36. Powstawanie wióra w procesie skrawania można przedstawić następująco. Wiór niezależni od materiału skrawanego składa się z elementów słabiej lub silniej wyodrębnionych. Elementy 1-4 powstają zgodnie z hipotezą Timego, z wyobrażalnych płytek 5-8 itd. warstwy skrawanej grubości a. Względem kierunku pracy ostrza płytki te są pochylone pod kątem ścinania ψ. Nazw kąt ścinania pochodzi stąd, że przy skrawaniu metali podatnych na odkształcenia plastyczne, ostrze narzędzia pod kątem skrawania δ pokonując opór materiału skrawanego powoduje plastyczne odkształcenie materiału warstwy skrawanej oraz wzajemne przemieszczenie wyobrażalnych płytek wzdłuż płaszczyzny ścinania.
58. To szlifowanie wałków zamocowanych w kłach . Może być wzdłużne i poprzeczne. W obydwu przypadkach ruch główny wykonuje ściernica z szybkością obwodową Vs m/s , a przedmiot obrabiany ruch posuwowy obrotowy z szybkością obwodową Vp m/min
59. Szlifowanie pow. płaskich - szlifowanie może się odbywać obwodową powierzchnią ściernicy lub jej czołem. Ściernica wykonuje ruch roboczy z szybkością obwodową Vs a przedmiot obrabiany wraz ze stołem szlifierskim wykonuje wzdłużny ruch posuwowy z szybkością pt oraz posuw poprzeczny pp po każdym przejściu stołu.
60.Szlif bezkł. - dzieli się na szlifowanie bezkłowe z posuwem wzdłużnym, poprzecznym, szlifowanie bezuchwytowe. Zasada szlifowania. Przedmiot obrabiany podparty jest od dołu prowadnicą i styka się z dwiema tarczami z których jedna z nich jest ściernica roboczą. A druga tarczą prowadzącą. Oś obrotu tarczy prowadzącej pochylona jest pod kątem φ. Szlifowany wałek otrzymuje od tarczy prowadzącej ruch obrotowy z szybkością obwodową Vp zbliżoną do Vt oraz ruch wzdłużny z szybkością zależną od kąta φ
Toczenie - rodzaj obróbki skrawaniem (np. metalu, drewna, tworzyw sztucznych) stosowany najczęściej do obrabiania powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych przedmiotów w kształcie brył obrotowych. Istnieje możliwość uzyskiwania metodą toczenia również innych kształtów niż obrotowe. Podczas toczenia obrabiany materiał obraca się, a narzędzie (nóż tokarski) wykonuje ruch posuwisty.
Wiercenie - jest to skrawanie materiału za pomocą narzędzia zwanego wiertłem w wyniku którego otrzymujemy otwór o przekroju najczęściej kołowym. Przy zastosowaniu specjalnych wierteł możliwe jest uzyskanie otworu wielokątnego (np. trójkątnego, czworokątnego). Wiercenie odbywa się jeżeli wiertło się obraca, a przedmiot obrabiany pozostaje nieruchomy lub gdy wiertło jest nieruchome, a przedmiot obrabiany obraca się.
Frezowanie - obróbka mechaniczna skrawaniem płaszczyzn i powierzchni kształtowych za pomocą wirującego, wieloostrzowego narzędzia zwanego frezem.Cechą charakterystyczną frezowania jest ruch obrotowy narzędzia - freza (prostopadle do osi posuwu) z jednoczesnym ruchem posuwistym przedmiotu obrabianego względem freza lub freza względem przedmiotu obrabianego.
Frezowanie może być
współbieżne, kiedy ruch obrabianego przedmiotu jest zgodny z kierunkiem obrotu freza
przeciwbieżne, kiedy kierunki ruchu przedmiotu i obrotu freza są przeciwne.
Obrabiarka, na której wykonuje się frezowanie nazywa się frezarką.
Struganie metalu - obróbka skrawaniem stosowana głównie do obróbki płaszczyzn. Ruch skrawający może wykonywać narzędzie (struganie poprzeczne stosowane przy małych obrabianych powierzchni) lub obrabiany przedmiot (struganie wzdłużne stosowane przy dużych długościach obrabianych powierzchni).
Struganie metalu wykonuje się na obrabiarkach zwanych strugarkami.
Szlifowanie - jest to obróbka wykończeniowa powierzchni za pomocą narzędzi ściernych w wyniku której uzyskujemy duże dokładności wymiarowe i kształtowe oraz małą chropowatość. Szlifowanie możemy wykonywać na otworach, wałkach i płaszczyznach.