BADANIE PŁYNU MÓZGOWO - RDZENIOWEGO
NAKŁUCIE LĘDŹWIOWE
R. Mazur i wsp. „Podstawy kliniczne neurologii”
R. Mazur „Neurologia - myślenie kliniczne”
A. Prusiński „Neurologia praktyczna”
W. Jakimowicz „Neurologia kliniczna”
M. Schirmer „Neurochirurgia”
G. Fuller „Badanie neurologiczne - to proste“
J. Murtogh „Zabiegi lekarskie”
NAKŁUCIE LĘDŹWIOWE :
• wskazania do nakłucia :
krwawienie podpajęczynówkowe :
gdy nie ma możliwości wykonania CT
gdy CT nie rozstrzyga wątpliwości diagnostycznych
zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych, mózgu, rdzenia kręgowego,
lub korzeni rdzeniowych
choroby demielinizacyjne tj. SM
kiła, AIDS
podanie dokanałowe leków, lub środka kontrastowego (mielografia)
• przeciwwskazania do nakłucia :
zespół wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego
zmiany ropne na skórze okolicy lędźwiowej
skazy krwotoczne
• powikłania nakłucia :
zespół popunkcyjny :
występuje u 5 - 10% pacjentów po nakłuciu lędźwiowym
spowodowany jest najprawdopodobniej wyciekaniem płynu
mózgowo - rdzeniowego do przestrzeni nadtwardówkowej przez
otwór w oponie twardej powstały po nakłuciu
objawy : bóle i zawroty głowy, nasilają się w pozycji siedzącej i stojącej
zapobiega mu leżenie z głową nisko ułożoną przez 24 h po zabiegu
po 5 - 7 dniowym leżeniu objawy zespołu popunkcyjnego zwykle
ustępują
infekcja przestrzeni płynowych i zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych
popunkcyjne krwawienie nad- i podtwardówkowe
rzadko, zwykle u pacjentów z zab. krzepnięcia
wklinowanie pnia mózgu do szczeliny namiotu, lub do for. magnum i śmierć
przy ↑ ciśnieniu śródczaszkowym
• technika nakłucia lędźwiowego :
przed wykonaniem nakłucia zbadać dno oka, by wykluczyć ↑ ciśnienia
śródczaszkowego (obrzęk tarczy n.II)
nakłucie przeprowadza się w pozycji leżącej, lub siedzącej
pozycja leżąca jest lepsza bo mniej powikłań, łatwiejsza ocena
drożności kanału kręgowego
chory leży na twardym podłożu na 1 z boków, kolana przygięte
jak najbardziej do brody, tak by kręgosłup był jak najbardziej przygięty
ku tyłowi (pozycja embrionalna)
wyznaczenie miejsca wkłucia :
miejsce wkłucia wyznacza linia łącząca górne krawędzie talerzy
biodrowych
zwykle jest to przestrzeń między wyrostkami ościstymi kręgów
L3 - L4, lub L4 - L5
odkażenie skóry w miejscu wkłucia
znieczulenie (np. 2% lidokaina)
wkłucie :
igłę wkłuwa się we wcześniej wyznaczonym miejscu w płaszczyźnie
strzałkowej, w linii środkowej (4nieco na zewnątrz - ok.1 cm. od linii
środkowej, aby pokonać więzadła łączące wyrostki ościste kręgów),
w kierunku nieco dogłowowym (7celować w pępek)
przebija się więzadła nadkolcowe (niewielki opór) i oponę twardą
(4 - 6 cm. w głąb)
w chwili przebicia opony twardej wyraźna zmiana oporu
jeśli napotka się opór kostny igłę należy wycofać i zmienić nieco
kąt nakłucia
w trakcie wprowadzania igły do przestrzeni podpajęczynówkowej
można niekiedy spowodować gwałtowny ból kończyny dolnej
(podrażnienie korzenia rdzeniowego) - należy cofnąć nieznacznie igłę
i zmienić kierunek wkłucia
jeśli nakłucie jest udane to po usunięciu mandrynu z igły wypływa
kroplami wodojasny płyn
zmierzyć ciśnienie płynu za pomocą manometru połączonego z igłą
sprawdzić drożność kanału kręgowego poprzez wykonanie próby Queckenstedta
pobieranie płynu do badania (ok. 10 ml.)
