METODA PETO - system kierowanego nauczania. Metodą tą usprawnianie są dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Dzieci na stały pobyt są przyjmowane na 2-3 lata z przerwami wakacyjnymi. Celem pobytu jest usamodzielnienie się dziecka w podstawowych czynnościach ( chodzenie, mówienie i pisanie) aby mogło po zakończeniu usprawniania pójść do normalnej szkoły. Zajęcia obejmują ćwiczenia ruchowe, naukę mowy, zajęcia szkolne i samoobsługę. Szczebelkowa budowa mebli w ośrodku prowokuje dzieci do chwytu i ułatwia samodzielność utrzymywania pozycji. Ograniczona liczba sprzętów sprzyja doskonaleniu opanowania zadań ruchowych wykonywanych za ich pomocą. Ułatwia więc koncentrację na wybranych celach. W metodzie tej ważny jest stały rozkład dnia, w ciągu którego dużo czasu przeznacza się na samodzielne jedzenie, mycie, toaletę.
Ćwiczenia ruchowe nazywane są rytmiczną stabilizacją. Dzieci wykonując ruch mówią chórem, opisują słowami jego wykonanie i liczbę powoli do pięciu, utrzymując daną pozycję.
W trakcie wszystkich ćwiczeń wprowadzany jest chwyt i podpór, w celu nauki samoobsługi, pisania i chodzenia. Metoda ta rozwija wolę i umiejętność samokontroli. Dzieci znają indywidualne cele, które są jednakowe dla całej grupy i bardzo silnie dążą do ich osiągnięcia.
Cechy charakterystyczne - podsumowanie:
-węgier Andreas Peto - twórca metody
- podejście psychopedagogiczne
- terapia zajęciowa
-zajęcia doskonalenia mowy
- nauka szkolna
- zajęcia grupowe
- możliwość samodzielnej pionizacji i lokomocji
- czynność chwytna kończyn górnych
- Przyjmowanie pokarmów
- Zachowania społeczne
- ćwiczenia równoważne: ćw chodu, mowy, poprawa czynności kończyn górnych ( pisanie i rysowanie)
W czasie ćwiczeń wykorzystywany jest specjalny sprzęt:
-krzesła z oparcie w kształcie drabinek
- stoły o szczebelkowym blacie
- drążki terapeutyczne
- kółka gumowe
- podkładki pod stopy.
Podczas ćwiczeń i wykonywania czynności przydatne jest rytmiczne wyliczanie: „ ja zginam kolano i siadam na raz, dwa, trzy” itd.