Uwarunkowania partnerskich interakcji (Hankała)
Oddziaływania pedagogiczne zachodzą przede wszystkim w interakcjach społecznych pomiędzy nauczycielem-wychowawcą a uczniem-wychowankiem.
Interakcje te obejmują trzy kategorie zmiennych: zachowania partnerów wobec siebie, wzajemne spostrzeganie oraz spostrzeganie własnej osoby (w roli partnera interakcji). Czynniki te pozostają we wzajemnych zależnościach.
Komunikacja interpersonalna werbalna i niewerbalna -
stanowi narzędzie wpływu na zachowanie partnera interakcji,
partnerski styl komunikacji wyraża preferencję podmiotu, aby jego pozycja i pozycja rozmówcy były równorzędne i sprzyja on uzyskiwaniu porozumienia przez uczestników interakcji
Sposób spostrzegania partnera interakcji -
w sposobie tym dużą rolę odgrywają wcześniejsza doświadczenia (z daną osobą i innymi jej podobnymi ludźmi), a także nasze emocje, potrzeby i wartości.
Ważną rolę w spostrzeganiu ludzi odgrywają nastawienia oraz pierwsze wrażenie.
Należy wystrzegać się stereotypów społecznych, które zniekształcają nam obraz partnera interakcji oraz uprzedzeń, których podstawą są silne negatywne emocje
Sposób spostrzegania samego siebie -
przebieg i rezultaty interakcji zależą również od tego, jak partnerzy spostrzegają samych siebie.
Całokształt wyobrażeń i przekonań odnoszących się do samego siebie określa się mianem obrazu własnej osoby.
Obraz własnej osoby powstaje na podstawie wiedzy o samym sobie.
Niska samoocena sprzyja postrzeganiu innych ludzi jako źródeł potencjalnego zagrożenia i ułatwia pojawianie się w kontaktach z innymi ludźmi postaw nieprawidłowych: wycofujących się, obronnych lub też agresywnych.
Bibliografia:
Hankała A. (2004), Interakcje pedagogiczne w nauczaniu na odległość z perspektywy psychologii, W: Tanaś M. (red.), Pedagogika a środki informatyczne i media, Warszawa-Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Uwarunkowania partnerskich interakcji
1