Nauka o państwie
Naród
Naród - trwała, historycznie ukształtowana, wielka zbiorowość ludzi stanowiąca wspólnotę pochodzenia, języka, terytorium, kultury oraz życia gospodarczego i politycznego. Wspólnota ta ma ukształtowaną świadomość narodową wyrażającą się w poczuciu odrębności i tożsamości
Elementy:
biologia
kultura - język i dziedzictwo narodowe
terytorium
gospodarka
polityka
Wspólne pochodzenie - naród jest pierwotną i naturalną zbiorowością ludzi wywodzących się ze wspólnego pnia, jednostka dziedziczy tę przynależność po swoich rodzicach. Ustalanie narodowości: prawo krwi lub ziemi.
Język - naród jako wspólnota ludzi posługujących się tym samym językiem, co prowadzi do kształtowania się tożsamości narodowej. Istnieją jednak narody, które używają wielu języków lud są językami ,którymi mówi wiele narodów.
Kultura i zwyczaje - kompleks zjawisk dających poczucie jedności oraz integrujących narody na płaszczyźnie uznawanych wartości kulturowych. W jej skład wchodzi kultura narodu (muzyka, sztuka, literatura) oraz kultura ludowa, tradycje, obyczaje i wierzenia religijne.
Terytorium - naród to ludność posiadające stałe terytorium, warunkuje to wspólnotę losów historycznych i poczucie bliskości psychicznej i kulturowej. Istnieją jednak narody żyjące w rozproszeniu (diaspora). Definicja ta ujmuje naród jako społeczeństwo zorganizowane w państwo, na terenie którego obowiązuje suwerenna jurysdykcja.
Rodzaje granic narodu:
-państwowa, -etniczno-kulturowa
-etniczna, -gospodarki narodowej - waluta, PKB
Gospodarka - zbiorowość ludzi należących do wspólnego układu ekonomicznego obejmujący majątek narodowy i gospodarkę narodową.
Polityka - zbiorowość ludzi należących do suwerennego państwa, nazywanego państwem narodowym; zamieszkujących na danym terytorium i uznających wspólna władzę państwową; ogół obywateli połączony wspólnymi potrzebami i interesami.
-współczesne narody powstawały w wiekach XVIII i XIX
rozwój kapitalizmu ( rozwój miast, wyodrębnienie gospodarki rynkowej, merkantylizm)
ruchy narodowotwórcze
powstanie państw
Mniejszości narodowe:
mieszkają na określonym terytorium,
zachowują odrębność i spójność kulturową,
tworzą się w wyniku przemieszczania ludności, zmian granic, podboju obcego narodu, scalenia w naród grup etnicznych, powstania państw wielonarodowościowych,
utrzymują związki z krajem pochodzenia,
grupa obywateli nie mająca dominującej pozycji, o wykształconym poczuciu solidarności wewnętrznej.
Grupy etniczne:
pierwotne, małe, ściśle związane z określonym terytorium, które nie tylko stanowi dla nich podstawę bytu, ale ma także znaczenie symboliczne,
społeczność tworząca trwałą wspólnotę o tradycyjnej kulturze ludowej mającej jednolity i nie zmieniający się charakter,
nie przejawiają dążności do utworzenia własnego państwa,
ich dziedzictwo kulturowe miesza się z kulturą społeczeństw, w których żyją
Regionalizmy:
ruchy odśrodkowe, mające na celu decentralizacje i dekoncentracje władzy,
osłabiają władzę centralną i jej kompetencje,
wyrasta z nasilających się żądań zwiększenia samodzielności gospodarczej i politycznej określonych obszarów,
regionalizm pozwala uniknąć separatyzmu, konfliktów i secesji,
ruch regionalistyczny - jego celem jest zmobilizowanie danej społeczności, zamieszkującej region należący do konkretnego państwa, na rzecz uzyskania własnych praw politycznych i gospodarczych w tymże państwie.
Świadomość narodowa:
poczucie odrębności i swojskości własnej grupy narodowej,
wspólnota przekonań,
uświadamianie sobie tej wspólnoty przez jednostki,
podejmowanie działań indywidualnych lub zbiorowych na gruncie wspólnych przekonań,
wyróżniamy słabą i mocną świadomość narodową.
Tożsamość narodowa:
refleksyjny stosunek narodu wobec samego siebie,
zbiorowa samowiedza, samookreślenie, obraz własny
Społeczeństwo
Społeczeństwo - zbiorowość ludzi stanowiąca względnie autonomiczną i zamkniętą całość, wyodrębnioną na zasadzie terytorialnej, ekonomicznej, politycznej i kulturowej; organizacja grup, instytucji i różnorodnych form życia zbiorowego.
