PODSTAWY, FORMY, KANAŁY KOMUNIKOWANIA SIĘ LUDZI.
Cel poznawczy;
Poznawanie zasad poprawnej komunikacji, barier istniejących w komunikacji między ludzkiej oraz sposoby ich przełamywania.
Cel kształcący;
Kształtowanie umiejętności wyrażania myśli, uczuć bez wyrażania słów, twórczego myślenia.
Cel wychowawczy;
Uświadomienie sobie znaczenia umiejętności poprawnego komunikowania się; uświadomienie istnienia barier w komunikacji między ludźmi wynikających z różnych przyczyn ( inny język, różnica płci, konflikt pokoleń, itp.)
Cel opiekuńczy;
Zaspokojenie potrzeby akceptacji, wyrażania poglądów, integracja grupy, stworzenie pozytywnej atmosfery pracy
Metody;
Burza mózgów, dyskusja, zabawa, metoda aktywizująca drama- technika rola; metoda aktywizująca - drama - etiuda pantomimiczna.
Formy;
Organizacyjne; grupowa, zbiorowa, indywidualna
Przedmiotowe; poznawcza, twórcza, zabawowa
Środki;
Szary papier, małe, kolorowe karteczki klej lub taśma klejąca, małe karteczki z narysowanymi na nich nastrojami, karteczki z wypisanymi na nich nazwami uczuć ( miłość, ból, nienawiść, przyjaźń, itp.) markery
Tok
przywitanie się z młodzieżą i zapoznanie z tematem zajęć
przypinanie karteczek z imionami i nastrojami. Młodzież wybiera sobie karteczki z „miną” (twarzą) odpowiadającą ich nastrojom.
„kalambury”
Podział młodzieży na dwie grupy. Każda z grup pisze na kartkach cztery hasła (przysłowie, tytuł filmu, książki, znane powiedzenie, itp.) Każda z grup deleguje jedną osobę do przeciwników. Bierze ona kartę od przeciwnej grupy i stara się, nie używając słów, odegrać przed swoim zespołem to, co ma napisane na kartce. Dwa hasła przedstawia gestami i mimiką, a dwa następne stara się przedstawić za pomocą rysunku na tablicy. Powinien to zrobić w taki sposób, aby zespół odegrał hasło. Grupa może wybierać kolejnych ambasadorów. Wygrywa zespół, który w krótszym czasie odgadł hasło.
dyskusja na temat ćwiczenia 3.
Prowadzący zadaje pytania; czy łatwo jest cos pokazać bez używania słów, czy lepiej jest pokazywać czy rysować, co pomogło w odgadywaniu haseł, a co przeszkadzało itp.
młodzież siedzi w kole; losuje karteczki z hasłami ( z nazwami uczuć) z koszyczka. Następnie mają za zadanie pokazać swoje hasło bez używania słów, dwóm wybranym przez siebie osobom z grupy.
Po zakończeniu ćwiczenia młodzież konsultuje się z osobami, którym pokazywali swoje hasło. Czy obie osoby tak samo zrozumiały dane hasło, czy dobrze je zrozumiały. Podczas tego ćwiczenia młodzież swobodnie chodzi po sali. Po zakończeniu siadają w kole. Prowadzący zadaje pytania; czy udało się pokazać hasła, czy było to trudne, czy obie osoby zrozumiały hasła tak samo, itp.
podział młodzieży na czteroosobowe grupy w każdej grupie jest jeden „mówca”, który przez 3- 4 minuty będzie mówił na temat; jak spędzam wolny czas. Druga osoba jest ważnym słuchaczem (potakuje, utrzymuje kontakt wzrokowy), trzecia osoba nie słucha. Czwarta osoba jest obserwatorem. Po odegraniu scenek, prowadzący pyta o odczucia poszczególnych osób z grup. Pyta obserwatorów, co dostrzegli, mówców jak się czuli, itp. Następnie prowadzący nawiązuje do ćwiczenia 5 i ćwiczenia 6 pyta, co pomaga w porozumiewaniu się ludzi, jakie gesty, mimika, a co przeszkadza.
podział młodzieży na trzy. Młodzież ma za zadanie sformułować zasady poprawnej komunikacji, wypisać je na papierze i powiesić. Następnie grupy kolejno czytają swoje zasady.
podsumowanie zajęć poprzez informacje zwrotne.
Młodzież kończy dwa zdania;
dzisiaj nauczyłem się….
z dzisiejszych zajęć zapamiętam, że….