NAWROTY W UZALEŻNIENIACH
Nawroty choroby są cechą każdej choroby chronicznej.
ROZWOJOWY MODEL NAWROTU TERENCA GORSKIEGO:
Nawrót to proces narastających zakłóceń w trzeźwieniu, które prowadzą z powrotem do nałogowego używania.
Nawrót jest procesem
Zaczyna się długo przed powrotem do picia
Poprzedzają go widoczne sygnały ostrzegawcze
Powoduje cierpienie i problemy
Dostarcza uzasadnienia do picia.
Nawrót to nie wpadka. Wpadka sugeruje coś nagłego, przypadkowego podczas gdy proces nawrotu jest długotrwały, narastający, daje się diagnozować na podstawie określonych sygnałów i można nauczyć się mu zapobiegać
Strategia pracy:
Sporządzenie na podstawie listy sygnałów ostrzegawczych własnego zestawu sygnałów ostrzegawczych, który będzie wykorzystywany do rozpoznania u siebie nawrotu.
Do każdego z sygnałów dobiera się środki zaradcze, których można użyć, gdy alkoholik sam rozpozna, gdy jest w nawrocie lub gdy ktoś mu o tym powie.
TEORIA WYZWALACZY
Czynnikiem decydującym o nawrocie choroby są zewnętrzne i wewnętrzne sytuacje tzw. wyzwalacze, które rodzą myśli o napiciu się czy zażyciu innego narkotyku. Myśli te można przerwać.
Nieprzerwane myśli o piciu rodzą poczucie głodu substancji psychoaktywnej.
Głód prowadzi do zażycia.
Strategia pracy
Rozpoznanie własnych najważniejszych wyzwalaczy zewnętrznych (ludzie, miejsca, sytuacje, które wywołują poczucie głodu alkoholowego).
Rozpoznanie własnych najważniejszych wyzwalaczy wewnętrznych (emocji), wywołują poczucie głodu alkoholowego.
Poznanie sposobów radzenia sobie z wyzwalaczami (unikanie, zabezpieczanie się wsparciem innych osób itp. relaks, zachowanie równowagi wewnętrznej)
Opracowanie planu działania na wypadek zetknięcia się z wyzwalaczem.
Nauka przerywania myśli o zażywaniu (gumka, dźwignia)
Poznanie istoty głodu alkoholowego i skutecznych sposobów poradzenia sobie z głodem.