Państwo
Ojczyzna duża
Ojczyzna mała
Społ. lokalna
Rodzina
Grupy społeczne:
Minimum 3 osoby tworzące wyodrębnioną całość, między którymi występują relacje, więzi, powiązania,
Postać zbiorowości społecznej, które jako całość tworzą społeczeństwa
rodzaje:
typ grupy społecznej:
małe - prosta struktura, kilku członków, nie posiadają podgrup (np. rodzina)
duże - złożona struktura, nie wchodzą jako część składowa do większych podgrup (np. naród)
typ więzi społecznej:
pierwotne - więź oparta na relacjach osobistych i emocjonalnych
wtórne - więź wynika z kontaktów rzeczowych i oparta na interesach (np. związki zawodowe)
zakres występowania sformalizowanych instytucji i kontroli społecznej:
formalne - zorganizowana przez instytucje, jednostkę nadrzędną, która nakładała określone zadania i cele oraz strukturę
nieformalne - powstaje spontanicznie, oparta na więzach emocjonalnych (np. gr. Koleżeńska)
interakcje:
pobudzają aktywność grupy,
pomagają grupie w osiąganiu celu,
przyczyniają się do powstawania pozytywnych emocji, serdecznych stosunków międzygrupowych
normy grupowe:
normy prawne
skuteczne wobec wszystkich obywateli
poparte sankcja państwa
normy moralne
oparte na wyobrażeniu co dobre, a co złe
nie są poparte sankcją państwa
poparte sankcja rozproszona (izolacja społeczna)
normy religijne:
skuteczne wobec członków zw. Wyznaniowych
spisane
obwarowane sankcjami religijnymi
normy obyczajowe
związane z tradycją
mogą być spisane lub nie i są przekazywane z pokolenia na pokolenie
sankcjonowane ośmieszeniem, izolacja społeczną
normy zwyczajowe
związane z nawykami charakterystycznymi dla całego społeczeństwa lub jej grup
najczęściej jest to naśladowanie innych
sankcja może być zgorszenie, ośmieszenie, itp.
Struktury społeczne - zbiór segmentów, z których składa się społeczeństwo oraz układ zależności zachodzących między nimi.
teoria funkcjonalna:
system stosunków zależności wzajemnych wynikających z podziału funkcji i wymiany usług
układ ról społecznych związanych z podziałem i organizacją pracy w skali całego społeczeństwa
teoria dychotomiczna:
społeczeństwo jest podzielone na dwie antagonistycznie nastawione do siebie grupy
system zależności jednostronnych, wynikających z grupowych przywilejów i upośledzeń, przede wszystkim przywileju posiadania mniej lub bardziej stałych środków przymusu względem innych członków społeczeństw
koncepcja Marksa - konflikt dotyczy własności prywatnej i podziału środkami produkcji
wspólnoty pierwotne -> niewolnictwo
-feudalizm - pan <->chłop
-kapitalizm
-komunizm
teoria gradacyjna:
system stosunków porządkujących opartych na zasadach klasyfikacyjnych
warstwą podstawową jest warstwa średnia; zajmuje ona średnią pozycję w systemie stratyfikacji społecznej, bogaci i biedni tworzą warstwy marginalne
koncepcja klasy średniej:
największa grupa w społeczeństwie
oznacza równe społeczeństwo pod względem majątkowym
nie ulega populizmowi, jest przewidywalna w wyborach
dzięki jej istnieniu system polityczny jest centralny
posiada własność prywatną - podstawa społeczeństwa obywatelskiego
Klasy i warstwy:
Klasami społecznymi nazywamy grupy podstawowe w społeczeństwie. Klasy społeczne różnią się między sobą rolą i pozycją ekonomiczną w społeczeństwie. Są grupami o charakterze ekonomicznymi.
Różne koncepcje klas społecznych opierają się na wspólnych założeniach teoretycznych:
klasy jako podstawowe grupy w strukturze społecznej są następstwem podziałów ekonomicznych społeczeństwa: własności, pracy i dóbr; klasy są więc grupami o charakterze ekonomicznym,
podział klasowy dotyczy pozycji społecznych związanych z systemem przywilejów i upośledzeń nie wyznaczonych przez kryteria biologiczne,
przynależność do klasy społecznej ma względnie trwały charakter,
położenie klasowe jest źródłem wspólnoty interesów klasowych,
przeciwstawne położenie klas biegunowych jest źródłem konfliktów między nimi.
Warstwa:
Część klasy, czyli grupa wewnątrzklasową. Klasy nie są bowiem jednolite pod względem swego składu społecznego, dzieląc się na warstwy mające odrębne cechy i interesy. Warstwy mogą się różnić stanem posiadania, rodzajem działalności gospodarczej, poziomem wykształcenia.
