WYCHOWANIE W RODZINIE - JANKE
- wychowanie stanowi wiązkę procesów, skierowanych na rozwój psychiki i osobowości członków rodziny, występujących w roli wychowywanych, jego wielostronne doskonalenie, kształtowanie poczucia tożsamości osobistej i zmianę postępowania - znajdujących ugruntowanie w obrębie samej rodziny ( w stosunkach wychowania w rodzinie ) i jej wieloaspektowych (społeczno-kulturalnych i naturalno-przyrodniczych uwarunkowaniach), ale także zaznaczających się poza nią - umożliwiających przede wszystkim członkom rodziny (również innym osobom pozostającym w bliskim kontakcie z rodziną) kształtować się na drodze autokreacji wraz z enkulturacją i wpływami środowiska przyrodniczego, jako jednostki ludzkie w wymiarze indywidualnym i społecznym.
PROCES WYCHOWANIA RODZINNEGO
Model humanistyczny |
Model tradycyjny |
|
|
Płaszczyzny wychowania rodzinnego:
wychowanie w rodzinie, dla rodziny, przez rodzinę.
Wychowanie to również:
socjalizacja;
wychowanie na przestrzeni społeczeństwa globalnego;
edukacja;
wychowanie w środowisku lokalnym;
wychowanie w bliskim sąsiedztwie rodziny.
Czynniki składające się na wychowanie:
przygotowanie do życia rodzinnego;
kultura pedagogiczna rodziców;
przygotowanie jednostki do życia w społeczeństwie poprzez rodzinę;
rodzinne obcowanie wychowawcze.
Proces kształtowania się człowieka jako jednostki ludzkiej rozpatrywanej w aspekcie pedagogicznym:
autokreacja - aktywny udział tworzeniu własnej drogi życiowej;
socjokreacja - wpływy różnych środowisk na kształtowanie drogi życiowej;
enkulturacja - proces wzrastania jednostki w kulturę społeczeństwa i nabywanie kompetencji kulturowej;
wpływy przyrody - zależność człowieka i zbiorowości, w których egzystuje.
Korzystając z opcji zmiany wychowawczej, proces wychowania w rodzinie to ciąg zmian wychowawczych dokonujących się we współdziałających wychowawczo członkach rodziny - stanowiących podmiotowe składniki naturalnych bądź celowo organizowanych sytuacji wychowawczych, połączonych stosunkiem interakcyjnym, a wywołanych dla osiągania bliskich i dalekich celów wychowania, które określają zmiany w psychice, osobowości, poczuciu tożsamości i postępowaniu członków rodziny, usytuowanych na pozycji wychowanka bądź wychowawcy.