Stadia rozwoju wg Erikkssona:
Oralno- sensoryczny (ufność- nieufność)
Analno- mięśniowy (autonomia- wstyd i niepewność)
Genitalno- lokomocyjny (inicjatywa- poczucie winy)
Latencji (pracowitość- poczucie niższości)
Dorastanie i dojrzewanie płciowe
Młodego dorosłego (bliskość- izolacja)
Dorosłego (twórczość- stagnacja)
Stadium ostatnie określane przez opozycje: integralność- rozpacz
3 teorie dorosłości wg Knowlesa
Dorośli uczący się zorientowani na cel- wykorzystują edukację dla osiągnięcia bardziej precyzyjnie określonych korzyści
Uczący się zorientowani na aktywność- podejmują naukę, ponieważ odnajdują wartości w okolicznościach związanych z uczeniem się, które nie jest koniecznie powiązane z treścią albo deklarowanym celem aktywności
Uczący się zorientowani na kształcenie- dążą do uzyskania wiedzy ze względu na nią samą.
8 komponentów edukacji wg Gangego:
Stymulacja
Kierowanie uwagą oraz działania ucznia
Podsumowanie osiągnięć
Wzbogacanie zewnętrznych wzmocnień
Ukierunkowane myślenie
Wymaganie transferu wiedzy
Ocenianie osiągnięć
Udzielanie informacji zwrotnej
2 nurty i ich przedstawiciele:
Nurt naukowy (Thorndike)- dąży do odkrycia nowej wiedzy poprzez precyzyjne i często eksperymentalne badania, powstały dowody na to, że dorośli mogą się uczyć oraz że ich zainteresowania i możliwości są różne od tych które mają dzieci
Artystyczny (Lindemann)- dążenie do odkrycia nowej wiedzy poprzez intuicję i analizę nowych doświadczeń.
Zadania rozwojowe wczesnej dorosłości wg Levinsona (17-33 rok życia):
Zakończenie nauki szkolnej i przygotowanie się do zawodu
Podjęcie pracy zawodowej
Rozwój zdolności do intymnych stosunków emocjonalnych i miłości
Znalezienie stałego partnera i założenie rodziny
Prowadzenie domu
Wychowywanie dzieci
Podjęcie obowiązków społecznych i obywatelskich
Wypracowanie własnej filozofii życia
Sformułowanie wizji własnej przyszłości
Nawiązanie stosunków z mentorem
II. Zadania rozwojowe wieku średniego (34- 60 rok życia):
Podjęcie większej niż dotąd odpowiedzialności społecznej
Rozwiązanie dylematu: praca da przyszłych pokoleń lub stagnacja
Nadawanie sensu życia większej pełni i dopomożenie w tym współmałżonkowi
Rozwój zawodowy, kierowanie karierą
Osiągnięcie zamierzonego standardu życia
Wspomaganie rozwoju i startu życiowego dorastających dzieci
Opieka nad starzejącymi się rodzicami
Pogodzenie się z oznakami nadchodzącej starości
III. Zadania rozwojowe starości (po 60 roku życia):
Podjęcie nowych ról i zajęć związanych z przejściem na emeryturę
Włączanie się do grupy rówieśników
Utrzymanie zainteresowań światem
Przygotowanie się do ograniczeń fizycznych
Przygotowanie się do straty osób bliskich
Wypracowanie dojrzałej postawy wobec śmierci
Levinson wyróżnia 4 okresy życia ludzkiego:
Przeddojrzałość (do 17 r. ż.)
Wczesną dojrzałość (17- 40 r. ż)
Średnia dojrzałość (40- 59 r. ż)
Późna dojrzałość (od 60 r. ż.)
Wg niego każdy z tych okresów poprzedza okres przejściowy.
Lindemann przeciwstawiał edukację dorosłych wobec edukacji konwencjonalnej- ciekawość jest czymś wrodzonym, dzieci pragną się uczyć tego, czego potrzebują, by być przygotowanym do dorosłego życia. Niektórzy twierdzą, że instytucjonalizowanie jakiemu jest poddawane dziecko w szkole jest nieefektywnym wykorzystaniem jego czasu, gdyż wymaga się od każdego dziecka opanowania specyficznego materiału, w ściśle określony sposób, w ściśle określonym miejscu, i w ściśle określonym czasie, niezależnie od indywidualnych obecnych lub przyszłych potrzeb, zainteresowań oraz celów dziecka, i niezależnie od już posiadanej przez niego wiedzy na określony temat.
Cechy dorosłości:
- zdolność wyzbywania się określonych nastawień, przekonań, i oczekiwań wyniesionych z dzieciństwa
- zdolność do rozumienia, ustosunkowywania się, podtrzymywania lub zmieniania właściwości otoczenia w którym człowiek żyje
Rodzaje dorosłości wg Jankowskiego są rozpatrywane w 3 perspektywach:
- prakseologiczna- zwraca się uwagę na określone zadania, role czy funkcje społeczne, a przede wszystkim gotowość do ich pełnienia
- antropologiczna- człowiek nie jest dorosłym lecz nieustannie „staje się” nim
- recentywistyczna- człowiek jest istotą, której życie ważne jest bezpośrednio teraz, a nie jako środek do osiągania czegoś w przyszłości.