ponownie zmierzyć ciśnienie (ciśnienie końcowe)
usuwanie igły punkcyjnej:
włożyć mandryn do igły
usunąć igłę z kanału kręgowego
opatrunek jałowy
pacjent leży płasko 24 h
• ciśnienie płynu mózgowo - rdzeniowego :
prawidłowo w pozycji leżącej wynosi 6 - 20 cm. H2O, a w pozycji siedzącej
15 - 24 cm H2O
• próba Queckenstedta :
wykonuje się ją aby ustalić czy zachowana jest drożność przestrzeni
podpajęczynówkowej rdzenia
próba polega na dość silnym uciśnięciu żył szyjnych
w warunkach fizjologicznych ucisk na żż. szyjne wywołuje zahamowanie
odpływu krwi żylnej → rozszerzenie naczyń żylnych w obrębie czaszki →
szybki ↑ ciśnienia płynu mózgowo - rdzeniowego → szybki ↑ ciśń. PMR
w przestrzeni podpajęczynówkowej rdzenia do ok. 60 cm H2O → zwolnienie
ucisku → szybki ↓ ciśń. PMR do wartości prawidłowych
jeśli pomiędzy przestrzeniami płynowymi czaszki i kanału kręgowego
istnieje przeszkoda zamykająca przestrzeń podpajęczynówkową to podczas
próby Queckenstedta nie zmieni się ciśnienie w odcinku leżącym poniżej tej
przeszkody - patologiczna próba Queckenstedta
jeśli drożność kanału kręgowego jest częściowo zachowana to wówczas
ciśnienie płynu powoli ↑ i powoli ↓ (↑ szybszy niż ↓)
gdy mechanizm wentylowy to ciśnienie podnosi się, ale nie spada
gdy próba Queckenstedta jest patologiczna silne uciśnięcie brzucha może wywołać znaczny ↑ ciśnienia PMR poniżej przeszkody :
↓ odpływu krwi z dużych naczyń żylnych jamy brzusznej i rozszerzenie żył opony miękkiej rdzenia kręgowego
BADANIE PŁYNU MÓZGOWO - RDZENIOWEGO :
• prawidłowy płyn mózgowo - rdzeniowy :
ciśnienie :
6 - 20 cm H2O w pozycji leżącej
15 - 24 cm H2O w pozycji siedzącej
barwa :
wodojasny
przejrzystość :
pełna
objętość :
100 - 160 ml
cytoza :
< 4/mm3
rodzaj komórek :
limfocyty/monocyty = 7/3
stężenie białka :
ogólne : 0,2 - 0,4 g/l
albuminy : 56 - 75%
IgG : 0,01 - 0,04 g/l
indeks IgG: < 0,8
elektrolity :
Na : 137 - 145 mmol/l
K : 2,7 - 3,9 mmol/l
Cl : 116 - 122 mmol/l
pH :
7,31 - 7,34
glukoza :
2,2 - 3,9 mmol/l
50 - 80% stężenia we krwi
• kolor i przejrzystość :
prawidłowy płyn jest wodojasny i przejrzysty
zabarwienie czerwone :
wynika z domieszki świeżej krwi (>500 erytrocytów/mm3)
krwawienie podpajęczynówkowe
uraz czaszkowo - mózgowy
płyn sztucznie skrwawiony w czasie nakłucia (zranienie oponowych
splotów żylnych)
RÓŻNICOWANIE PŁYNU SZTUCZNIE SKRWAWIONEGO
OD KRWAWIENIA PATOLOGICZNEGO
próba 3 probówek :
pobieramy płyn do 3 probówek :
płyn patologiczny - barwa nie zmienia się i nie tworzą się skrzepy
płyn sztucznie skrwawiony - podbarwienie krwią niejednolite, przy
pobieraniu do kolejnych probówek płyn
oczyszcza się
odwirowanie
płyn patologiczny :
po odwirowaniu ksantochromiczny (jeśli upłynęło 6 - 10 h od krwawienia)
płyn sztucznie skrwawiony :
po odwirowaniu przejrzysty i bezbarwny
osad :
płyn patologiczny :
kom. żerne zawierające erytrocyty
erytrocyty wyługowane
płyn sztucznie skrwawiony :
występują świeże erytrocyty
ksantochromia (zabarwienie żółte) :
obecność rozpadających się erytrocytów np. po przebytym krwawieniu
podpajęczynówkowym (najintensywniej pod koniec 1 tygodnia)
duże stężenie białka np. płyn zastoinowy (zespół Froina)
w przebiegu żółtaczki
gruźlicze zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych
płyn mętny :
ropne zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych
• cytoza :
prawidłowo 1 - 4 komórki/mm3
pleocytoza wielojądrzasta :
