Szansą przed jaką staje przedsiębiorstwo w obliczu postępującej delegacji jest większa skuteczność nowych rozwiązań, w porównaniu do tradycyjnej biurokracji, w rozwiązywaniu współczesnych problemów zarządzania. Generalnie chodzi tu o takie kwestie, jak:
integracja celów indywidualnych z celami przedsiębiorstwa,
respektowanie potrzeb uczestników organizacji dotyczących współuczestniczenia we władzy,
zapewnienie współpracy w procesach zarządzania przedsiębiorstwem i przy rozwiązywaniu konfliktów,
wskazywanie właściwych zmian w procesach dostosowywania się do otoczenia,
restrukturyzowanie się organizacji w obliczu nowych jakościowo sytuacji,
zdolność kreowania norm, wartości i celów przedsiębiorstwa oraz społeczeństwa w obliczu wyborów strukturalnych[3].
poprawie „dobroci“ decyzji z powodu bliższego kontaktu podejmującego ją uczestnika organizacji z problemem, rynkiem i klientem[5],
podwyższeniu elastyczności przedsiębiorstwa, co prowadzi do wzrostu szybkości reakcji na zmieniające się problemy[6],
lepszym dostosowaniu stanu informacji do problemów podejmowanych przez pracowników w zdecentralizowanych strukturach[7],
odciążeniu podejmujących decyzje na hierarchicznie wysoko usytuowanych szczeblach zarządzania od problemów operatywnych i na możliwości zwrócenia ich aktywności na zadania rodzące skutki w długim okresie czasu[8],
rozszerzaniu zakresu działań i decyzji pracowników jako organizacyjnego instrumentu motywacji do pracy[9].
W odróżnieniu od korzyści zagrożenia procesu delegowania kompetencji wiązane są zazwyczaj, choć nie tylko, z nieprawidłowościami podczas projektowania nowej struktury, do których zalicza się:
asymetrię kompetencji i odpowiedzialności na niekorzyść tych pierwszych (odpowiedzialność za skutki decyzji innych osób),
stosowanie kryteriów specjalizacji centrów odpowiedzialności nie znajdujących potwierdzenia w czynnikach decydujących o ich różnorodności,
brak mierników wyników ekonomicznych, finansowych i techniczno-produkcyjnych, jakie należy osiągnąć w centrach odpowiedzialności,
niewystarczające kompetencje z punktu widzenia postawionych wyników,
brak nowego sformułowania kompetencji zarządu firmy i jej jednostek sztabowych, naruszonych przez wprowadzenie delegacji części uprawnień na rzecz kierowników centrów odpowiedzialności,
brak procedur koordynowania i integrowania cząstkowych zadań i wyników realizowanych przez centra odpowiedzialności oraz prowadzących do nich programów,
brak systemu rachunkowości uwzględniającego wprowadzony podział majątku i kompetencji.
brak orientacji na cele zdecentralizowanych, samodzielnie podejmowanych działań i decyzji,
niebezpieczeństwo kształtowania i podejmowania przez kierowników oportunistycznych działań i relacji,
brak dostępu do informacji umożliwiającej stosowanie instrumentów umożliwiających koordynowanie celów i działań zdecentralizowanych jednostek[10].
konflikt interesów między bieżącymi wynikami firmy a jej celami rozwojowymi,
utrudnienia w dokładnym ujmowaniu wyników osiąganych przez centra odpowiedzialności spowodowane łączącymi je powiązaniami,
istotne problemy z zaprzestaniem ingerencji zarządu w kompetencje kierowników,
bariery w dostępie do kierowników zdolnych do samodzielnego zarządzania powierzonymi centrami odpowiedzialności,
wyniszczającą konkurencję między kierownikami dziedzin działalności lub jednostek organizacyjnych przy sięganiu po ograniczone, wspólnie wykorzystywane zasoby[11].
możliwe napięcia personalne pomiędzy jednostkami zaopatrującymi w informacje, działającymi zazwyczaj centralnie, i kierownikami niższych szczebli zarządzania podejmującymi decyzje zdecentralizowane, mającymi indywidualne potrzeby informacyjne,[12]
niebezpieczeństwo podejmowania oportunistycznych działań przez kierownictwo zdecentralizowanych jednostek,
niebezpieczeństwo powielania niektórych prac w zdecentralizowanych jednostkach[13],
zasadniczy wzrost kosztów koordynacji i kontroli, przy jednoczesnym braku merytorycznych podstaw do oszacowania ich wielkości[14],
osłabianie motywacji do poprawy produktywności w przypadku wspólnego wykorzystywania niektórych czynników produkcji[15].