2012-10-20
1
BADANIE PŁYNU
MÓZGOWO-RDZENIOWEGO
Analityka ogólna i techniki pobierania materiału
P
ŁYN MÓZGOWO RDZENIOWY
-
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Jasna, klarowna cieć, wypełniająca przestrzeń podpajęczynówkową ,
chroniąc ośrodkowy układ nerwowy.
Powstaje głównie w splotach naczyniówki komór mózgu (głównie bocznych),
które stanowią tkankę bogato unaczynioną (70%)
PMR powstaje na drodze:
-
wybiórczej sekrecji składników osocza przez komórki nabłonkowe splotu;
(BARIERA KREW-MÓZG)
-
Przenikania komórek z krwi
-
Wydzielania składników przez komórki OUN.
Dobowa synteza PMR u dorosłego człowieka wynosi ok. 500 ml, ale
pojemność przestrzeni płynowych wynosi zaledwie 85-150 ml, co oznacza 3
krotną wymianę płynu w ciągu doby (u noworodków: 10-60 ml).
2012-10-20
2
F
UNKCJE
PMR
Ochronna dla mózgowia
Wydalnicza
Eliminacja zbędnych produktów przemiany materii
oraz substancji toksycznych
Transportowa
Transport substancji do miejsc docelowych OUN z
odległych miejsc syntezy
WSKAZANIA DO BADANIA
PMR
m.in.:
Zakaźne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowego
Aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
Ropień OUN
Krwawienie podpajęczynówkowe
Choroby demielinizacyjne
Polineuropatie zapalne
Przerzuty nowotworowe do opon mózgowych
Guzy mózgu
Toczeń układowy
Choroby otępienne (Alzheimera, Creutzfeldta-Jakoba)
2012-10-20
3
P
RZECIWWSKAZANIA DO POBRANIA
PMR
podwyższone ciśnienie śródczaszkowe
miejscowe zakażenie skóry w miejscu punkcji
sepsa
zaburzenia krzepliwości krwi
(ryzyko krwawienia po punkcji)
ciężka niewydolność krążeniowo-oddechowa u
noworodków
P
OBRANIE PŁYNU DO BADANIA
Miejsca pobrania:
-
punkcja lędźwiowa (L3-L4/ L4-L5)(najczęstsza)
-
punkcja podpotyliczna
(zmiany zapalne skóry okolicy lędźwiowej)
-
punkcja komór bocznych przez ciemiączko
(tylko u niemowląt)
* PMR pobiera lekarz!
U dorosłego człowieka pobiera się jednorazowo maks. do 9 ml
PMR, w kilku porcjach po 2-3 ml, do suchej próbówki; U dzieci
do 2 ml [Guder WG, 2009]
Jednocześnie z próbką PMR należy zawsze pobrać próbkę krwi
na skrzep, pozwalającą uzyskać ok. 2 ml surowicy!!!
Badanie płynu wymaga porównania oznaczanych parametrów
we krwi!
Różnica czasu może wynosić do 12 godz.
PMR i krew pobierać do próbówek polipropylenowych
Badanie w PMR i krwi należy wykonać w tym samym cyklu
pomiarowym, przez tego samego analityka.
2012-10-20
4
KOLEJNOŚĆ BADANIA PRÓBEK PMR
1.
Testy chemiczne i immunologiczne
2.
Badanie mikrobiologiczne
3.
Badanie cytologiczne
TRANSPORT PŁYNU
Płyn wraz z krwią pacjenta należy dostarczyć do laboratorium
w możliwie jak najkrótszym czasie od pobrania
(autoliza elementów morfotycznych – po kilkunastu minutach)
Badanie powinno być wykonane do 30-45 min (maks. do 2
godz.) od pobrania
(CIT0)
Do badań mikrobiologicznych (podłoże transportowe, 37°C)
W przypadku oznaczeń białka płyn może być przechowywaniu
w temp. pokojowej do 2-3 dni lub w temp. 4°C do 2 miesięcy.
Istnieje możliwość zamrożenia płynu w – 20°C nawet do kilku
lat, w objętości powyżej 0,5 ml.
Nie dopuszcza się wielokrotnego zamrażania i rozmrażania
PMR!
2012-10-20
5
B
ADANIE
PMR
Próbkę delikatnie wymieszać
Badanie cytologiczne
(cytoza metodą komorową + rozmaz)
Badanie właściwości fizycznych (przed i po wirowaniu 1500 rpm, 10min)
• barwa
• przejrzystość
Badanie właściwości chemicznych (płyn odwirowany):
RUTYNOWO: DODATKOWO:
* białko (próby białkowe + oznaczenie ilościowe) * chlorki (jony)
* glukoza * albumina
* mleczany * IgG
T
RZY
PROGRAMY BADANIA
PMR
(
WG
.
