej plusów, szcze­gólnie w strzelaniach szybkich.

Dalszych zasad przy strzelaniu z podpórką opisywać nie będę, ponieważ są one identyczne jak przy strzelaniu z pozycji leżącej bez podpórki.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
054, Sztuka celnego strzelania
091, Sztuka celnego strzelania
080, Sztuka celnego strzelania
093, Sztuka celnego strzelania
046, Sztuka celnego strzelania
090, Sztuka celnego strzelania
072, Sztuka celnego strzelania
081, Sztuka celnego strzelania
060, Sztuka celnego strzelania
076, Sztuka celnego strzelania
058, Sztuka celnego strzelania
057, Sztuka celnego strzelania
096, Sztuka celnego strzelania
099, Sztuka celnego strzelania
015, Sztuka celnego strzelania
001-004, Sztuka celnego strzelania
017, Sztuka celnego strzelania
005, Sztuka celnego strzelania
092, Sztuka celnego strzelania

więcej podobnych podstron