Warstwa obejmuje kategorie społeczno-zawodowe, które nie wyodrębniają się ze względu na stosunek do środków produkcji, ale ze względu na miejsce i rolę w społeczeństwie oraz charakter pracy. W takim właśnie rozumieniu warstwą jest inteligencja skupiająca rózne grupy pracowników umysłowych: urzędników, prawników, nauczycieli, pracowników nauki, lekarzy, literatów, artystów, itd.
Warstwę traktuje się jako grupę ludzi żyjących w podobnych warunkach, tworzących wspólnotę obyczajów i stylu życia. Nie musi być ona jednolita pod względem pozycji ekonomicznej i przynależności klasowej. Tego typu warstwami są: chłopi cechujący się silną tożsamością, młodzież wytwarzająca subkulturę, emeryci odznaczający się specyficznym stylem życia i cechami psychicznymi.
Pojęcie socjoekonomiczne, obejmujące status, wykształcenie (z zajęć)
Ruchliwość społeczna:
oznacza przechodzenie z jednego miejsca struktury społecznej w inne,
źródłem ruchliwości sa przekształcenia struktury społecznej, zwłaszcza zmiany w społecznym podziale pracy, liczbie i rodzajach pracy oraz strukturze zatrudnienia,
istnieją dwa zasadnicze typy ruchliwości społecznej: pozioma i pionowa:
ruchliwość pozioma - przejście jednostki z jednej grupy społecznej do drugiej, umieszczonej na tym samym poziomie stratyfikacji społecznej. Poziomy charakter ma ruchliwość terytorialna (zmiana miejsca zamieszkania), zawodowa (zmiana miejsc pracy) oraz inne rodzaje ruchliwości, w których nie występuje ważniejsza zmiana pozycji pionowej,
ruchliwość pionowa - typy przemieszczeń, które powodują zmianę pozycji społecznej jednostki. Zależnie od kierunku zmiany tej pozycji, występują dwa rodzaje ruchliwości pionowej: awans społeczny lub degradacja społeczna.
Z zajęć:
podziały socjopolityczne - wskazują na związek gdzie, i kim jestem w społeczeństwie, a tym jak zachowuje się politycznie,
atomizacja człowieka - bycie samym
gender - płeć kulturowa, człowiek przez fakt urodzenia nie jest przydzielony z góry do odgrywania jakichś ról społecznych, wiec może odgrywać jaką chce bez względu na płeć
Państwo
Państwo - polityczna organizacja społeczeństwa, wyposażona w suwerenną władzę, jest też organizacją terytorialną i przymusową. Państwo jest organizacją polityczną, gdyż koncentruje swoją aktywność wokół zarządzania.
organizacja suwerenna:
wewnętrzna suwerenność: władza państwowa jest władzą najwyższą na danym obszarze i sama decyduje o swoim zakresie działania,
zewnętrzna: państwo jest organizacją niezależną w podejmowaniu decyzji od innych państw,
ma zwierzchnią władzę nad określonym terytorium i ludnością, może równorzędnie nawiązywać stosunki z innymi państwami oraz swobodnie formułować formę, ustrój społeczno-gospodarczy.
organizacja terytorialna:
obejmuje ludzi znajdujących się na danym terytorium zakreślonym granicami
organizacja przymusowa:
przynależność do państwa ma charakter sformalizowany - obywatelstwo,
osoby przebywające na jego terytorium muszą przestrzegać jego reguły prawne
Koncepcje genezy państwa:
Teistyczna:
Św. Tomasz z Akwinu
Powstanie państwa wiąże się z działaniem istoty nadprzyrodzonej,
W starożytności głoszono, że państwo zostało zorganizowane przez tego lub innego boga
Późniejsza wersja: od Boga wywodzi się władza, natomiast państwo to dzieło ludzi
Umowy społecznej:
J.J. Rousseau, T. Hobbes,, J. Locke
Państwo to następstwo szczególnego rodzaju umowy zawartej między członkami społeczeństwa, bądź między nimi, a władzą
Okres przedpaństwowy to anarchia i brak bezpieczeństwa (Hobbes) lub epoka pokoju, wolności i dobrobytu (Locke)
3. Podboju i przemocy:
L. Gumplowicz
Państwo to następstwo podboju rządzonych przez rządzących
Powstałe w wyniku podboju państwo utrwala podporządkowanie zwyciężonej większości, a podział na rządzących i rządzonych opiera się na odmienności pochodzenia i ras
Marksistowska:
F. Engels
Państwo wyrosło z ustroju rodowo-plemiennego, jako konsekwencji i różnorodnych przeobrażeń i procesów, a zwłaszcza pojawieniu się własności prywatnej oraz podziałów i specjalizacji pracy, a w konsekwencji klas społecznych
Rezultatem tych przeobrażeń było przekształcenie się wspólnoty rodowej w państwo
Z zajęć:
- suwerenność - wyłączność jednego ośrodka władzy na danym terytorium