Spaliłem mosty poplątałem drogi, zagubiłem się w świecie pogoni za życiem.

To, co kiedyś mnie tak bardzo fascynowało stało się teraz wzruszeniem ramion i odchodzę gubiąc myśli.

Stworzyłem sobie świat zamknięty codziennością, otuliłem serce kołderką uśpienia.

Poznałem świat zza lustra i powróciłem do tego

Odnalazłem nowy cel życia

Jeszcze parę lat temu byłem na krawędzi

Miłość się o mnie upomniała, bo ona nigdy nie zapomina

Jest jakże inna od tej, którą znałem

Zmieniła się dorosła i stała się pięknym kwiatem

Teraz pragnę jeszcze bardziej

Czuję, że i ona tego chce rozrosła się w mym sercu i pragnie

Coraz częściej zdaję sobie z tego sprawę, że chcę przelać ją na kogoś jeszcze

To dziwne uczucie, gdy rozsadza Cię pragnienie by zostać ojcem

Czasem mnie to przeraża, lecz zaraz coś szepce dasz radę.

Potrzebowałem czterdziestu lat by do tego dorosnąć

Kolejne wyzwanie i kolejna próba z człowieczeństwa

Jakże dziwnym jest to uczucie

Ewaluuje w tobie zmienia się dorasta i czeka, kiedy zdasz sobie sprawę

Jak bardzo jej pragniesz i gdy to odkrywasz to tak jakby odkryć barwy tęczy na nowo?

Idziesz po ulicy zalanej barwami i cieszysz się jak dziecko

Tak życie jest cudowne i nikomu nie wolno go odbierać

---