mylny, ale znowu nie oni lecz trener — wykładowca i wychowawca musi udowodnić, że ma coś interesującego i nowego do przekazania i potrafi czegoś nauczyć.
Pozwalam sobie przedstawić pod rozwagę zainteresowanych kilka uwag na temat metody przygotowania się do wykładu i sposobów jego prowadzenia.
Przygotowanie wstępne powinno obejmować:
— .zapoznanie się ze składem, grupy słuchaczy pod względem wieku; wykształcenia i zainteresowań, a nawet temperamentów poszczególnych jej- członków;
opracowanie konspektu, zawierającego jasny obraz zagadnień, które mają być przekazane oraz minutowy rozkład poszczególnych problemów. Należy przy tym pamiętać, że im krótszy jest czas wykładu, tym - staranniejszy musi być dobór treści i tym dłużej trzeba się przygotowywać, aby móc w sposób syntetyczny omówić temat;
—• przewidzenie pewnej ilości czasu na sprawdzenie przyswojenia przez zawodników. treści wykładu, zadawanie im pytań i -wyznaczanie odpowiadających.
Trener prowadzi wykład w sposób indywidualny według własnego pomysłu i w oparciu o sprawdzone W praktyce metody. Każdy wykład powinien składać się z trzech, części: wprowadzającej, właściwej i końcowej.
Część wprowadzająca jest bardzo ważna ze względu na wytworzenie właściwego ' klimatu i zmobilizowanie uwagi słuchaczy. Niektórzy w tym celu rozpoczynają wykład żartem lub ciekawym przykładem, związanym z tematem zajęć.
Część właściwa. Trener powinien kierować się w tej części wykładu poniższymi kryteriami:
podawać fakty prawdziwe z wiarygodnych i sprawdzalnych źródeł,
nie zatracać swojej indywidualności, mówić prostym potocznym językiem, zwięźle i zrozumiale;
unikać zbędnych dygresji, które rozpraszają uwagę i zaciemniają jasność wykładu, stosować odpowiednią modulację głosu;
ilustrować poszczególne wypowiedzi przykładami z własnego życia lub życia wybitnych zawodników;
liczyć się z tym, że w miarę upływu czasu maleje koncentracja uwagi uczestników i gdy natężenie uwagi zmniejsza się, pozwolić im trochę odpocząć, aby potem przystąpić do istotnych spraw;
nie przekraczać czasu przeznaczonego na wykład;
—■ stosować pomoce wizualne, które powinny być proste i sugestywne.
Część końcowa. Strzelcy najlepiej pamiętają ostatnie partie wykładu. Jeśli w części wprowadzającej trener pozyskał sobie zainteresowanie uczestników, to w końcowej powinni oni odnieść wrażenie, że wykładowca przekazał im pewną ilość pożytecznych umiejętności i informacji. Dobrze byłoby, gdyby jeden z uczestników zwięźle zreasumował najistotniejsze poruszone przez trenera sprawy, zaznaczając ich przydatność w praktyce.