infekcje bakteryjne
pleocytoza jednojądrzasta :
infekcje wirusowe
infekcja kiłowa
infekcja gruźlicza
pleocytoza kwasochłonna :
infekcje pasożytnicze
pleocytoza mieszana :
infekcje mieszane
wczesny okres zapalenia rogów przednich rdzenia kręgowego
komórki nowotworowe :
pierwotne i przerzutowe nowotwory CUN
erytromakrofagi (makrofagi wypełnione hemosyderyną i resztkami erytrocytów) :
po przebytym krwawieniu podpajęczynówkowym
• białko :
prawidłowo 0,2 - 0,4 g/l
próba Pandy'ego :
dodanie pipetą kropli nasyconego roztworu kwasu karbolowego
do 1 ml płynu
wyraźne zmętnienie płynu → obecność ↑ ilości białka → (+) próba Pandy'ego
lekkie zmętnienie płynu → prawidłowe stęż. białka → słabo (+) próba Pandy'ego
umiarkowany ↑ ilości białka (do 1 g/l) :
stany zapalne CUN
guzy mózgu i rdzenia kręgowego
2 - 3 tygodnie po urazie mózgu
znaczny ↑ ilości białka :
ropne zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych
gruźlicze zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych
zmiany blokujące przepływ PMR w przestrzeniach płynowych -
tzw. płyn zastoinowy (zesp. Froina) - taki płyn jest ksantochromiczny,
może krzepnąć
rozszczepienie białkowo - komórkowe :
gdy znacznemu ↑ ilości białka nie towarzyszy proporcjonalny ↑ cytozy
płyn zastoinowy
zespół Guillaina - Barrego
polineuropatia cukrzycowa
IMMUNOELEKTROFOREZA :
precyzyjna ocena frakcji białkowych, jakościowo - ilościowa ocena Ig
stężenie Ig w PMR zależy od :
ilości we krwi
przepuszczalności bariery krew/PMR
ilości Ig wytwarzanych w CUN
prawidłowo Ig stanowią > 15% zawartości białka w płynie
wskaźnik IgG Linka - Tiblinga :
IgG PMR : IgG surowicy .
albuminy PMR : albuminy surowicy
w prawidłowych warunkach < 0,8
↑ stężenia IgG :
zapalenie opon i mózgu
kiła i AIDS
podostre stwardniające zapalenie mózgu
zespół Guillaina - Barrego
ropnie i guzy mózgu
SM
współczynnik białkowy :
stosunek globulin do albumin
normalnie 0,1 - 0,45
przesunięcie w kierunku przewagi globulin w chorobach przebiegających
z rozpadem mieliny np. SM, zapalenie mózgu i opon
• glukoza :
prawidłowo 50 - 80% zawartości glukozy we krwi
↑ stęż. glukozy :
cukrzyca
↓ stęż. glukozy :
hipoglikemia
bakteryjne (w tym gruźlicze) zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych
ropień mózgu
rakowatość opon
PŁYN MÓZGOWO - RDZENIOWY W RÓŻNYCH STANACH KLINICZNYCH :
• zakażenie bakteryjne :
płyn mętny
cytoza : >2000/mm3 , kom. wielojądrzaste
białko : > 2 g/l , płyn może krzepnąć
chlorki : < 116 mmol/l
glukoza : < 45 mg%
ciśnienie ↑
badanie bakteriologiczne (bezpośr. , hodowla)
• zakażenie wirusowe :
płyn wodo jasny
cytoza : < 1000/mm3 , kk. 1 - jądrzaste
białko < 1 g/l
Cl : N
glukoza : N
ciśnienie : ↑
badania : izolacja wirusa, PCR
• zakażenie gruźlicze :
płyn ksantochromiczny, mętny, włóknikowy, może tworzyć pajęczynkę
cytoza : kilkaset/mm3 , przewaga kk. 1 - jądrzastych
białko : > 1 g/l, a nawet > 10 g/l
Cl : < 116 mmol/l
glukoza : < 45 mg%
ciśnienie : ↑
badanie : oglądanie met. Ziehl - Nelsena, izolacja, PCR
• płyn zastoinowy (zespół Froina) :
poniżej przeszkody
wygląd ksantochromiczny, z czasem krzepnie
cytoza : N
białko : > 5 g/l (rozszczepienie białkowo - komórkowe)
Cl : N
glukoza : N
patologiczna próba Queckestedta
• kiła :
cytoza : 10 - 300/mm3, gł. kom. 1-jądrzaste
białko : 0,4 - 2 g/l
IgG : ↑ , obecne prążki oligoklonalne
(+) odczyny serologiczne - VDRL, FTA - ABS
7