Poziom A. Ćwiczenia

I proste doświadczenia zmysłowe - pozwalają rozwijać wrażliwość zmysłów: wzroku, słuchu, smaku, węchu, dotyku. Zaliczymy do nich: oglądanie ilustracji (i lub filmów) związanych z tematem, proste wrażenia słuchowe: muzyka, dźwięki, odgłosy, proste wrażenia smakowe i węchowe.

II wprawki dramatyczne - mają na celu pobudzanie wyobraźni poprzez naśladownictwo ruchem lub dźwiękiem kogoś lub czegoś. Mają tu miejsce ćwiczenia intonacyjne, ruchowe i mimiczne. Charakterystyczne jest polecenie: pokaż, jak porusza się…, spróbuj naśladować dźwiękiem…

III ćwiczenia dramowe - oprócz działań ruchowych, dołącza się prosta sytuacja konfliktowa i dialog (wypowiedź), mogą to być: indywidualne krótkie wypowiedzi w rolach, proste scenki i sytuacje improwizowane (bez scenariusza), praca w parach np. wywiad.

IV gry - do tej grupy zaliczamy wszystkie gry i zabawy mające na celu integrację. Uczą one reguł współżycia i współdziałania w grupie. Powinny być dostosowane do charakteru dramy. Mogą relaksować lub pobudzać oraz rozwijać sprawność intelektualną i fizyczną uczestników. Oprócz tego poszerzają koncentrację, refleks, a także pobudzają aktywność.

V inne formy artystyczne - rozwijają zdolności artystyczne uczniów, pobudzają wyobraźnię, wyzwalają twórcze myślenie. W ich zakres wchodzą: układanie opowiadań, pisanie swobodnych tekstów, próby twórczości poetyckiej, tworzenie do opowiadań: figur, rzeźb, tańca, prac plastycznych.

Poziom B. Gry dramowe

Są to struktury bardziej otwarte niż ćwiczenia. Uczestnicy akcji wchodzą w role bez scenariusza, jest to praca oparta na improwizacji. Uczą empatii, pozwalają zrozumieć drugą osobę, ale też poznać siebie poprzez wypowiedzi innych uczestników gry. Dają możliwość doświadczania różnorodnych sytuacji społecznych bez ryzyka. Podstawą rozpoczęcia gry jest sytuacja wyjściowa, która ma swoje określone miejsce (np. dom, sklep, ulica, kosmos, boisko szkolne). Uczestnicy zajęć wchodzą w określone role. Można zaryzykować stwierdzenie, że gry dramowe mają dużo związków z dramą właściwą.

Poziom C. Teatr

Aktor pod kierunkiem reżysera występuje przed widzami. Na tym poziomie, działania skierowane są na dopracowywanie ekspresji ciała, głosu, ruchu. Teatr służy dramie, gdyż wprowadza rytm, tempo, werbalne i niewerbalne środki wyrazu, określone symbole i rytuały. Występuje tu wyraźny podział na aktorów i widzów. W przeciwieństwie do dramy jest to struktura zamknięta.

Poziom D. Drama właściwa

W trójkącie Bolton'a znajduje się na samym szczycie jako najwyższy punkt wtajemniczenia. Drama właściwa zawiera w sobie wszystkie wymienione wcześniej rodzaje zajęć. Ma strukturę otwartą, jej uczestnik to równocześnie widz i aktor improwizowanych zdarzeń. Celem tego modelu zajęć jest zmiana nastawień i przekonań życiowych uczestników dramy w wyniku odkrycia prawdy, ujrzenia zdarzenia własnymi emocjami w nowym świetle. Przebieg zajęć realizowanych przy pomocy dramy właściwej i realizacja ich celów zależą głównie od nauczyciela, od jego kompetencji i poczucia sprawiedliwości.

---