Cechy dramatu antycznego (budowa i kompozycja)

Tragedia starożytna podzielona była na następujące części:

• prologos - aktor wygłaszał zapowiedź tragedii

• parados - wejście chóru na scenę

• epejsodion - czyli epizod, część akcji

• stasimon - komentarz chóru

• epejsodion - kolejne wydarzenie

• stasimon - komentarz chóru

• eksodus - wyjście chóru

Cechy dramatu antycznego:
Zasada trzech jedności:

• jedność czasu (wydarzenia rozgrywają się w ciągu 24h)

• jedność miejsca (wydarzenia rozgrywają się w tym samym miejscu)

• jedność akcji (wydarzenia w dramacie dotyczą tylko jednego wątku)

Ograniczona liczba aktorów (ilość osób występujących jednocześnie na scenie nie przekraczała 3) Brak scen zbiorowych a o wydarzeniach z udziałem wielu osób donosi posłaniec. Występowanie chóru (zapowiadał pojawienie się bohaterów, komentował wydarzenia na scenie, w pieśniach lirycznych wypowiadał refleksje i wykonywał odpowiednie figury taneczne).

Trójdzielność kompozycji :

• Prolog - wprowadzał w sytuację dramatu, przedstawiał bohaterów i zapoznawał z tematem utworu (stanowił ekspozycję kończącą się węzłem dramatycznym, tj. wydarzeniem rozpoczynającym akcję

• Rozwinięcie akcji - druga część obejmująca kilka epejzodionów podzielonych stasimonami i szczytowym punktem była perypetia stanowiąca przełom w akcji dramatycznej, kończąca się katastrofą - klęską bohatera

• Epilog - wyjaśniająca, dopowiadająca część dramatu, skierowana do publiczności