Łukasz Tułaza 07.06.2006
Technologia Żywności
III rok WNOŻ
Gr. 7
Sprawozdanie 3
Temat: Chemiczne metody oczyszczania ścieków
Oczyszczanie ścieków w procesie koagulacji
Cel ćwiczenia:
Określenie stopnia oczyszczania ścieków w procesie koagulacji
Porównanie efektów oczyszczania po zastosowaniu różnych dawek koagulantów
Określenie optymalnej dawki zastosowanego koagulantu
Wykonywane zadania:
Oznaczenie pH i wybór koagulantu
Cedzenie ścieków
Przeprowadzenie procesu koagulacji przy różnych dawkach koagulantu
Utlenialność w ściekach wyjściowych i po procesie koagulacji
pH:
Sposób wykonania:
pH oznaczono za pomocą papierka wskaźnikowego, który po zanurzeniu w badanych ściekach, a następnie porównaniu barwy ze wzorcem pozwolił określić wartość pH ścieków. W ten sposób oznaczono pH ścieków pochodzących z przemysłu owocowo-warzywnego. pH wyniosło 6. Na tej podstawie określono rodzaj koagulantu - w naszym przypadku zastosowano chlorek żelaza (stosowany dla pH=5÷7 i >8,5)
Wyznaczenie dawek koagulantów:
Tabela przedstawiająca dawki chlorku żelaza zastosowane przez poszczególne zespoły:
Zespół |
Dawka koagulantu dla I próby |
Dawka koagulantu dla II próby |
I |
20 g chlorku żelaza/m3ścieków |
30 g chlorku żelaza/m3ścieków |
II |
40 g chlorku żelaza/m3ścieków |
50 g chlorku żelaza/m3ścieków |
III |
60 g chlorku żelaza/m3ścieków |
70 g chlorku żelaza/m3ścieków |
IV |
80 g chlorku żelaza/m3ścieków |
90 g chlorku żelaza/m3ścieków |
Nasz zespół przeprowadził koagulację przy zastosowaniu 80 i 90 g chlorku żelaza/m3ścieków
Wyznaczenie dawki chlorku żelaza w g/0,5l ścieków
80g chlorku żelaza - 1000l ścieków
x - 0,5l ścieków
x = 0,04g chlorku żelaza
90g chlorku żelaza - 1000l ścieków
x - 0,5l ścieków
x = 0,045g chlorku żelaza
Wyznaczenie objętości dodawanego 1% r-ru chlorku żelaza
1g chlorku żelaza - 100ml r-ru
0,04g chlorku żelaza - x
x = 4ml 1% r-ru chlorku żelaza
1g chlorku żelaza - 100ml r-ru
0,045g chlorku żelaza - x
x = 4,5ml 1% r-ru chlorku żelaza
Oznaczenie utlenialności wyjściowych ścieków
Jest to zdolność wody (ścieków) do pobierania tlenu z nadmanganianu w celu utlenienia występujących w niej związków organicznych i nieorganicznych, które łatwo poddają się temu procesowi. W metodzie tej określamy ilość zużytego nadmanganianu, a na tej podstawie ilość zużytego tlenu.
