Chirurgia [CP4]
Równowaga kwasowo-zasadowa
W tkankach organizmu stale wytwarzane są kwasy takie jak: węglowy, mlekowy, moczowy i inne
W czasie pracy mięśni ilość towrzących się w orgaznizmie kwasów znacznie zwiększa się.
Trawienie pokarmów związane jst z wydzielaniem soków trawiennych silnie kwaśnych np. sok żołądkowy jak i zasadowych np. sok trzustkowy.
Powoduje to ubywanie anionów lub kationów z osocza krwi.
Spożywane pokarmy zawierają rónież składniki kwaśne i zasadowe, które wchłaniają się do krwi. Stale usuwany jest z organizmu z wydychanym powietrzem kwas węglowy. Kwasy i zasday nielotne usuwane są z moczem.
stężenie jonów wodorowych w płynach ustrojowych zmierzające do utryzmania stałości środowiska wew jest podstawowym warunkiem prawidłowych procesów metabolizmu, prawidłowej struktury skłądników komórkowych, optymalnego działania enzymów.
Wykładnikiem stężenia jonów wodorowych w płynach ustrojowych jest ich odczyn zmieniony zwykle za pomocą pH, które wyraża ujemny logarytm stężenia jonów wodorowych
Wartość pH krwi 7,4 u M i 7,49 u K +/- 0,015 odpowiada aktywności jonów wodorowych ok. 40 mmol/l
Zdolność do zużycia zawiera się w granicach od pH 6,8 do pH 7,8
Miarą zdolności buforującej krwi jest wartość 48 mmol/l która jest sumą stężeń wszystkich buforów mogących przyjąc jony wodorowe np. HCO3 - , NaHPO4 - , Hb - , HbO2 - , białka osocza
Istota buforowania polega na wiązaniu nadmiaru lub oddawaniu janów H+. Mechanizmy przeciwdziałające zmianom stężenia jonów H+ to:
ukłądy buforowe krwi i buforowanie tkankowe
wydalanie jonów wodorowych przez nerki
wydalanie CO2 przez płuca
Ustrój ma 3 główne układy utrzymujące pH w prawidłowym zakresie:
ukł dwuwęglowy
ukł fosforanowy - głównie wekomórkowy
buforowanie tkankowe - np. białka osocza, erytrocyty, białka wewkomórkowe. Ukądy buforujące wyrównują pH natychmiast, płuca pozwalają na szybkie wyrównywanie, a nerki kontrolują pH w sposób powolny
ukł dwuwęglowy:
ukł fosforanowy
Cząsteczki białek wiążą zarówno kwasy jak i zasady.
Stężenie H2CO3 jest zależne od ciśnienia cząśteczkowego dwutlenku węgla w pęcherzykach łucnych.
Zmiany związane z hiper- i hipowentylacją powodują zwiększenie lub zmniejszenie H2CO3 w płynach ustrojowych. Wzrost pCO2 w usroju pobudza ośrodek oddechowy i wzmagając wentylację obniża pCO2 przez usunięcie nadmiaru CO2 z ustroju. Obniżenie pCO2 powoduje reakcję odwrotną.
W toku przemian metabolicznych wytwarzanych jest ok. 100 mmol/l jonów H+ dziennie, które przejściowo są wiązane przez układy buforujące. Wydalanie tych jonów następuje na drodze nerkowej przez 3 mechanizmy:
dwuwęglowy
fosforanowy
amonowy
W warunkach fizjologicznych w osoczu krwi istnieje równowaga kationowo-anionowa
Skład osocza (mEq/l)
Aniony Kationy
HCO3 - 27 Na+ 142
Cl- 103 K+ 5
Białka 17 Ca 2+ 5
Kwasy organiczne 6 Mg 2+ 3
PO4 - 1
SO4 - 1
155 155
Płyn zewkomórkowy jest filtrem krwi o bardzo niskiej zawartości białka, które zastępuje chlor w płynie wewkomórkowym. Głównymi kationami są K i Mg.
Zachwianie równowagi między pulą anionów i kationów powoduje występowanie zab równowagi kwasowo-zasadowej.