REIBER I PETER
, 2001)
2012-10-20
6
W
YGLĄD
PMR
Prawidłowy PMR jest cieczą bezbarwną i klarowną, pH= 7,3-7,4
Informacja o zmianie wyglądu płynu powinna być umieszczona na skierowaniu do
laboratorium!!!
Badanie:
Oceny klarowności należy dokonać w przeźroczystej próbówce, na ciemnym tle.
Oceny barwy- w świetle dziennym, na białym tle.
PŁYN KRWISTY:
- krwawienie podpajeczynówkowe lub sródmózgowe
- „krwawienie sztuczne” (uszkodzenie naczyń żylnych podczas punkcji)
Różnicowanie I:
w przypadku krwawienia wywołanego podczas nakłucia lędźwiowego, płyn
pobierany do kolejnych 3 próbówek ulega stopniowemu przejaśnieniu w każdej kolejnej próbówce.
Płyn w krwawieniu podpajęczynówkowym jest jednolicie krwisty w każdej próbówce.
Ważne!!!: obserwować wygląd płynu podczas pobrania. Informacja powinna być umieszczona na
skierowaniu do laboratorium.
Różnicowanie II
:
płyn skrwawiony odwirować. Jeśli po wirowaniu płyn jest klarowny,
bezbarwny i wykazuje ujemną próbę benzydynową, można wnioskować, iż krew pochodziła z
nakłucia.
W
YGLĄD
PMR
PŁYN KSANTOCHROMICZNY
(żółty, pomarańczowy, różowy)
przebyte krwawienie podpajeczynówkowe lub sródmózgowe (
rozpad Hb)
żółtaczki ze stężeniem bilirubiny w surowicy w granicach 10-15 mg/dl
oksyhemoglobina
stężenie białka w płynie powyżej 150 mg/dl
karoten
PŁYN MĘTNY
[0 (przejrzysty) do +4 (bardzo mętny)]
zwiększenie liczby komórek krwi (leukocyty > 200/µl i erytrocyty > 400/µl)- widoczne
zmętnienie
obecność bakterii (opalescencja)
wysokie stężenie białka
-
Różnicowane
: jeśli po odwirowaniu PMR zmętnienie zanikło, oznacza, iż pochodziło od wysokiej pleocytozy.
Zmętnienie od bakterii i/lub białka nie zanika po odwirowaniu.
PŁYN ULEGAJĄCY WYKRZEPIANIU
Aktywacja czynników krzepnięcia w PMR na skutek wolniejszego przepływu płynu
(zespół Froina- blok kanału kręgowego)
•
płyn skrwawiony lub mętny należy odwirować i umieścić informację o jego wyglądzie
również po odwirowaniu.
2012-10-20
7
C
YTODIAGNOSTYKA
PMR-
OCENA PLEOCYTOZY
PLEOCYTOZA- liczba komórek jądrzastych powyżej 5/1µl płynu
Cytoza prawidłowa: < 5/µl u dorosłych, < 30/µl u noworodków
Prawidłowy układ odsetkowy w PMR:
Komórki
DOROŚLI
NOWORODKI
Limfocyty
Monocyty
Neutrofile
40-80%
15-45%
0-6%
5-35%
50-90%
0-8%
C
YTODIAGNOSTYKA
PMR-
OCENA PLEOCYTOZY
Ocena pleocytozy
komora Fuscha-Rosentala (3,2 µl), Neubauera lub inna
Płyn bezbarwny klarowny nie wymaga rozcieńczania; w przypadku zmętnienia lub
wysokiej pleocytozy należy płyn rozcieńczyć odpowiednio od 1:10 nawet do 1:10 000
solą fizjologiczną;
W celu lepszej wizualizacji, płyny wymagające rozcieńczenia można podbarwić odcz.
Samsona
lub Türka (100 µl PMR i 10 µl płynu) (5-30 min) (liza erytrocytów,
zabarwienie jąder pleocytów)
Ocena liczby komórek na całej siatce (16 mm
2
) podzielona przez 3 (liczba komórek/ µl)
Podajemy liczbę komórek/µl lub w L
2012-10-20
8
C
YTODIAGNOSTYKA
PMR-
OCENA PLEOCYTOZY
-
Należy zwrócić uwagę na występowanie erytrocytów (przed barwieniem).
-
Opisać ich ilość jako (pojedyncze, nieliczne, dość liczne, liczne,
świeże/wyługowane) lub policzyć na komorze Bürkera (kom/µl).
•
w PMR znacznie zanieczyszczonym krwią zaleca się ocenę liczby leukocytów
i erytrocytów na analizatorze hematologicznym (zaznaczyć na wyniku)!
