Miłość, miłość, miłość. Ciągle o niej głośno, ciągle jest to temat niemal najczęściej poruszany, zawsze modny i aktualny.
Ludzie poznali uczucie to dogłębnie już wieki temu. Od lat, aż do dziś, jest ona nieodłącznym elementem każdego istnienia. i cały czas stanowi natchnienie dla malarzy, poetów, pisarzy na całym świecie. To właśnie dzięki niej powstało wiele książek, obrazów i pieśni, a także ukształtowały się odrębne epoki w literaturze i sztuce.
Według mnie miłość to najpiękniejsze, ale zarazem najtrudniejsze do zdefiniowania pojęcie. Kochać, uwielbiać, szanować to tylko niektóre z określeń tego nadzwyczajnego zjawiska. Na pytanie czym jest miłość, z całą pewnością mało ludzi podałoby mi konkretną odpowiedź.
Według słownika języka polskiego miłość to gorące, namiętne uczucie do osoby płci odmiennej lub głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś. Ma wiele twarzy i w każdym przypadku inaczej się ona przejawia.Odróżniamy jej kilka rodzajów i odcieni: miłość między dwojgiem ludzi, miłość do ojczyzny, miłość rodzicielska, miłość do Boga-Stwórcy, a także do wykonywanego zawodu.
Pierwszy z wymienionych przeze mnie przykładów miłości dotyczy relacji pomiędzy kobietą i mężczyzną.
Przychodzi do nas nagle, w momencie kiedy się jej najmniej spodziewamy. To nie my wybieramy obiekt zamiłowania, to ona sama nam go wybiera.
Miłość nie kieruje się zdrowym rozsądkiem. Jest spontaniczna, gorąca i pełna namiętności. Nie zauważa wad, tuszuje je i sprawia, że dusza staje się piękniejsza.
Motyw tego przykładu miłości jest bardzo dobrze opisany w jednej z książek H. Sienkiewicza pt. „Quo Vadis”. Winicjusz- porywczy i rozpustny patrycjusz dzięki niej przechodzi korzystną przemianę, życie nabiera dla niego sens.
Staje się zupełnie innym człowiekiem: kochającym i współczującym chrześcijaninem.
Ja jako nastolatka, mało wiem jeszcze na ten temat, ale według mnie świadomość istnienia na świecie kogoś, kogo się kocha i kto odwzajemnia nasze uczucia jest naprawdę ogromnym szczęściem. Spędzanie czasu ze swoją partnerką lub partnerem daje wiele zadowolenia, poprawia nastrój i pozwala zapomnieć o kłopotach codziennego życia.
Ludzie są istotami, które potrzebują bliskości drugiego człowieka. Mało kto z nas preferuje życie samotnika, który do zaznania odrobiny szczęścia nie potrzebuje innych, a w życiu zdany jest tylko na siebie samego.
Uważam, że jest to najbardziej zagadkowe uczucie, które tak mocno potrafi łączyć kobietę i mężczyznę, dlatego tak wiele z nas pragnie poznać taką odpowiednią osobę, aby zostać z nią do końca swoich dni, na dobre i na złe.
Kolejną wartą przedstawienia odmianą miłości jest umiłowanie ojczyzny i miejsca urodzenia, czyli patriotyzm. Jest ona częstym tematem szczególnie w literaturze polskiej, ponieważ niewola, w jakiej znajdował się nasz naród podczas zaborów obudziła w Polakach ogromną chęć jego wyzwolenia i pokonania wroga.
Takie właśnie nastawienie reprezentują młodzi chłopcy z mojej ulubionej lektury szkolnej Aleksandra Kamieńskiego pt. „Kamienie na szaniec”. Rudy, Zośka i Alek-główni bohaterowie, gdy wybucha wojna maja jedynie niecałe dwadzieścia lat. Szybko dostosowują się do panującej sytuacji i podejmują działania w obronie kraju. Stanowią one dla nich najważniejszą rzecz i w ostateczności wszyscy trzej oddają życie w walce o dobro narodu i lepsze jutro Polaków. Takie piękne zachowanie i poświęcenie, naprawdę godne naśladowania , może być jedynie kierowane ogromnym uwielbieniem ojczyzny i przywiązaniem do niej.
Jedną z dosyć nietypowych miłości jest uwielbienie swojej pracy.
Ludzie wykonujący zawód, który lubią, czerpią z tego wiele satysfakcji i radości. Wkładają w niego całe swoje serce i zaangażowanie, a praca staje się prawdziwą pasją. Dopiero wtedy ma ona sens i przynosi największe zyski i korzyści.
Znakomitym tego przykładem jest zawód współczesnego sportowca. Ostatnio bardzo głośno jest na temat postaci Adama Małysza- sławnego już na cały świat, skoczka narciarskiego. Gdyby nie to, że lubi i chce nadal skakać nie odnosiłby takich sukcesów jak to miało miejsce w minionych latach. To co robi nie wiąże się z codzienną rutyna, ale naprawdę sprawia mu przyjemność i cieszy.
Sport to większa część jego życia, a bez niego na pewno byłoby dużo mniej interesujące i bez ciągłych, ekscytujących wrażeń jakie przynosi na każdym treningu i podczas zawodów.
Ostatnią, ale nie mniej ważna od poprzednich jest miłość rodzinna. Towarzyszy nam ona od samego urodzenia. Od dziecka darzą nas tym uczuciem rodzice dziadkowie lub rodzeństwo. To właśnie oni w trudnych chwilach podtrzymują nas na duchy, dodadzą otuchy, lub powiedzą dobre słowo. Zawsze możemy na nich liczyć, bez względu na okoliczności i wagę problemu. Uczą nas jak postępować dobrze i rozsądnie w życiu, aby było nam zawsze jak najlepiej.
Bardzo dobrze opisaną można odnaleźć ją w "Trenach" Jana Kochanowskiego. Są to utwory żałobne, w których poeta pokazuje swój ból i rozpacz po stracie córki. Stanowią one jedne z ostatnich utworów Jana Kochanowskiego, w których ukazuje smutek i cierpienie, po stracie swojej ukochanej córeczki Urszulki. Śmierć dziecka wniosła do domu poety pustkę i żałobę. Poeta skarży się na okrutny los przedwcześnie zmarłej córki oraz na tragedię rodziców, którzy nie mogli dać jej tego, co zamierzali. Kochanowski utracił wiarę w ideały religijne, jego rozpacz przeobraziła się w zwątpienie Boga i życie pozagrobowe. Ojciec ukazuje wewnętrzny spokój dopiero wówczas, gdy we śnie przychodzi jego zmarła matka z Urszulką na rękach. Wiedząc, że dziecku nie dzieje się krzywda, poeta odzyskuje dawną harmonię i spokój ducha. Mądrość, którą zdobywał przez całe życie wydobywa go z tej otchłani zwątpień i pomaga mu odzyskać wiarę w ład i miłosierdzie Boże.
Jak widać miłość jest motywem bardzo często pojawiającym się w literaturze zarówno polskiej jak i światowej. Jest on podstawą więzi, które łączą społeczeństwo w którym żyjemy. Kiedy nam jej brakuje dopiero odczuwamy pustkę, a nasze życie gubi swój sens. Kierując się tym uczuciem jesteśmy życzliwi wobec innych a nasze kontakty nacechowane są serdecznością i wyrozumiałością. Jeden drugiemu spieszy z pomocą. Taki stosunek do drugiego człowieka wyklucza zawiść, zazdrość i krzywdę
Każda epoka uzależniona była od gospodarki, ekonomi i sytuacji na rynku, ale takie silne więzi wytworzone przez miłość będą zawsze i trwać wiecznie.
Są one ponadczasowe i nadają cel ludzkiemu życiu, bez względu na to czy jest to uczucie do drugiej osoby, rodziny, Boga lub ojczyzny. Wszystkie są tak samo ważne i to od nas zależy na ile będą silne i ile uda im się przetrwać.