Sposób wykonania:
Do kolby do oznaczania utlenialności pobrano 20ml przygotowanych wcześniej ścieków (20ml ścieków pobrano do kolby miarowej i dopełniono wodą do 1l, następnie z kolby pobrano 20ml r-ru, przeniesiono ponownie do kolby i dopełniono do 1l), dodano 80ml wody. Następnie dodano 10ml kw. siarkowego (1:3) i 10ml r-ru nadmanganianu potasu. Całość wstawiono do wrzącej łaźni wodnej i trzymano przez 0,5h od chwili ponownego zagotowania wody w łaźni. Po 0,5h próbkę wyjęto i dodano 10ml kw. szczawiowego, po czym miareczkowano na gorąco roztworem nadmanganianu potasu do barwy lekko różowej. Utlenialność obliczono ze wzoru:
a - ilość nadmanganianu zużyta do miareczkowania badanej próby, [ml]
v - objętość próby pobrana do oznaczenia
0,4 - poprawka uwzględniająca związki organiczne zawarte w wodzie destylowanej
Do zmiareczkowania próby zużyto 4ml r-ru nadmanganianu
Obliczenia:
Rozcieńczenie:
20ml ścieków - 1000ml r-ru
x ml ścieków - 20 ml roztworu
x = 0,4 ml ścieków
0,4 ml ścieków - 1000ml roztworu
v - 20 ml roztworu
v = 0,008 ml
Przeprowadzenie procesu koagulacji
Do 0,5l przecedzonych i odmierzonych za pomocą cylindra ścieków dodano wyznaczone wcześniej objętości 1% r-ru chlorku żelaza. Próbki mieszano szybko przez 3 minuty, a przez następne 30 minut wolno. Następnie próbki pozostawiono na 1h w celu przeprowadzenia sedymentacji w celu osadzenia się na dnie powstałych osadów. Następnie z pośród ośmiu wariantów próbek wybrano 4 o najlepszej klarowności (dodatek 60, 70, 80, 90 g chlorku żelaza/m3 ścieków). Próbki te przecedzono przez karbowany sączek i wyznaczono ich utlenialność. Nasz zespół wykonał oznaczenie dla próbki o dodatku 90 g chlorku żelaza / m3 ścieków.
Oznaczenie utlenialności ścieków po procesie koagulacji
Sposób wykonania:
Do kolby do oznaczania utlenialności pobrano 20ml przygotowanych wcześniej ścieków (20ml ścieków pobrano do kolby miarowej i dopełniono wodą do 1l, następnie z kolby pobrano 20ml r-ru, przeniesiono ponownie do kolby i dopełniono do 1l), dodano 80ml wody. Następnie dodano 10ml kw. siarkowego (1:3) i 10ml r-ru nadmanganianu potasu. Całość wstawiono do wrzącej łaźni wodnej i trzymano przez 0,5h od chwili ponownego zagotowania wody w łaźni. Po 0,5h próbkę wyjęto i dodano 10ml kw. szczawiowego, po czym miareczkowano na gorąco roztworem nadmanganianu potasu do barwy lekko różowej. Utlenialność obliczono ze wzoru:
a - ilość nadmanganianu zużyta do miareczkowania badanej próby, [ml]
v - objętość próby pobrana do oznaczenia
0,4 - poprawka uwzględniająca związki organiczne zawarte w wodzie destylowanej
Do zmiareczkowania próby zużyto 3,5ml r-ru nadmanganianu
Obliczenia:
Rozcieńczenie:
20ml ścieków - 1000ml r-ru
x ml ścieków - 20 ml roztworu
x = 0,4 ml ścieków
0,4 ml ścieków - 1000ml roztworu
v - 20 ml roztworu
v = 0,008 ml
Tabela zbiorcza charakteryzująca efekt oczyszczania za pomocą koagulacji (wyrażony w wartości utlenialności) w zależności od zastosowanej dawki chlorku żelaza:
Zastosowana dawka chlorku żelaza |
Utlenialność |
% spadek utlenialności |
60 g chlorku żelaza/m3ścieków |
36250 gO2/m3 ścieków |
19,5% |
70 g chlorku żelaza/m3ścieków |
27500 gO2/m3 ścieków |
39,9% |
80 g chlorku żelaza/m3ścieków |
30000 gO2/m3 ścieków |
33,3% |
90 g chlorku żelaza/m3ścieków |
38750 gO2/m3 ścieków |
13,8% |
Wnioski:
Powyższe wyniki świadczą o tym, że nie zawsze największa dawka koagulantu daje najlepsze efekty. Największy spadek utlenialności badanych ścieków (39,9%) zaobserwowano dla dawki 70 g chlorku żelaza/m3ścieków. Widzimy zatem, że nie warto stosować zbyt wysokich dawek koagulantu, gdyż związane jest to z wysokimi kosztami odczynników, oraz znacznie mniejszą skutecznością, w porównaniu do dawki optymalnej. Obniżenie utlenialności byłoby znaczne większe, gdybyśmy proces koagulacji przeprowadzili zgodnie z wymaganym czasem 2h.
4