•
Ze względu na utrudnione odróżnienie erytrocytów (obkurczonych) od
niebarwionych leukocytów, można korzystać z różnicy pomiędzy liczbą
całkowitą komórek w PMR a liczba wybarwionych leukocytów.
L
ICZENIE W ZALEŻNOŚCI OD PLEOCYTOZY
Pleocytoza niska (5-10/µl):
-
liczenie na całej siatce (16 mm
2
)/3
Pleocytoza średnia (10-25/µl):
-
Liczba komórek na 5 kwadratach (5 mm
2
)
Pleocytoza wysoka (> 50/ /µl):
-
Liczba komórek na 1 kwadracie (1 mm
2
) x 5
2012-10-20
9
PREPARATY CYTOLOGICZNE
(
CYTOGRAMY
)
Jeśli pleocytoza jest nieprawidłowa, należy bezwzględnie wykonać
preparat cytologiczny!
Przed wykonaniem preparatu cytologiczneg PMR należy go zagęścić
Zagęszczanie poprzez wirowanie w „zwykłej” wirówce prowadzi do
zniszczenia komórek, głównie monocytów i makrofagów
Metody zagęszczania PMR:
1.
Wirowanie w zwyklej wirówce (zniszczenie elementów morfotycznych, niski odzysk)
NIEZALECANE!!!
2.
Metoda swobodnej sedymentacji na szkiełku (mały odzysk)
3.
Sączenie płynu przez błony półprzepuszczalne (kosztowne, czasochłonne)
4.
Cytowirowanie (najczęściej stosowane)
WYKONANIE PREPARATU
-
CYTOSPIN
Do przygotowania cytospinu potrzebne są:
-
cytowirówka lub specjalny rotor do cytospinów
-
podstawka na preparat (saneczki)
-
szkiełko podstawowe
-
bibuła
-
nakładka
-
odpowiednia objętość płynu
-
1000-1500 rpm /8 -10 min
Objętość PMR do przygotowania preparatu:
cytoza < 500/µl: 200 µl płynu
cytoza 500-1000/µl: 100 µl płynu
cytoza > 1000/µl: płyn rozcieńczyć solą fizjologiczną do 1000/µl i nanieść
100 µl
Należy wykonać co najmniej 2 preparaty PMR!
2012-10-20
10
Po wyciągnięciu preparatu z cytowirówki, należy zdjąć bibułę i
wysuszyć preparat w temp. pok. przez co najmniej 60 min.
Po wyschnięciu preparat zabarwić MGG lub metodą Wrighta.
Barwienie metodą MGG
-
Po wyschnięciu i/lub utrwaleniu preparatów należy je wybarwić wg.
procedury:
1)
Odczynnik May-Grünwalda (alkoholowy r-ór eozyny i błękitu
metylenowego)– 3 min
2)
Woda destylowana- 2 min
3)
Odczynnik Giemsy- 8 min
(10% r-r Giemsy)
4)
Płukanie woda bieżącą
5)
Suszenie w temp. pokojowej, pod kątem 45°
Oglądać preparat pod imersją (powiększenie 1000x) na całej
powierzchni preparatu (przy niskich cytozach) lub do 200 kolejnych
krwinek białych. Podać wartość odsetkową.
PREPARATY CYTOLOGICZNE
O
CENA ODSETKOWA
Granulocyty (obojętnochłonne i kwasochłonne)
Komórki limfoidalne
Komórki limfocytowe
Komórki monocytowe
Makrofagi
Fibrocyty
Komórki wyściółki opon
Komórki splotu naczyniówkowego
Komórki atypowe
2012-10-20
11
E
LEMENTY MORFORTYCZNE
PMR
GRUPA LIMFOCYTOWO-PLAZMOCYTOWA
Limfocyty (T)
-
Komórki małe, jednojądrzaste, z okrągłym, silnie barwiącym się jądrem i
wąskim pasmem cytoplazmy.
-
Limfocyty małe występują w prawidłowym PMR i stanowią 40-80%
komórek jądrzastych w PMR
Limfocyty (B i Null)
-
Komórki średnie i duże, z okrągłym, silnie barwiącym jądrem, błękitną
cytoplazmą. Limfocyty „aktywowane” mają większą obwódkę silnie
niebieskiej cytoplazmy często z wypustkami, jądro z gruboziarnistą
chromatyną, widoczne jąderka, przejaśnienie wokół jądra.
