Badanie właściwości i analiza jakościowa anionów
Badanie właściwości anionów opiera się na wykonaniu szeregu reakcji, gdzie tak jak przy kationach wykorzystujemy podstawowe właściwości, do których przede wszystkim należą:
- wytrącanie trudno rozpuszczalnych osadów
reakcje utleniania i redukcji.
Reakcje te nie zawsze pozwalają na jednoznaczną identyfikację anionu, umożliwiają jednak podzielenie ich w grupy o podobnych właściwościach a następnie wykonanie indywidualnych reakcji.
W próbkach do analizy znajdować się mogą następujące aniony:
Cl-, CO32-, C2O42-, NO2-, PO43-, I-, Br-, SiO32-, S2-, NO3-, SO42-;
Odczynnik |
Rodzaj reakcji |
Obserwowane zjawisko |
Wniosek |
AgNO3 (azotan (V) srebra) |
strącanie osadu |
żółty osad |
W probówce mogą znajdować się jony: PO43-, I-, Br-, SiO32- |
BaCl2 (chlorek baru) |
strącanie osadu |
biały osad |
W probówce mogą znajdować się jony: PO43-, SiO32- |
KMnO4 + H2SO4 |
brak reakcji |
brak reakcji |
W probówce mogą znajdować się jony: PO43-, SiO32 |
(MgCl2+NH4Cl+NH3*H2O) Mieszanina magnezowa |
strącanie osadu |
MgNH4PO4↓ biały osad (niegalaretowaty) |
W probówce znajdują się jony: PO43- |
3AgNO3 + PO43- → Ag3PO4↓ + 3NO3-
(fosforan (V) srebra)
3Ag+ + + PO43- → Ag3PO4↓
3BaCl2 + 2PO43- →Ba3(PO4)2↓ + 6Cl-
(fosforan (V) baru)
3Ba2+ + 2PO43- →Ba3(PO4)2↓
KMnO4 + H2SO4 + PO43- → Brak reakcji
PO43-+Mg2++2NH4 →MgNH4PO4↓ fosforan(V)amonu i magnezu
Odczynnik |
Rodzaj reakcji |
Obserwowane zjawisko |
Wniosek |
AgNO3 |
strącanie osadu |
biały osad |
W probówce mogą znajdować się jony: Cl-, CO32-, C2O42-, NO2- |
BaCl2 |
brak reakcji |
brak reakcji |
W probówce mogą znajdować się jony: Cl-, NO2- |
KMnO4 + H2SO4 |
|
odbarwienie |
W probówce znajdują się jony: Cl-, NO2- |
FeSO4+rozc. H2SO4 |
strącanie osadu |
brunatny osad |
W probówce znajdują się jony: NO2- |
AgNO3 + NO2- → AgNO2↓ + NO3-
Ag+ + NO2- → AgNO2↓
BaCl2 + NO2- → brak reakcji
5NO2- + 2MnO4- + 6H+ → 5NO3- + 2Mn2+ + 3H2O
Mn7+ +5e →Mn2+ /*2
N3+ -2e →N5+ /*5
2Mn7+ +10e →2Mn2+
5N3+ -10e →5N5+
5*(-1) + 2*(-1) + X = 5*(-1) + 2*(+2)
X= +6
NO2- + Fe2+ + 2H+ → Fe3+ + NO + H2O
Nadmiar jonów Fe2+ reaguje z NO tworząc jon Fe(NO)2+
Fe2+ + NO → Fe(NO)2+ brunatny