Prawo Handlowe sc, uczelnia WSEI Lublin, prawo handlowe


Prawo dzieli się na:

a) Materialne

- Prawo cywilne

- Prawo karne

- Prawo administracyjne

b) Formalne

- Prawo postępowania cywilnego

- Prawo postępowania karnego

- Prawo postępowania administracyjnego

PRAWO HANDLOWE

Kryteria określające prawo handlowe:

  1. Przedmiotowe - czego dotyczy? <działalności gospodarczej>

  2. Podmiotowe - kto prowadzi tego typu działalność gospodarczą? <są to podmioty, które zajmują się tego typu działalnością w sposób profesjonalny i docelowy>

Aby stosunek prawny był stosunkiem prawa handlowego przynajmniej jeden z podmiotów tej relacji musi być podmiotem gospodarczym. Prawo handlowe jest prawem o charakterze prywatnym. Dotyczy dobra jednostki na dobra ogółu (publicznego). Jest to prawo, w którym ważna jest równość stron.

Prawo handlowe - jest to zespół norm z natury rzeczy należący przede wszystkim do dziedziny prawa prywatnego (cywilnego), które regulują organizację i ustrój podmiotów gospodarczych oraz stosunki zobowiązania powstające między tymi podmiotami a innymi osobami w obrocie gospodarczym zarówno wewnętrznym (krajowym) jak i między narodowym (handel zagraniczny).

Źródła prawa: w znaczeniu

  1. Materialnym - wszystkie czynniki okoliczności, które przyczyniają się do powstania norm prawnych o określonej treści

  2. Formalne - wszystkie akty ustawodawcze obowiązujące na terytorium danego państwa

Hierarchia źródeł prawa polskiego wynika z Konstytucji

  1. Konstytucja

  2. Ratyfikowane umowy między narodowe

  3. Ustawy

  4. Rozporządzenia

  5. Akty prawa miejscowego

Poza tym: zwyczaj, orzecznictwo, doktryna ( nie są źródłem prawa polskiego)

Kodeks jest ustawą.

Różnicą między prawem handlowym i prawem cywilnym jest typ własności.

  1. Jednostki gospodarki uspołecznionej - wszystkie podmioty w obrocie handlowym i gospodarczym, które dysponują majątkiem Skarby Państwa.

  2. Jednostki gospodarki nieuspołecznionej - wszystkie podmioty uczestniczące na zasadzie wolnego rynku a nie na zasadach prawnych

JEDNOSTKA GOSPODARCZA - jest to zgodnie z przepisami prawa odpowiednio wyodrębniona jednostka organizacyjna powołana do prowadzenia stałej działalności gospodarczej i specjalnie pod tym kątem widocznie ukształtowana. <są to jednostki których głównym działaniem i głównym przedmiotem działalności jest działalność (cel) gospodarcza>

Nie ma w tym przypadku znaczenia przynależności do sektora gospodarki uspołecznionej czy nieuspołecznionej.

W ramach jednostki gospodarczej mogą zostać wyróżnione prawne podmioty:

  1. Osoba fizyczna - w celach zarobkowych i na własny rachunek. Przy założeniu, że osoba nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych mogłaby działać przez pełnomocnika.

  2. Osoba prawna - każda jednostka organizacyjna, która została wyposażona przez prawo mniemające osobowość prawna. Na osobę prawna składają się 4 elementy:

- element ludzki - członkowie spółdzielni, udziałowcy spółki

- element majątkowy - wyodrębniony mniemające majątku członków tej grupy albo powstałej na innej drodze

- element organizacyjny - istnieje określona struktura osoby prawnej

- cel, czyli przedmiot działania (określony mniemające statucie osoby prawnej) jest jednocześnie celem gospodarczym

  1. Jednostki niemające osobowości prawnej <spółka cywilna, ułomne osoby prawne> nie ma osobowości prawnej, nie posiadają osobowości prawnej

Przedsiębiorstwo - możemy mówić w znaczeniu funkcjonalnym, przedmiotowym i podmiotowym: