Scenariusz zajęć dramowych
(na podstawie podobnego scenariusza z internetu)
WIEK: 8-9 lat
CZAS: 45-60 minut
TEMAT:
Czy wszystkich cieszy to samo? (na podstawie wiersza Joanny Kulmowej pt. „Parasole”)
CELE OGÓLNE:
kształtowanie umiejętności konstruowania dialogów,
rozwijanie inwencji i twórczej aktywności w trakcie prowadzenia rozmów w rolach,
kształtowanie postawy życzliwości,
uczenie akceptacji innych i samego siebie,
ćwiczenie ekspresji i plastyki ciała.
uświadomienie własnej indywidualności przy jednoczesnym poszanowaniu odrębności innych;
panowanie nad emocjami, koncentracja, współdziałanie w grupie;
doskonalenie mimiki, ekspresji, operowanie ciałem;
CELE SZCZEGÓŁOWE (OPERACYJNE):
dzieci za pomocą gestów i mimiki pokarzą swoje odczucia po odsłuchaniu wizualizacji
dzieci napiszą na kartkach o swoich odczuciach w czasie wizualizacji i przeczytają to oraz o odczuciach parasola
uczestnicy pokażą ruchem, gestem, mimiką i dźwiękiem podane sytuacje w grupach
uczniowie prawidłowo odpowiedzą na zadawane pytania
dzieci prawidłowo odegrają swoje role podczas scenek oraz wywiadu
TECHNIKI I STRATEGIE DRAMOWE:
metoda słowna: wizualizacja, wiersz, rozmowa;
wprawki dramatyczne: odgrywanie podanych sytuacji (pokaż, naśladuj);
ćwiczenia dramowe: wywiad, praca w grupach, odgrywanie scenek, wchodzenie w rolę;
forma pracy zespołowa i indywidualna.
POMOCE:
płyta CD ze spokojną muzyką i nagranym padającym deszczem, odtwarzacz CD;
parasole;
kartki papieru, coś do pisania;
tekst wiersza Joanny Kulmowej pt. „Parasole”
karteczki z rolami do przedstawienia
rysunek parasola przeciwko słońcu i deszczu
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
I. Wytworzenie skojarzeń z tematem (wprowadzenie)
1. Wizualizacja przy spokojnej muzyce - spacer
Zamykamy oczy. Jest zimny, ponury dzień. Wychodzimy na spacer i zabieramy ze sobą parasole. Od razu zimny wiatr owiewa nam twarz. Idziemy błotnistą ścieżką przez park. Zaczyna padać deszcz, otwieramy nasze parasole i chodzimy w strugach deszczu po zapadanej Warszawie. Gdy już zaczynamy czuć jak nam woda chlupie w butach, wracamy do ciepłej sali.
2. Zabawa: Krąg uczuć
Uczniowie siedzą w kręgu. Jedna osoba wchodzi do środka i pokazuje gestem i mimiką swoje odczucia po odsłuchaniu wizualizacji (zmęczenie, radość, zadowolenie z ciepła).
3. Prośba, by dzieci napisały na kartkach co czuły w czasie wizualizacji (złość, niechęć, było zimno, mokro...) i po kolei przeczytały swoje odczucia.
4. Prośba, by dzieci napisały obok na kartkach odpowiedz: Jak myślicie co czuły wasze parasole? (to samo co my: trzęsły się z zimna, przemokły, itp... ) i przeczytały potem.
5. Ćwiczenie dramowe- krótkotrwałe naśladowanie ruchem, gestem, mimiką i dźwiękiem następujących sytuacji w trzech grupach.
- marznięcie i moknięcie podczas spaceru,
- otwieranie parasola i schronienie się pod nim przed deszczem
- wpadanie kropelek deszczu do kałuży i na szybę
II. Określenie problemu zajęć i jego rozwiązywanie (praca nad problemem)
Podanie konkretnego tematu zajęć: Czy wszystkich cieszy to samo?