Najlepszą metodą monitorowania równowagi kwasowo-zasadowej są bad gazometryczne krwi tętniczej pobranej z jednorazowych wkłuć tętnicy promieniowej lub udowej
Gazometria krwi tętniczej
|
Stare jednostki |
Układ SI |
pH |
7,35 - 7,45 |
7,35 - 7,45 |
pCO2 |
35 - 45 mmHg |
4,7 - 6,0 mmHg |
HCO3 standard (SB) |
22 - 26 mmol/l |
22 - 26 mmol/l |
BE (nadm, niedob zasad) |
+/- 2,5 mEq/l |
+/- 2,5 mmol/l |
SaO2 |
95 - 99% |
95 - 99% |
pO2 |
70 - 116 mmHg |
9,2 - 15,5 kPa |
Należy dodatkowo jeszcze wyliczyć lukę anionową
Luka anionowa n = 17 mEq/l
Jest to liczba okeślająca różnicę między sumą stężeń głównych kationów osocza (K+, Na+) i anionów (HCO3 - , Cl- ). Wyrażona w mEq/l np.., w kwasicy ketonowej luka anionowa wzrasta często powyżej 25 mEq/l
Przykład:
potas 5,5 + sód 130 = 135,5 mEq/l
Węglany 12 + chlorki 98 = 110 mEq/l
Luka anionowa = 135,5 - 110 = 25,5 mEq/l
Niewyrównana kwasica metaboliczna
Standardowe stężenie dwuwęglanów (SB) - stężenie w osoczu krwi całkowicie utlenowanej, w temp 380 C przy pCO2 25,33 kPa (40 mmHg)
Nadmiar zasad (BE) - pojęcie określające nadmiar zasad lub niedobór nielotnych kwasów (wartość dodatnia) lub też niedobór zasad albo nadmiar nielotnych kwasów (ujemne wartośc BE).
Zasady buforujące (BB) - suma wszystkich związków buforujących znajdujących się we krwi. Wartość zmienia się w zaburzeniach metabolicznych.
Kwasica metaboliczna
Jest spowodowana utratą dwutlenków lub nagromadzeniem kwaśnych metabolitów, któ®e prowadzą do obniżenia pH poniżej 7,35.
Przyczyny
niedotlenienie tkanek we wstrząsie hipowolemicznym i septycznym
odwodnienie
NZK
Stany pourazowe
Utrata zasadowej treści jelitowej przez przetoki, biegunki
Zapalenie trzustki
Cukrzyca
Ostre głodzenie
Niewydolność wątroby
Niewydolność nerek
Zatrucia np. glikol etylowy, alkohol metylowy
Przedłużająca się hipoksja np. wstrząs septyczny, niewydolność wielonarządowa - dochodzi wtedy do tzw kwasicy mleczowej, która jest oparta na wodorowęglany
Objawy
głęboki szybki oddech kwasiczy
dezorientacja
tachykardia
spadek RR
hiperkaliemia
Leczenie
przymusowe i objawowe choroby zasadniczej lub chorób współistniejących
nie należy od początku podawać wodorowęglanów
wodorowęglany wiążą wapń (Ca+++)
zmniejszają kurczliwość mięsnia sercowego
powodują hiponatremię i hiperosmolarność
wodorowęglany należy podawać
gdy pH obniży się do wartości 7,2
dgy niskie RR pomimo wlewu katecholamin
przy dłużej trwającej resuscytacji
NZK - wodorowęglany po 15-20 minutach
Ilość wodorowęglanów = 0,4 x masa ciała (żądana HCO3 - - aktualna HCO3 - )
Lub
BE x 0,3 x kg m.c.
50% dawki dajemy natychmiast, a następnie 50% po kontrolnej gazometrii
W ciężkiej kwasicy stosujemy THAM, który przechodzi do przestrzeni śródkomórkowej.
