Pamięć i uczenie się
zajęcia 3_ Kurcz
Rozpoznawanie i przypominanie z pamięci epizodycznej:
Wiarygodność zeznań świadków.
1. Teza o niewiarygodnosci zeznań świadków: Prawidłowe rozpoznanie po upływie jednego dnia twarzy ludzkiej, ogładanej przez krótki czas, nie ma więcej szans niż daje to czysty przypadek.
Podane nizej badania dotyczą:
rozpoznawania ludzi czy przypominania sobie scen nie znanych uprzednio osobom badanym.
jednorazowego doświadczenia epizodycznego.
poparcie tezy:
Eksperyment naturalny_Robert Buckhout (1980): 13-sekundowy film przedstawiający kradzież torebki, prezentowany w toku podawania wiadomości na telewizji NY USA. Po filmie były pokazane twarzy 6 mężczyzn (łącznie z przestępcą) i proszo o zatelefonowanie i powiedzenie, który z nich popełnił przestępstwo.
Prawidłową odpowiedż podało tylko 14% telewidów. Wynik ten byl niżej niż w przypadkowym zgadnięciu (16%)
Eksperyment_ John Brigham (1982): cel eksperymentu: Zbadanie zdolnoćsi rozpoznawania twarzy klientów prez kasjerki sklepów samoobsługowych.
Do sklepu wchodziły 2 klienty i starali się zwrócią na siebie uwagę kasjerki, albo płacąc za zakupy drobną monetą albo pytając o drogę. Pózniej kasjery otrzymywali serię foto do rozpoznania. Po 2ch godzinach liczba prawidłowych rozpoznań wyniosła 34%, po 24ch nie przekraczała poziomu przypadku.
Otrzymany winik był całkowicie niezgodny z oceną swoich możliwości, podawaną prez kasjerów, z których 83% swoje mozliwości preceniali.
Skąd taka wysoka ocena własnych zdolności: w codzienym zyciu rzadko otrzymujemy informacje zwrotne, dotyczące błedów w identyfikacji, a więc o falszywych alarmach i ominięciach.
ciekawostka: rozpoznanie osobnika wlasnej rasy jest łatwiejsze i lepsze niż osobnika innej rasy.
Eksperyment _ Elisabeth Loftus: cel eksperymentu: Wskazanie na możliwość manipulowania zenaniami świadków rekonstruowanymi z ich własnej pamieci za pomocą pytań specjalnie formulowanyc prez prokuratorów i sprytnych adwokatów.
Badanym pokazywano film przedstawiający wypadek samochodowy. Póżniej jedną grupę pytano: „jak szybko jechały samochody, kiedy doszło do ich zderzenia”;
drugą: „jak szybko jechały samochody, kiedy doszło do ich rozbicia”.
Osoby z II grupy podawały wyzszą szybkość i częściej twierdzili, że widziały rozbitą szybę
(której w rzeczywistości nie bylo)
Badanie_ Carmichal, Hogan i Walter: cel eksperymentu: ustalienie, w jaki sposów podanie nazwy schematycznego rysunku prezdmiotu wpływa na jego pózniejszą rekonstrukcję z pamięci.
2. Podane nizej badania dotyczą dobrze znanych twarzy i miejsc.
Seria badań_Balmok, Barchick i Wittinger: Seria badań nad pamięcią nazwisk i twarzy kolegów szkolnych. 9 grup, które różniły się pod wzgłędem czasu, jaki upłynął od ukończenia przez badanych szkoly (od 33 miesiący do 47 lat)
Pamięć twarzy i nazwisk zachowała sięprawie nie naruszona przez 25-34 lat.
Badanie_ Bachrick_ twarze i nazwiska: 22 wykładowców Uniwersytetu rozpoznawało i przypominało twarze i nazwiska 4ch grup studentów, z którymi ukończyli prowadzenie zajęć 11 dni, 1 rok, 4 lata, 8 lat temu.
Już po uplywie roku był zaobserwowany znaczny spadek pzypominania.
Wniosek: To, jak długo prechowujemy w swojej pamieci twarze i nazwiska osob nam znanyc, zalezy od rodzaju i ilości kontaktów z tymi osobami.
Badanie_ Bachrick: Badanie przychowywania w pamieci topografii miejscowości (w odstępach czasowyc od 1 roku do 46 lat)
Stwierdzili ciągły spadek krzywej prawidlowych przypomnień przez pierwse 3 lata i utrzymanie się jej na niezmiennym poziomi przez następne lata .
Ciekawostka: Osoby badane często przecenieli szczegóły dotyczące miejsc topograficznie złożonych (np: wielu róznych zakretów na stosunkowo niewielkim obszarze) i z kolei niedooceniali długości prostych odcinków.
1