Odczytanie wiersza Joanny Kulmowej pt. „Parasole”
„Parasole” Joanna Kulmowa
Parasole nigdy nie mówią: „Jak dzisiaj strasznie pada!”
Ledwie zapachnie deszczem, wzlatują w czarnych stadach
Niech tylko się zbierze trochę chmur,
Kracząc wyfruwa parasoli sznur.
I małe parasolęta, co ledwie wykluły się z jajek,
Marzą o takim deszczu, co nigdy nie ustaje.
Siedzą w gniazdach, patrzą na błoto
I radośnie ćwierkają: „Potop!”
A po deszczu na płacz im się zbiera i ronią kropelki wody,
Kiedy tak tęsknią, zeschnięte, do pięknej brzydkiej pogody.
Dlaczego parasol się cieszy? Wypowiedzi dzieci, np.: jest potrzebny, jest do tego stworzony...
(Dzieci są zaskoczone treścią tekstu. Żadne z nich nie pomyślało wcześniej, że parasole mogły się cieszyć.)
Podział na trzy grupy przez odliczanie
- układanie w zespołach odpowiedzi na pytanie: Czym jest brzydka pogoda dla ciebie, a czym dla parasola?
- grupowanie kartek: podobne do podobnego.
- stworzenie wspólnej odpowiedzi przez klasę (zebranie podobnych kartek razem)
Czy wszystkich cieszy to samo? - ćwiczenie dramowe - uczestnicy akcji wchodzą w role (losowanie karteczek): dziecka, staruszki, rolnika, turysty, sprzątaczki.
- do środka kręgu wchodzą wszyscy, których cieszy padający śnieg (dziecko, turysta) i pokazują ruchem dlaczego się cieszą (dziecko lepi i rzuca kule, ciągnie sanki; turysta zjeżdża na nartach...)
- do środka kręgu wchodzą wszyscy, których martwi padający śnieg (staruszka - boi się, że się przewróci, sprzątaczka - będzie miała bardzo dużo ciężkiej pracy...)
- i kolejno wchodzą do kręgu ci, którzy cieszą się słońcem (np. dziecko - będzie można się kąpać, opalać, grać w piłkę;) potem ci, którzy się martwią (np. rolnik - boi się, że będzie susza).
Wywiad z parasolem - podział na dwie grupy:
wyobraźcie sobie, że jesteście dziennikarzami naszego szkolnego pisemka "Kropelka" i macie do kolejnego numeru przeprowadzić wywiad z "panem Parasolem".
- Narada w grupach; wybór dwóch przedstawicieli do przedstawienia wywiadu.
- Działanie w roli: wywiad
Czego dzisiejsze zajęcia was nauczyły ?
- co jest dobre dla jednych, dla innych jest złe,
- co jednych cieszy, drugich martwi.
Zagadnienie przygotowane do przedstawienia dzieciom, gdyby miały problem z odpowiedzią na pytanie z punktu 7
- Pokazanie rysunku słonecznego parasola oraz zwykłego parasola i pytanie „Co lubi ten parasol”? - słońce, deszcz.
- podział na dwie grupy przez odliczanie: grupa parasoli ochraniających przed słońcem i grupa parasoli ochraniających przed deszczem - wejście w rolę.
- czego pragną parasole z pierwszej grupy - dzieci wołają - my chcemy słońca,
- czego pragną parasole z drugiej grupy - my chcemy deszczu
III. Uogólnienie wniosków (podsumowanie)
Kiedy potrafimy dobrze zrozumieć innych ludzi ?
(pytanie pomocnicze : Kiedy pomyśleliście, że parasole cieszą się, gdy pada deszcz ? - wtedy gdy poznaliśmy wiersz "Parasole".
Jaki wniosek z tego wypływa ? - żeby wiedzieć co jest dla kogoś dobre a co złe, trzeba go najpierw poznać).