Plazmocyt
-
Małe i średnie kom. jednojądrzaste, podobne do małych limfocytów, jądro
ułożone mimośrodkowo, obfita i ciemnoniebieska cytoplazma z
przejaśnieniem wokół jądra. Chromatyna jądrowa wykazuje
szprychowate ułożenie
GRUPA LIMFOCYTOWO-PLAZMOCYTOWA
LIMFOCYTY
KOMÓRKI PLAZMATYCZNE
Infekcyjne zapalenie OMR
-Wirusowe
-Grzybicze
-Gruźlicze
-Kiłowe
- Późna faza zakażenia bakteryjnego
Choroby demielinizacyjne
Naużywanie narkotyków
Gruźlicze i kiłowe zapalenie OMR (obok
limfocytozy)
Choroby demielinizacyjne
2012-10-20
12
E
LEMENTY MORFOTYCZNE
PMR
GRUPA MONOCYTOWA-MAKROFAGOWA
(monocyty, monocyty aktywowane, makrofagi)
-
Mało trwałe w warunkach ex vivo, autoliza
-
Komórki fagocytujące (
kompleksy immunologiczne, obumarłe komórki, zdenaturowane
białka)
Monocyty
-
kom. jednojądrzaste, zróżnicowany kształt jądra, często nerkowaty,
niebieskawa cytoplazma. Liczne wodniczki w cytoplazmie w czasie
pobudzenia komórki
Makrofagi
-
kom. o nieregularnych konturach, szaroniebieska cytoplazma,
wakuole w cytoplazmie. Jedno lub dwa jądra
Erytrocytofagi (makrofagi ze sfagocytowanymi erytrocytami, zawierające
kryształy pośrednich przemian Hb, np., hemosyderyny, bilirubiny,
hematoidyny)
-
występują w stanach patologii (krwawienie do przestrzeni płynowych)
E
LEMENTY MORFOTYCZNE
PMR
MONOCYTY/MAKROFAGI
ERYTROFAGI
Gruźlicze zapalenie OMR
Grzybicze zapalenie OMR
Fagocytoza w następstwie obecności:
- erytrocytów
- lipidów
- bilirubiny
- stłuczenia mózgu
- zniszczenia komórek
Środki cieniujące
Krwawienie do przestrzeni płynowych
2012-10-20
13
I
NNE KOMÓRKI
Granulocyty obojętnochłonne
Erytrocyty
Blasty
(młode formy
komórkowe)
Infekcyjne zapalenie OMR (faza wczesna)
-Bakteryjne (zwykle 90%)
-Wirusowe
-Grzybicze
-Gruźlicze
-Amebowe
Ropień mózgu
Krwawienie podpajęczynówkowe/ sródmózgowe
Podaż środków kontrastowych
Krwawienie do przestrzeni
płynowych lub punkcja
lędźwiowa
-komórki białaczkowe”
-Polimorfizm jądra i
cytoplazmy
L
IMFOCYTY I PLAZMOCYTY
Ryc. Limfocyty małe, średnie i duże w PMR Ryc. Odczyn limfocytowo-plazmocytowy
w przebiegu wirusowego zapalenie OMR
2012-10-20
14
O
DCZYN LIMFOCYTOWY
Ryc. PMR z domieszką erytrocytów. Ryc. Odczyn limfocytowo-makrofagowy.
Odczyn limfocytowy, makrofag. Limfocyty, monocyty reaktywne
M
ONOCYTY I MAKROFAGI
Ryc. Makrofag, limfocyt i dwa monocyty. Ryc. Prolimfocyty, limfocyty aktywowane
Wakuolizacja cytoplazmy
2012-10-20
15
O
DCZYNY KOMÓRKOWE
Ryc. Odczyn limfocytowo-plazmocytowy. Ryc. Odczyn granulocytowy w zapaleniu
Erytrocyty o zmienionej morfologii o etiologii bakteryjnej. Granulocyty
zalegające PMR obojetnochlonne
E
LEMENTY MORFOTYCZNE
Ryc. Makrofagi ze złogami hemosyderyny Ryc. Makrofag z żółtymi kryształami
i kryształami bilirubiny, otoczone erytrocytami bilirubiny i złogami ciemnobrunatnej
hemosyderyny.
Późne stadium po krwotoku
2012-10-20
16
LITERATURA
1.
Mantur M, Lewczuk P. Płyn mózgowo-rdzeniowy. Badanie i
interpretacja wyników. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko,
Białystok, 2002.
2.
Dembinska-Kieć A, Naskalski JW. Diagnostyka laboratoryjna z
elementami biochemii klinicznej. Urban & Partner, Wrocław, 2010.
3.
Uszyński M (red.). Płyny z jam ciała. Powstawanie i badania
laboratoryjne. PZWL, Warszawa, 1998.
4.
Guder WG i wsp. Próbki: od pacjenta do laboratorium. MedPharm
Polska, Wrocław, 2009.
5.
Angielski S (red.). Biochemia kliniczna i analityka. PZWL, Warszawa,
1980.
6.
Brunzel NA. Diagnostyka laboratoryjna. Płyn mózgowo-rdzeniowy i
inne płyny ustrojowe. Kemona H, Mantur M (red.). Elsevier U&P,
Wroclaw, 2010.