SCENARIUSZ ZAJĘĆ W KLASIE II
Małgorzata Etmańska
Temat ośrodkowy: W parku jesienią
Temat dnia: O jesiennym listku
Zapis w dzienniku: Rozmowa o postaciach i zdarzeniach na podstawie utworu „Opowieść o jesiennym listku”. Stosunek do niepełnosprawnych. Wyrazy ze spółgłoskami miękkimi. Liczby w zakresie 20. Dodawanie liczb typu 9 + 7. Zabawy orientacyjno-porządkowe „Wyścig rzędów”.
Cel ogólny: Rozbudzanie zainteresowań przyrodniczych
Cele szczegółowe:
Uczeń:
- wysłucha opowiadania;
- wypowie się na dany temat;
- sformułuje odpowiedź na pytania;
- wymyśli tytuł do obrazków;
- zaznaczy właściwa odpowiedź;
- wcieli się w rolę jesiennego liścia;
- policzy w pamięci.
Metody: podająca, praktyczna, problemowa
Formy: indywidualna, zbiorowa
Środki dydaktyczne: podręcznik, karty pracy, zielnik, kasztany, karty pracy przygotowane przez nauczyciela, gra ortograficzna
Tok zajęć:
Słuchanie wzorowego czytania tekstu „Opowiadanie o jesiennym listku” z poleceniem zwrócenia uwagi na czas i miejsce akcji.
Sprawdzenie rozumienia tekstu:
Kto opowiada tę historię?
Dlaczego chłopiec nie mógł podnieść klonowego listka?
Kto go wyręczył?
Wymień wszystkie postaci zadowolone z takiego zakończenie opowiadania.
Wymyślanie i zapisanie tytułów poszczególnych obrazków (plan wydarzeń). Narysowanie ostatniego obrazka - K. 35 ćw. 1, 2.
Opowiadanie przebiegu zdarzeń swoimi słowami.
Stosunek do niepełnosprawnych - zaznaczanie właściwej odpowiedzi - K. 35 ćw. 4.
Zabawy orientacyjno-porządkowe: „Wyścig szeregów”.
Dzieci stoją w dwóch szeregach na wyznaczonych liniach po przeciwnych stronach. Na sygnał prowadzącego biegną do miejsca po przeciwnej stronie. Uważają na ostrożne mijanie się w biegu. Wygrywa zespół, który szybciej przebiegł i ustawił się w szeregu.
Wyrazy ze spółgłoskami miękkimi oznaczonymi na dwa sposoby:
Nauczyciel pyta, czy któryś z uczni pamięta zasady pisowni zmiękczeń. Jeżeli nie ma takiego ucznia to wyjaśnia samodzielnie.
Nauczyciel zawiesza na tablicy wyjaśnienie pisowni zmiękczeń.
Rozdanie uczniom karteczek, na których jest wyjaśniona pisownia zmiękczeń.
Przed spółgłoską piszemy: ć, ń, ś, ź, dź.
Na końcu wyrazu piszemy: ć, ń, ś, ź, dź.
Przed samogłoską piszemy: ci, ni, si, zi, dzi.
Zabawa ortograficzna - Nauczyciel zaprasza dzieci do wspólnego kręgu. Kładzie przed nimi kartoniki wyrazowe z lukami. Nad wyrazem zapisane jest zmiękczenie dwoma sposobami. Zadaniem dziecka jest odczytanie wyrazu i wyjaśnienie jego pisowni. Grę zaczyna nauczyciel np.
W wyrazie „ćma” piszemy „ć” przez kreskę, ponieważ „ć” znajduje się przed spółgłoską „m”.
Uczniowie kolejno losują kartonik, odczytują wyraz i wyjaśniają jego pisownię. W przypadku, gdy dziecko nie potrafi wskazać reguły ortograficznej wyraz przechodzi do kolejnego ucznia. Wygrywa ten kto zgromadzi najwięcej kartoników wyrazowych.
Wykonanie zadań w kartach pracy - K. 36 ćw. 1, 2.
Drama: Opowiadanie listka z zielnika. Dziecko wciela się w postać liścia i opowiada co się z nim dzieje jesienią.
Prezentacja zielnika wykonanego przez nauczyciela. Nauczyciel zadaje pytanie:
Czy ktoś wie co to jest?
Rozmowa na temat suszenia roślin do zielników:
Kto wie, jakie czynności po kolei powinniśmy wykonać, aby dobrze wysuszyć liść?
Jakie warunki musimy zapewnić, aby liść dobrze się zasuszył?
Numerowanie czynności, jakie mają miejsce przy suszeniu roślin.
MATEMATYKA
Rachunek pamięciowy - zabawa „Milczek”.
Żywa matematyka - liczenie na kasztanach.
Nauczyciel podaje proste działanie, a uczniowie układają rozwiązanie na kasztanach. Na przykład: „Babcia dała Kasi 9 kasztanów (dzieci układają na dywanie 9 kasztanów). Przyszła mama i dała jej jeszcze 5 kasztanów 9 (układają obok 5 kasztanów). Ile kasztanów ma teraz Kasia?”
Interpretacja zadania - do 9 dokładam 1 i mam 10 kasztanów. Do 10 doliczam pozostałe kasztany i mam wynik.
Zapisanie działania na tablicy - 9 + 5 = 9 + 1 + 4 = 10 + 4 = 14
W ten sposób obliczają jeszcze kilka przykładów.
Samodzielne rozwiązanie zadań - K.M. 22 ćw. 1, 2, 3, 4, 5, 6.
Rozwiązanie zadania z kangurkiem - dla chętnych.
Podsumowanie zajęć i samoocena.
ć - ci
__ma
ma