Przy utracie dwuwęglanów wzrasta stężenie chloru, co jest wyrazem dążenia ustroju do utrzymania obojętnego ładunku elektrycznego. Mówimy o tzw kwasicy hiperchloremicznej (biegunki, przetoki, przedawkowanie chlorków, przy resuscytacji 0,9% NaCl u pacjentów po urazach) wtedy należy uzupełnić wodorowęglany.
Kumulacja leków lub toksyn prowadzi do tzw kwasicy normochloremicznej (np. glikol etylowy, alkohol metylowy)
Kwasica ketonowa w cukrzycy ma charakter normochloremiczny.
Należy usunąć czynnik wywołujący i zapewnić leczenie postrzymujące (np. dializy)
Zasadowica metaboliczna
PH większe 7,45
Stężenie dwuwęglanów większe 26 mEq/l
Przyczyny
utrata treści żołądkowej z kwasem i chlorkami (wymioty, odsysanie treści żołądkowej)
leczenie moczopędne
przedawkowanie środków alkalizujących przy leczeniu choroby wrzodowej
Zasadowica
zmniejsza rzut serca
przesówa krzywą dysocjacji w lewo
zawsze powoduje kwasicę wewnątrzkomórkową
stymuluje glikolizę
Objawy
hipokaliemia
kompensacyjna hipowentylacja
spadek RR
duszność
niepokój
Leczenie
niemal we wszystkich postaciach zasadowicy metabolicznej współistnieje niedobór chlorków
należy uzupełnić chlorki
niedobór = 0,4 x masa ciała x (prawidłowe Cl- - aktualne Cl-)
uzupełnić potas
0,1 - 0,2 normalny HCl w węglowodorach lub elektrolitach
Kwasica oddechowa
Wzrost stężenia CO2 w osoczu w związku z nadmiernym wydalaniem przez płuca
Przyczyny
uszkodzenie ośrodka oddechowego (uraz, krwotok, zator)
niedrożność dróg oddechowych
zaburzenia wentylacji pochodzenia płucnego w przebiegu:
urazy wielonarządowe i klatki piersiowej
powikłania zapalno-zatorowe płuc
ARDS
hiperalimentacja
Objawy
duszność
zamroczenie
pobudzenie
sinica
tachykardia
Leczenie
przyczynowe np. chirurgiczne
respirator
Zasadowica oddechowa
najczęściej spowodowana hiperwentylacją np. ból, gorączka, nadczynność tarczycy, nerwica, marskość wątroby
nieprawidłowe ustalenie parametrów wentylacji w respiratorze
Objawy
zamroczenie, pobudzenie
parestezje
zaburzenia widzenia
lęk
objawy tężyczki (niemożność wyprostowania ręki)
spadek RR
Leczenie
uspokojenie chorego
zniesienie bólu
tlenoterapia
respirator
leczenie przyczynowe choroby podstawowej
Zaburzenia równowagi kwasowo - zasadowej
|
pH |
PCO2 /mmHg/ |
HCO3 - /mmol/l/ |
BE /mmol/l |
norma |
7,36 - 7,42 |
36 - 44 |
22 - 26 |
-2 - +2 |
Kwasica metaboliczna |
↓ lub ↔ |
↔ lub ↓ |
↓ |
Ujemny |
Zasadowica metaboliczna |
↑ lub ↔ |
↔ lub ↑ |
↑ |
Dodatni |
Kwasica oddechowa |
↓ lub ↔ |
↑ |
↔ lub ↑ |
Ujemny |
Zasadowica oddechowa |
↑ lub ↔ |
↓ |
↔ lub ↓ |
Dodatni |
W zaburzeniach metabolicznych zmiany pH i pCO2 i wodorowęglanów zachodzą zawsze równolegle.
Wzór Hendelsona - Haselbacha
W zaburzeniach o charakterze wyrównawczym pH jest prawidłowe dzięki ↑ lub ↓ wydalania HCO3 ewentualnie z powodu ↑ wydalania CO2 na skutek wzrostu wentylacji płuc.
Wartości pCO2 i BE i ew stężenia standardowe HCO3 są jednak patologiczne
BE różnica między oznaczeniem stęż zasad a prawidłową ...
6